İşin sırrı sarıkta dostum!

GQ, Vogue gibi dergiler durmadan sizi uluslararası en stil sahibi erkek seçiyor. Nedir bu işin sırrı? Sihir sarıkta mı?
Bir bakıma evet. Net bir stilin olacak. Yıllar boyunca şaşmayacağın bir ayakkabı markası, sana oğlu gibi bakacak bir terzi ve kalıbına uygun bir jean markası bulacaksın. Aynı çoraptan, ayakkabıdan, kottan 20-30 tane alacaksın.

Sıkılmıyor musunuz hep aynısını giymekten?
Stil ve tarz konusunda en büyük yanılgı da bu. Erkeklerin şık olması aslında çok basit. Sadece üzerine tam oturan şeyi bulman gerek. Sonra da katılacağın davete göre takım mı yoksa spor mu takılmana karar vermen lazım. O kadar.

Sarıkla dolaşmasanız tarzınız yine bu kadar ilgi çeker miydi?
İlginçlik olsun diye takmıyorum bunu. Kültürümü taşıyorum. Güzel bir sohbet malzemesi. Mutlaka soran oluyor ve bir bakmışsın partinin ortasında dinler arası eşitliği, farklı kültürlerin güzelliğini konuşuyoruz. Ne güzel işte!

Wes Anderson ailesinin bir ferdi sayılırsınız. Her filminde ufak da olsa bir rolünüz var. İçerden biri olarak nasıl tarif edersiniz o dünyayı?
Bayramlarda bir araya gelen kocaman, garip, tuhaf bir aile gibi. Set görevlisinden yemek sorumlusuna makyajından kameramana ekip hiç değişmiyor. Bir gün bir telefon gelir ve yılın o zamanının geldiğini anlarsınız.

Anderson ile nasıl tanıştınız?
Bir partide. Arkadaş vasıtasıyla.

Vanity Fair dergisine göre gelmiş geçmiş en başarılı sosyal tırmanıcılardansınız, gece hayatının Ironman’isiniz...
Bir partiye getirebileceğin en seksi şey parlak bir fikir, güzel bir sohbettir. Gidip sadece içkini de içebilirsin. Ama biriyle etkileşime geçmiyorsan neden sokağa çıkıyorsun ki? Ironman olmanın sırrı sağlıklı beslenmede. Kendi kasabım, manavım var. Her gün aynı şeyleri yiyorum. Hayatımda hiç içki içmedim, sigara ya da benzeri şeyler kullanmadım.

Sıkılmıyor musunuz herkesin kafa bir dünyayken siz hep ayık, cin gibi?
Aksine çok eğleniyorum. Diğerleri iki kelimeyi bir araya getiremezken ben sohbet ediyorum, yeni insanlarla tanışıyorum.

Her yıl İstanbul’da zaman geçiriyorsunuz...
Ve bundan çok zevk alıyorum. Artık İstanbul’u sadece “Doğu’yla Batı’nın büyülü karışımı” gibi laflarla övmek komik kaçıyor. Dalga geçerler. Bunun çok ötesinde çünkü.