SORU VE CEVAPLAR 227

SORU
Yaklaşık 12 seneden beri hayatta tek başımayım ailemle görüşmüyorum orta okul 2 den beri hep mutsuzum 6-7 senedir ticarette önemli başarılar elde ettim.bir sene evvel çok problemmli bir ilişki yaşadım 6 ay evvel bitirdim.ilk kız arkadaşımdı.mahallemi ve tüm sosyal ortamımı terk ettim,aynı mahallede idik.6 aydan beri sabah 4 te uyanıyorum.beynim ağır çekim çalışıyor konsantre olamıyorum.unutuyorum.saçlarım döküldü buyaşa kadar hiç dökülmemişti.intihar düşüncesi aklımda.kullandığım ilaç insidon
CEVAP
Mevcut hikâyeniz depresyon hastalığını düşündürüyor. Acilen (intihar düşüncesi olduğu için) bir psikiyatri uzmanından yardım alınız. Selamlar Dr. Hasan Basri İzgi NPİSTANBUL Hastanesi.

SORU
Çok yakın arkadaşımda obsesif konpulsif hastalığı mevcut. bu temizlik yönünde çok fazla.nasıl yardımcı olabiliriz. teşekkürler..
CEVAP
TAKINTILAR adlı kitabımdan (Dr. Oğuz Tan, Timaş Yayınları) yararlanabilirsiniz. Uzm.Dr.Oğuz TAN NPİSTANBUL Hastanesi. www.npistanbul.com T:+90 0216-633-0-633

SORU
MERHABA HOCAM BEN İKİ YILLIK EVLİYİM İLK BİR SENESİ ÇOK IYI GEÇTİ AMA BU SIRALAR SORUN YAŞIYORUZ.EŞİM SÜREKLİ OLARAK ANNESİNE GİTMEK İSTIYOR İZİNLİ OLDUĞUM GÜNLERDE GÖTÜRÜYORUM AMA YETMİYO BU YÜZDEN SÜREKLİ KAVGA EDIYORUZ .BENDE ÇOK ÜZÜLÜYORUM EŞİM ŞUAN ALTI AYLIK HAMİLE VA AİLEMLE BERABER OTURUYORYZ BU OLAYI AİLEME DE YANSITMAK İSEMIYORUM KAVGA DERKEN KESINLIKLE DAYAK YOK HOCAM SÜREKLI TARTIŞMA YAŞIYORUZ ARICA HER İZİNLİ OLDUĞUM GÜNDE DE GÖTÜREMIYORUM ÇÜNKÜ İŞLERİM ÇIKIYO ONLARI HALEDIYORUM Y
CEVAP
Merhabalar. Eşiniz o evi kendi evi gibi his etmediği için sürekli annesine gitmek isteyebilir. En sağlıklısı evlerinizi ayırmanız. Tabi maddi olarak gücünüz nedir bilemiyorum.  Eğer önerdiğim yolu denediğiniz takdirde sorunlarınızın büyük bir kısmı çözülmüş olacaktır. Tabiatıyla hamilelik döneminde,  bu tür istek ve arzuları tetikler. Saygılarımla. Uzm.Psk.Necmettin GÜRSOY NPİSTANBUL Hastanesi. www.npistanbul.com T:+90 0216-633-0-633

SORU
SMERHABA HOCAM BEN İKİ YILLIK EVLİYİM İLK BİR SENESİ ÇOK IYI GEÇTİ AMA BU SIRALAR SORUN YAŞIYORUZ.EŞİM SÜREKLİ OLARAK ANNESİNE GİTMEK İSTIYOR İZİNLİ OLDUĞUM GÜNLERDE GÖTÜRÜYORUM AMA YETMİYO BU YÜZDEN SÜREKLİ KAVGA EDIYORUZ .BENDE ÇOK ÜZÜLÜYORUM EŞİM ŞUAN ALTI AYLIK HAMİLE VA AİLEMLE BERABER OTURUYORYZ BU OLAYI AİLEME DE YANSITMAK İSEMIYORUM KAVGA DERKEN KESINLIKLE DAYAK YOK HOCAM SÜREKLI TARTIŞMA YAŞIYORUZ ARICA HER İZİNLİ OLDUĞUM GÜNDE DE GÖTÜREMIYORUM ÇÜNKÜ İŞLERİM ÇIKIYO ONLARI HALEDIYORUM Y
CEVAP
Merhabalar. Eşiniz o evi kendi evi gibi his etmediği için sürekli annesine gitmek isteyebilir. En sağlıklısı evlerinizi ayırmanız. Tabi maddi olarak gücünüz nedir bilemiyorum.  Eğer önerdiğim yolu denediğiniz takdirde sorunlarınızın büyük bir kısmı çözülmüş olacaktır. Tabiatıyla hamilelik döneminde,  bu tür istek ve arzuları tetikler. Saygılarımla. Uzm.Psk.Necmettin GÜRSOY NPİSTANBUL Hastanesi. www.npistanbul.com T:+90 0216-633-0-633

SORU
Ben 25 yaşında nişanlı birisiyim görücü usulu iki aydır  nişanlıyım ama sözlüme ısınamıyorum ona karşı içimde sevgi yok isteksizim ne yapmam gerektigini de bilmiyorum ailem de durumun farkında benim arkamdalar o çok iyi bir insan kişilik olarak,kişilik olarak istedigim biri ama tip olarak degil ne yapmalıyım evlenincede  böyle evam ederse sevgi olmadan yardımcı olursanız saolun.
CEVAP
Sorununuz, psikolojik bir sorun değil. Kişisel tercihlerle ilgili bir konu. Bu nedenle size psikolog olarak değil de kişisel şu öneride
bulunabilirim: Sözlünüzle, bir-iki ay süreyle daha sık biraraya gelin. Birlikte zaman geçirin. Sonra da duygularınız yeniden bakın ve kararınızı ona göre verin. Dr. Cengiz Demirsoy Uzman Psikolog

SORU
Merhaba,benim sorunum ailemle aramda problemlerim var bu sebeptendir sinirlerim çok bozuldu ve artık evde br tartışma çıktığı zman sinir halim geliyor ve ağlamaya başlıyorum ama bu ağlamayı ne kolonya ne su ne başka bişey durduramıyor kendi elimde de değil kendime hakim olamıyorum böle bir durumda bir acile gidip sakinleştirici olmadan kendime gelemiyorum.ne yapmam lazım
CEVAP
Terapötik yardım alabilirsiniz. Aile içi iletişim açısından bir terapi programına katılabilirsiniz. Bu konuda bir uzmana başvurunuz.

SORU
İnsanlara ışık kaynağı olduğunuz için sonsuz teşekkürler.28 yaşında akıllı ve mantıklı güzel bir bayanım.Çevremdede güzel ve mantıklı olduğumu söylerler ama 3 ay önce başlayan bir ilişkim var ve ne zaman görüşsek erkek arkadaşımla konuşamıyorum kötü oluyorum.Mantıklı konuşamıyorum karşısında aklıma hiçbirşey gelmiyor konuşacak.Sorduklarını bile geçiştiriyorum aklıma gelmediği için o an.Ne yapabilirim karşısında normalde olduğum gibi olabilmek, konuşabilmek için?bu durum hastalıkmı?
CEVAP
Merhabalar. İlginiz için ve bu duygularınızı bizimle paylaştığınız için bizde size teşekkür ederiz. Öncelikle şunu söylemeliyim ki bu bir hastalık değildir. Her şeye hastalık olarak bakmayın lütfen. Siz hayatın içerisine daha yeni giriyorsunuz. Ve hayatın kapıları size yeni açılıyor.  İleriki günlerde ve yıllarda bu tablolar tabiatıyla değişecek yerini daha başka sayfalar açacaktır. İnsan yeni girdiği yerde ve ilk karşılaştığı durumlarda acemilik yapabilir, yabancı gibi davranabilir. Bunlar tamamen normal ve doğal şeyler. İleriki zamanlarda bunları aşacaksınız ve dönüp bu günlerinizi hatırlayacaksınız bazen güleceksiniz, bezende tatlı ve buruk bir tebessümle ah şu günler diyeceksiniz. Bunun keyfini yaşayın derim. Her şey kendi içerisinde güzeldir. Bu söylediğim madalyonun bir tarafı.  Madalyonun diğer tarafına da bakacak olursak;  bu durum kendinizi sorgulama fırsatı doğurmuş. Bu denli akıllı ve güzel olan ben, neden gerçek bir ilişki sırasında bocalayıp duruyorum? Çevremdeki övgüler ne derece  doğru? Kendime olan bir özgüven eksikliğimi mi var? Bu eksikliği nasıl giderebilirim? Bunun üzerinde düşünün kendinizi geliştirin ve okuyun. Baş edemediğiniz durumlarda bir uzmandan yardım alabilirsiniz. Saygılarımla. Uzm.Psk.Necmettin GÜRSOY NPİSTANBUL Hastanesi. www.npistanbul.com T:+90 0216-633-0-633

SORU
Düşünüyorum.2.cocuk meseleside beni düşündürüyor.yapmak zorundamıyım.çocuk büyütmek çok zor ama onun için istiyorumda.yalnız kalmasını istemem kızımın ama bizde 5 kardeşiz keşke diyorum olmasaydık.onların varlığı beni rahatlatmıyor(beraber büyümedik ben yurtta büyüdüm.)onlar olmasa ben daha rahat olurdum gibi geliyor.böyle düşünmem normalmi.ölseler herhalde ağlarım ama yıkılmam gibi gel.ne bileyim çok soru var kafamda ama.birde küçükken yaşadığım bir olay beni hala etkiliyor.bana dönerseniz sevi
CEVAP
Bu tarz kafa karışıklılarınızın netleşmesi ve sağlıklı bir karar verebilmeniz için daha detaylı,  birebir  görüşme yapmanın size daha fazla yardımcı olabileceğini düşünüyorum.