Sizce ben kötü bir anne miyim?

Sevgili Güzin ablacığım, ben evli ve iki çocuklu 32 yaşında bir kadınım.Büyük oğlum l4, küçüğü ise l0 yaşında. Büyük oğlum, çok zeki, canlı fakat çok aksi bir çocuk. Çabucak sinirleniyor ve hiç söz dinlemiyor. Küçük oğlum ise aksine yumuşacık, yüreği sevgi dolu çok tatlı bir çocuk. Şimdi size açık açık yazmakta bir sakınca görmüyorum. Zaten size güvenmesem yazmazdım. Benim sorunum, çocuklarım arasında ister istemez bir ayırım yaptığımı hissetmem. Ne kadar kendi kendimi yalanlasam da, biliyorum ki, küçük oğlumu daha çok seviyor ve ona daha çok ilgi gösteriyorum. Büyük oğlumun ters davranışları ise beni kendinden soğutuyor. Bu beni çok düşündürüyor ve üzüyor. Aslında böyle olmak istemiyorum. Bana ne önerirsiniz? Ben kötü bir anne miyim?RUMUZ: ANNELİKBu duyguların yüzünden kendini boş yere suçlamamalısın, sen açık yüreklilikle bu gerçeği görüyor ve söyleyebiliyorsun. Ama genelde annelerin, kendilerinden bile saklamaya çalıştıkları bir durumdur bu. Çocuklarından birine, diğerlerinden biraz daha farklı bir duyguyla bağlanırlar. Kendini üzme bunun için. Kadınlar her ne kadar ‘Çocuklarım arasında hiç ayırım yapmam, hepsini aynı şekilde severim’ deseler de, bu pek doğru sayılmaz. Mutlaka yüreklerinde özel bir yeri olan bir çocukları vardır. Özellikle annelerin, kendilerine daha çok benzeyen, huyu suyu kendine uygun çocuklarını tercih ettikleri bilinir. Büyük oğluna tersliği yüzünden yaklaşamıyor, onunla diyalog kuramıyorsun. Bu durumda sevgini, sana daha yakın davranan, senin küçük bebeğin durumundaki diğerine yöneltiyorsun. Büyük oğlun bunu hissettikçe daha sinirli oluyor, daha katılaşıyor. Böylece aranıza ister istemez bir duvar örülüyor. Ama böyle olmamalı. Bundan böyle tüm tersliğine rağmen, ona da aynı derecede sevgi göstermeye, ona karşı biraz daha sabırlı ve anlayışlı olmaya çalışmalısın. Unutma ki, büyük oğlun, çocukluktan çıkıp, delikanlı olmaya hazırlanıyor. Bu dönemde anne ve babasına karşı tepkili olması doğaldır. Hele bir de sevilmediğini düşünüyorsa!Burnuma gelen top hayatımı kararttıMerhaba Güzin abla, Benim derdim, yıllar önce futbol oynarken arkadaşımın ayakkabısı ayağından fırladı tam benim burnuma isabet etti. O an burnum feci kanadı, şişti ve bu şiş bir daha da inmedi. Yüzüm tamamen değişti. Arkadaşlarım bana bu yüzünden takılırlar, onlara kızmasam da, bu şakalar beni çok kırıyor ve üzüyor. Ne yaptımsa bu aşağılık kompleksinden kurtulamadım. Ameliyat olmaktan korkuyordum. Ama artık dayanamıyorum. Ben İngiltere’de yaşıyorum ama buradaki doktorlara güvenmiyorum. Ameliyat olacaksam Türkiye’de olmak istiyorum. RUMUZ: BURUN AMELİYATISevgili oğlum, seni çok iyi anlıyorum. Genç bir insanın hayatında, yüzünün şeklini değiştiren, böyle talihsiz bir kazanın ne denli üzücü olduğunun farkındayım. İşte bu yüzden kendini bu gibi, doğuştan ya da sonradan olma, her tür şekil bozuklukları, yanıklar, yarık dudak ya da kaza sonucu ortaya çıkan çeşitli estetik sorunlara adamış, bir uzmanın sana mail adresini veriyorum. Doç. Dr. Özhan Çelebiler: acelebiler@tnn.net, Kadıköy’de, Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Plastik Cerrahi Anabilim Dalı uzmanlarındandır. Sana her şekilde yardımcı olacağına inanıyorum.Altımı ıslattım diye babam beni bakkala çıplak yollardıSevdiğim ve saygı duyduğum Güzin ablam. Ben 19 yaşında evli bir bayanım. Eşimle çok mutluyum şükürler olsun. Sorunum annem ve babam. Geçmişim o kadar acıyla dolu ki. Yaşadıklarım aklıma geldiğinde boğazım düğümleniyor ve ağlamak geliyor içimden. Cehalet ne kadar kötü şey. Hele ki bunun ceremesini çocuklar, ebeveynleri yüzünden çekiyorsa. Bir dantel gibi özenle işlenmeli çocuk. Hangi yaşta olursa olsun, birey olduğu unutulmamalı. Hakir görülüp, komşunun çocuğu ile kıyaslanmamalı. Hata yaptığında şiddete maruz kalmamalı. Aile o kadar önemli ki bir çocuk için. Çocukken altımı ıslatma rahatsızlığım vardı. Babam bu yüzden beni yarı çıplak bir şekilde bakkala yollardı. O an yaşadıklarımı ve utancımı anlatamam. Biz hep, dayakla terbiye edildik. Kavga ettiklerinde biz suçlanırdık. Sevgi adına onlara karşı hiçbir şey hissetmiyorum şimdi. Güzin ablam kendimi iyi hissetmem için bana bir şeyler yaz. Her kelimeniz inci tanesidir benim için. RUMUZ:KaosCanım kızım, ne kadar üzüldüm, satırlarını okuyunca, sana anlatamam. Gerçekten yaşadıkların ne kadar büyük bir cehalet sonucu. Küçücük bir kızı sokağa çıplak çıkartmak! Bunun senin ruhunda açacağı yaraları hiç düşünmediler mi? İyi ki ruhunun derinliklerinde çok büyük yaralar açıp, cinsellikten uzak, soğuk bir kadın yaratmamışlar. Belli ki sağlam yapıda bir insanmışsın. Yazdığın gerçekleri tüm anne ve babalar okumalı. Bir çocuğun yatağını ıslatmasının tümüyle istem dışı bir sorun olduğunu öğrenmeliler. Bunu isteyerek bile yapsa, bir çocuğun asla bu kadar acımasız bir cezayı hakketmediğini bilmeliler. Yine de ailenin bu davranışını eğitimsizliklerine vermeli, onlara hoşgörüyle davranmalısın. Bak iyi ki, sana tüm bu acıları unutturacak, mutlu bir evliliğin varmış.