Madonna’dan ilham aldım

◊ Üçüncü albümünüz “Methiyeler” yayınlandı. Sizin bir “depresyondan çıkış” hikâyeniz var sanırım. Neler oldu?

- Pandemi herkes için olduğu kadar benim için de zordu. Pandemide aşkla ilgili duygusal bir çöküş yaşadım. Onun ürünü, ikinci albümüm “Ağlak Disko”ydu. “Ağlak Disko” hem beni hem de dinleyicimi toparladı. “Methiyeler”de ise duygusal çöküntüyü aşmış, “Seni çok sevmiştim ama kendi yoluma bakıyorum” diyen kararlı bir adam var şu an.

◊ Albümün hazırlık süreci nasıldı?

- Bu albüm için ilk yazdığım şarkı “Methiyeler”di. Diğer şarkılar onun etrafında oluştu. “İnci gibi dizmem lazım” dedim. Albümün içini özenle doldurdum. Güzel olan; özenilmiş, düşünülmüş bir albüm olması. Tam da methiyeler düzülebilsin diye...

KARİYERİMİ ÇOK CİDDİYE ALIYORUM

◊ Albümü hazırlarken, bir yandan sizden şarkı bekleyen sanatçılar da vardı. Bu durum, “fabrikasyona” çevirmiyor mu üretim sürecini?

- Hayır, çünkü kendimi robotlaştırmıyorum. 2.5 yıl boyunca bir tane şarkı yazmadığım da oldu. Kendini tüketecek kadar hırslı biri değilim. İlham anlarım var. Senede 50 şarkı yazmam, maksimum 20-25’tir. Kariyerimi çok ciddiye alıyorum.

◊ Albümde bir yolculuğa çıkarıyorsunuz dinleyicilerinizi ama “Seyran-ı Bela”, “Hürmet” ve “Güya”da üç farklı adam olarak karşımıza çıkıyorsunuz.

- Görsel kurgumda Madonna’dan çok ilham alıyorum. Üç şarkı da Madonna’nın bir dönem çıkardığı şarkının konseptinde. Madonna iyi bir ilham kaynağı görsel dünya adına.

◊ “Güya”nın klibinde sizi ölen sevgilinizin ardından deniz kenarında görüyoruz. Nasıl çıktı bu klip fikri?

- “Güya”da İkinci Dünya Savaşı’nda asker sevgilisini kaybetmiş ve onu bekleyen birisiyim. Japonya’nın güneyinde çok merak ettiğim Okinawa adası var. Kafamda öyle hayal kurdum. Adaya kapanmış, sevgilisini bekliyor. Ona böyle bento kutuda yemekler hazırlayıp kutuyu koyuyor, “Keşke gelse” hissiyle. Biraz o konsepti yansıtmak istedim.

NE ZAMAN BİR ŞARKIM PATLASA ‘BENZERİNİ YAP’ DİYE ARIYORLAR

◊ Albüme girecekken başka isimlere giden şarkılar oldu mu?

- Merve Özbey’de var bir şarkım. Simge’de var, “Söyleme” diye. “Yazgülü”nü kendime yazmamıştım aslında, bir arada kaldım ama “Methiyeler”den önce yazmıştım. Bengü, Murat Boz ve Dicle Olcay’da şarkılarım var. Nilüfer’le flörtleşiyoruz, onda da bir şarkım olacak. Tarkan ile Ajda Pekkan kaldı...

◊ Uzun yıllardır müzik dünyasındasınız, ancak son dönemde emekleriniz daha görünür oldu sanki. Üretim sürecinize etki etti mi bu durum?

- Bir tık özgüven vermiştir... Simge (Sağın) ile 1 hafta teknedeydik. Orada kalmamız benim için daha etkili oldu diyebilirim. O sırada “Aşkın Olayım” patlamıştı. İçinde olduğum bir şarkı ne zaman patlasa, Türkiye’nin en önemli yapımcıları arar, “Benzerini yapsana” der. Ama o şarkı, o. En iyisi o. Bazıları başarılı şarkısının ardından ona benzer işler yapar, temcit pilavı gibi. Ben böyle bir şey yapmak istemiyorum. “Methiyeler” de öyle bir albüm değil.

◊ Müzik dünyasında solo kariyer yapmak, eskiye nazaran kolay mı, zorlaştı mı?

- Gençsen, tam olarak ne yapmak istediğini bilmiyorsan, hem mutfakta olup hem solo kariyer yapmak çok zor. Ekmek aslanın ağzında. Parası olup, çevresi olup “Bunu yapmak istiyorum” diyen de var. Eskiden fabrikatör babaların fabrikatör olacak çocukları vardı, şimdi fabrikatör babaların şarkıcı olmak isteyen çocukları var. Ne yapmak istediğini biliyorsan ve hevesin varsa, hevesini kıracak bir şeyle de karşılaşmıyorsan, Billie Eilish gibi yatak odası prodüktörü olmak zor değil. “Ağlak Disko”da da, “Methiyeler”de de yattığım odada prodüksiyonumu yaptım. Demet Akalın da, Gülben Ergen de, İrem Derici de okuma yapmaya geldiğinde yattığım oda/kayıt stüdyom/şarkı yazdığım yere geliyorlar. Yaptığın yer önemli değil. Yaptığın şeyden mutluysan ve yeteneğin varsa sürdürülebilirsin.

◊ Her parasını veren şarkı alabilir mi sizden?

- Hayır. Ama “Ben sana şarkı vermem” demiyorum. “Aa o şarkı gitti” diyorum.

AYNI ANDA 7 İŞİ YAPMAYA MEYİLLİYİM

◊ İki ayrı kimliğiniz var, biri Onurr, diğeri Onur Özdemir...
- Çocuk enerjisini akıtamazsa hiperaktif olur. Ben enerjik biriyim, bu yüzden aynı anda 7 işi yapmaya meyilliyim. 50 yaşında hafta sonu tekno partisine giden biri gibi olabilirim. Ailemi de sürekli bu konuda şaşırttım. İlk 12 senem çok mülayimdi, sonra yırtmaya başladım.

EDİS’LE BARIŞMADIK TELEFONLARINI AÇMAM

◊ “Methiyeler”in Türk popuna farklı bir bakış açısı getirdiğini söyleyebilir misiniz?

- Pop müzikte yeni bir soluk olduğunu düşünerek yaptım albümü zaten. Tabii öyle bir “Türk popu” kaldı mı? Bu da bir soru. 2021’de Türk popunda en son patlayan insan Edis’se misal, o “Urban yapıyorum” diyordu. Pop müzik artık bu yani. Zeynep Bastık’ın, KÖFN’ün yaptığı gibi...

◊ “Edis’le küsüm” dedikten sonra onu örnek vermeniz ilginç oldu...

- Ama yaptığı işe saygım var sonuçta. Edis’le barışmadık. Hâlâ yerine getirmesini beklediğim iki koşulum var. Tamamlamadan telefonlarını bile açmam. Biliyor kendisi de zaten.

◊ Neden böyle oldu?

- Koca bir duygu balonuna dönüştüm. Pandemide duygusal bir çöküntü yaşadığım için önce arkadaşlarımla küstüm. Ne şarkı yazıyordum ne bir şey, günde bir simit yiyordum o dönem sadece. Küsmekten ziyade, arama mesafe koydum arkadaşlarımla. Hep aynı şeyi anlatmaktan utanıyordum. Öyle oldu işte...