Sert ablalar ağlak abilere karşı

Farkındasınızdır, en maçosundan en fırlamasına, çapkınından kadın düşmanına, memleketin erkek sanatçılarının sözleri bu aralar, nasıl demeli, iyiden iyiye aÄŸlak bir ton tutturdu: ‘‘Yanıyorum, bitiyorum, ölüyorum, niye kimse beni sevmiyor, unutuldum, terk edildim, vs, vs...’’ Bunun yanında, kadın sanatçıların buram buram yanık kokan, öfkesini haykıran, dilini sakınmayan güftelerine şöyle bir kulak kabartan ve dehÅŸete düşen herkesin dilinde aynı soru: ‘‘Bu kadınlara ne oldu böyle?’’ Kim bilir, belki hem aldatan, hem döven, buna raÄŸmen ÅŸefkat bekleyen erkeklere kızgınlıklarından tahammülleri tükenmiÅŸtir? Belki suiistimal edilmekten bıkmışlardır... Ya da yine kim bilir; belki de şöyle sormak lazımdır: ‘‘Bu ne yaman çeliÅŸki anne?’’ÖZLEM TEKÄ°NDAÄžLARI DELDÄ°M Yalnızdım, sen de yalnızdın aslında...Güzel, olduÄŸu gibi, olduÄŸu yerde...Ama olduÄŸu gibi görünecek cesur adam nerdeee?DaÄŸları deldim tek başımaÇölleri aÅŸtım, bir tek ben...Erleri yendim kız başıma!Sende yıkılmam...Görgülü, bilgili olsun, zengin olsun diye hiiiç iÅŸim olmazBenim keyfim yerinde....Magazin malı, güllü dallı motorlar gibiKoca aramıyorum ki oÄŸlum ben, bu ÅŸarkılar niye?AÅŸk için aaaÅŸk!Bende sapına kadar var, o ayrı...Ama bil, kesip atamam;Sen olmasan da unutamam ben bu aÅŸkı.ÇELÄ°KDONGÄ° DONGÄ°Ne olur bir ÅŸey sorma anne;Ne oldu diye bana sorma...Öyle birini sevdim kiKalbimi yaktı geçti.Öyle bir sevmiÅŸim kiNe olur bir ÅŸey sorma anne.Sakın babama söyleme.Bilirsin babam hep kızar,Erkekler aÄŸlar mı diye.Nasıl aÄŸlamam be anne?EMRE ALTUÄžGÄ°DECEK YERÄ°M MÄ° VARGidecek yerim mi var?Diyecek sözüm mü var?Bunu eller anlamaz;Sana ihtiyacım var...Ä°BRAHÄ°M TATLISESTEK TEK Tek tek, aÄŸardı bak saçlarım, tek tek...Tek tek, damlıyor gözyaÅŸlarım, tek tek...Tek tek; bıraktılar beni tek...Tek tek, uçtu gönül kuÅŸlarım, tek tek...Tek tek, terk etti tüm dostlarım, tek tek...Tek tek; bıraktılar beni tek.NAZAN ÖNCELDEMÄ°RDEN LEBLEBÄ° Lanet olası bir gündü,Kapı açıldı ve o geldi.Yüzünde pis bir ifade vardı.Koynunda yılan beslediÄŸin o yatakta, KardeÅŸime süt veriyordum o anda.DoÄŸru odaya daldı,Ve buyurgan bir sesle,Beni yanına çağırdı.Kolumdan çekip, kucağına aldı.‘‘Otur’’ dedi kısaca.Evet bu öyle sıradan bir gün deÄŸildi.GözyaÅŸlarını sakla, ben ölürsem aÄŸla.Sonra ‘‘Bu yana bakma, başını çevir’’ derken,Elleri bacaklarımda geziniyordu anne!‘‘Babacığım yapma’’ dedim,Bir hayvan gibi soluyordu.Kalbim kırık öleceÄŸim, bilmem ne halt edeceÄŸim.Elimden alınan hayatım, çalınan masumiyetim...Sıkıyorsa biri kalkıp bir ÅŸey söylesin!Dokuz yaşında bir çocuk,Hayatı böyle tanıdı:Annesinin sütü, Babasının çükü!Bu çocuk senin kızındı anne...ÅžEBNEM FERAHBEN ÅžARKIMI SÖYLERKEN İçimde bir ateÅŸ yanıyor, bedenim dar gelir oldu,AteÅŸime ister körüklerle gel, ister suyla,Ä°stediÄŸin kadar konuÅŸ benimle, istediÄŸin kadar yalan söyle,Beni ben yapan içimdeki sesleri susturamazsın.İçine girdiÄŸin küçük kaygan deliÄŸi yeni ve büyük bir dünya mı sandın?Ä°stersen bir aynayla yardım edeyim ama umursamazsın.Merak etmeden duramıyorum, geceleri nasıl uyuyorsun?Beni boÅŸver, kendine cevap ver ve lütfen bu kez dürüst olur musun?Ben ÅŸarkımı söylerken istersen sesi açarsınÄ°stersen kısıp bunu da yok sayarsınKimbilir belki gülümser belki aÄŸlarsınYüreÄŸimdeki sesleri susturamazsın.YILDIZ TÄ°LBEYÃœRÃœ ANCA GÄ°DERSÄ°NGüzel elbiseleri giyip kuÅŸanacağım,Senin önünden geçip sana bakmayacağım!Beni kırdığın gibi kalbini kıracağım!Beni dinlemedin ya, seni duymayacağım!Yürrüüü, anca gidersin!KAYAHANNE OLDU CAN Ne oldu can? Ne oldu onca yaÅŸananlar?Ne oldu can? Åžimdi nerdesin, kimlerlesin?Hani senin cananın bendim?Ne oldu can? Ayrılmazdın bir an yanımdan?Ne oldu can? Bensiz bir yerlere gitmezdin?Ne oldu can? Sen evimin pembe gülüydün?Ne oldu can? Åžimdi baÅŸka evlerdeymiÅŸsin?Duydum ki unutmuÅŸsun beni...Öyle mi can?Â