Sokak Çocuklarına şiir yazdınız mı?
Güncelleme Tarihi:
"Çukurova insanı çok duyarlıdır ve “Bana ne?” asla diyemez. Bu hafta size Beymen Club’ta görevli bir kardeşimin şiirini nakledeceğim. Ve Sokak Çocukları’nın bölgemizde yalnız olmadığını duyuracağım. Çünkü bu derneğin başında Prof. Dr. Fazilet Aksu var." SİNAN TANYILDIZ Çukurova'dan yazıyor...
ÇUKUROVA’DAN
Y.Sinan TANYILDIZ
Adana Sokak Çocukları Derneği Başkanı Prof. Dr. Fazilet Aksu aslında kendini bilime adayan bir kişiliğe sahiptir. Güzel bir çocukluk devresi geçirmiştir ve gençliğini de kimseye muhtaç olmamıştır. Yani yokluk çekmemiştir.
Bir süre önce değerli hocamın sokak çocukları ile tanışınca her şey değişti tabii. Ve artık o çocukların annesi oldu ve derneğin başkanlığına seçildikten sonra proje üstüne proje üretmeye başladı. Bir gün size hocamdan da bahsetmek isterim.
Dernek Başkanımız Fazilet Hanım’ı Adanalılar yalnız bırakmadı. Projelerini desteklediler ve Zuhal Demiral kardeşim de Sokak Çocukları ile ilgili bir şiir yazdı ve bu şiiri sizlerle paylaşmak istiyorum
Sokak Çocuğu
Sokakların çocuğu olmak ister misiniz?
Yarınları olmayan, yarınları daha doğmadan
Elinden çalınan…
İşte böyle bir çocuğun hikayesi
Dizelerimde anlatılan….
Ben bir sokak çocuğuyum,
İstediği yere kanat çırpan
İstediği ağaca tüneyen
Özgür bir kuşum…
En çok baharı ve yazı severim
Yeryüzünde tüm çiçekler
Benim için açmıştır.
Ağustos böceği benim için
Annemden dinlemediğim
Ninniler söyler…
Bütün kanaletlerin suları
Benim için deniz olur, okyanus olur
Serinlemem için…
Çıplak ayaklarım hiç üşümez
Ayakkabım olmasa bile…
Tüm bedenimi tatlı bir yaz meltemi esintisi sarar
Parklarda dolaşıyorum,
Ormanlarda yürüyüş yapıyorum.
Lokantaların camekanlarından
Yemeklere bakıp iç geçiriyorum…
Restaurantların sahiplerinin azarlarını işitiyorum
- Çekil oradan…
- Abi biraz daha bakabilir miyim?
Tamam şimdi doydum
Göz ziyafetim bugün de doyurmuştu
İç bedenimi…
Yoruldum,
Çok yoruldum…
Yıllanmış bir çınarın gölgesinde
Yapıyorum şekerlememi…
İşte tatil diye buna diyorlar herhalde.
Kış mevsimini hiç sevmem
Tünyeceğim, sığınacağım bir dal kalmamıştır.
Bütün ağaçlar yapraklarını dökmüş,
Bütün kapılar yüzüme kapanmıştır.
Gökyüzü karanlıktır, sanki güneşi hiç olmayan…
Yağmuru soğuğu hiç sevmem,
Yağmur beni ıslatır.
Çıplak bedenimle, iliklerime işler
Soğuk ve ayaz
Sillesi ağır bir tokat gibi
Yüzüme çarpar gider…
Aç kalmamak için kağıt topluyorum.
Mendil satıyorum, sakız satıyorum
Kazancımı daha cebime koymadan
Diğer insanların saldırısına uğruyorum…
Yardım edin bana, yardım edin
Onlar benim çocukluğumu çaldılar,
Onlar benim paramı çaldılar,
Ekmeğimi çaldılar…
Onlar benim yarınlarımı çaldılar,
Onlar benim sevgimi çaldılar,
Onlar benim masumiyetimi çaldılar,
Onlar benim anamı babamı çaldılar.
Kimsesiz tek başıma kaldım
Aç kaldım yine…
Aç kaldım…
Çöpten bir kuru ekmek buluyorum
Çürük bir domates de bulursam
İşte ziyafet
Bir günü de kurtardık be aslanım
Yarına Allah kerim…
Karanlığı hiç sevmem
Karanlık bana hüzün verir
Özlemini çekerim, sıcak bir yuvanın
Hayalini kurarırım
Okuyup mühendis olmanın,
Öğretmen olmanın
Ya da doktor…
İşte yine başladı öksürük
Rüyalarım karanlığa gömülüyor…
Zayıf bedenimin son çırpınışlarıydı
Zalim kışa direnen
Son bakışlarımdı
Karanlık gecede kayan yıldızlardan
Dilekler tutan
Son sözcüklerim dökülüyor
Dilimden…
Titrek ve kısık bir sesle
Ben bir sokak çocuğuyum
Yarınları olmayan…
Yarınları daha doğmadan çalınan…
Zuhal Demiral
Adana Beymen Club