Sigarayı Nasıl Bıraktım? (9)

Sigaranın içerdiği zehirli maddelerin listesini, Bayındır Tıp Hastanesi’nde faaliyette bulunan “Sigarayı Bıraktırma Merkezi” tarafından yayınlanan haber bülteninden alıyorum. Uzun süredir saklıyordum. İşte sigaranın içindeki maddeler:Polonyum-210 (kanserojen)Radon (radyasyon)Metanol (füze yakıtı)Toulen (tiner)Bütan (tüpgaz)DDT (böcek öldürücüsü)Hidrojen siyanür (gaz odaları zehiri)Aseton (oje sökücü)Naftalin (güve kovucu)Arsenik (fare zehiri)Amonyak (tuvalet temizleyicisi)Karbon (egzos monoksit gazı)Nikotin (bağımlılık yapıcı)Şimdi sıkı durun.

Yukarda saydıklarımın dışında sigarada (ne menem şeymiş meğer!) ne kadar toksik madde var dersiniz?

Bu sigara düşmanı, yani karşıtları az hinoğlu hin değillermiş meğerse, tutup tek tek saymışlar. Toksik madde sayısı 3.885!

Evet yanlış okumadınız (yazıyla üç bin sekiz yüz seksen beş çeşit) toksik madde var.

İşte bu maddeleri 50 yıl ciğerlerinize çekiyorsunuz.

Gerçi benim akciğerlerim maşalllah her kontrolde “kuzu ciğeri” gibi çıkıyor ama ya damarlar?

Ya kalbimi besleyen 5 adet koroner arterler?

Ne biçim zararlı maddeler bunlar? Bilmeden füze yakıtını, tüpgazı, fare zehirini ciğerlerimize çekiyormuşuz meğer.

Dünyayı ateşe vermek için zıvanadan çıkan tarihin en gaddar insanı Hitler’in Yahudi’lerin kökünü kazımak için ölüm kamplarında kullandığı Hidrojen Siyanür dahi sigara üretilirken kullanılıyormuş.

Biz sanıyoruz ki nikotin bağımlısı kurbanıyız.

Oysa son yılların modası, en ucuz uyuşturucu toulen yani tineri de farkında olmadan ciğerlerimize hortumluyormuşuz da haberimiz yokmuş.

Tabii bütün bunlar tek tek bilinmediği için paketlerin üstüne sadece “Sigara sağlığa zararlıdır” yazısı yazılması zorunlu kılınıyor.

Oysa Avrupa ve ABD ile Kanada’da kapalı yerlerde sigara yasakları bütün şiddetiyle uygulamaya konuldu.

Yani içmeyene saygı. Yani içmeyeni zehirlememek. İçenleri de caydırmak...

Ben sigarasız da olacağını ikinci aydan sonra anladım. Tıbbi yardım almaksızın, sigarayı bırakabileceğime iki ay boyunca karar verdim. Ağzımın tadı yerine gelmişti. Sabahları artık “zenci odası” adını verdiğim çalışma odama kapanıp peşpeşe üç sigara içmiyordum. Hemen bilgisayara saldırıyor, oyunlara dalıyor, sonra günlük gazeteleri okuyarak sabahki kriz anını uzatıyodum.

Sonra ver elini temiz hava. Dışarıya çıkıp zaman zaman kısa yürüyüşler.

Artık sigaraya olan tutkum, hatta aşkım körleşmekteydi. İhaneti ben başlatmıştım. Ondan yardım da istemeyecektim. Kafayı sıyırtacak bir durum da yoktu artık.

Öğle yemeklerinden sonraki kriz dönemini ise gündüz uykusu ile çözüyordum. Tabii insanın işinin olmaması lazım bu durumda. Yani işinde gücünde olan kişi sigara bırakmaya niyetli ise uyku izni alacak hali yok. Onlara tavsiyem öğle yemeğinden sonra en az 15 dakikalık yürüyüş için fırsat yaratmaktır. Bu yürüyüş anında sigara ihtiyacı unutulabilir. Unutuluyor. Ben yaşadım. Ama güçlü olmak şart.

(Sürecek)