Seren’e soyadımı emanet etmiştim

Seren Serengil’in eÅŸi Cengiz Ä°mren, özgür kaldığı ilk gün Kelebek’le buluÅŸtu. 9 ayı hücrede olmak üzere 11 ay cezaevinde yatan Ä°mren, boÅŸanmayı kendisinin istediÄŸini söylerken ‘Seren’e soyadımı emanet etmiÅŸtim. Oysa yaÅŸadığımız her ÅŸeyi ertesi gün tüm Türkiye öğrendi. Seren emanetime iyi bakmalıydı’ dedi.Evlenmeyi Seren istedi Hapisteyken, dostumu düşmanımı yeniden gördüm. Hücre olmasa da herkesin cezaevine girip çıkması gerekiyor. Ben cezaevinde böyle bir evliliÄŸin olacağını, rüyamda görsem inanmazdım. EvliliÄŸimiz onun isteÄŸiyle oldu. Biz aslında ayrılmıştık. BeraberliÄŸimiz süresi içerisinde çok mutlu ve çok üzüntülü günler de yaÅŸadık. Onun sevgisi ‘Ya ben seni vururum öldürürüm, ya sen beni vurursun öldürürürsün’ gibisinden bir ÅŸey. Deli dolu bir insan. Hep özüyle kalabilse çok iyi bir insan. Fakat yıllardır yanında beraber gezdiÄŸi insanların dolduruÅŸuna geliyor. Ona, soyadımı taşımasının ötesinde bir dostu olarak da kızıyorum. Ben her dostumun, her zaman yücelmesini isterim. O hep söyler ‘Cengiz’in bana sahip çıktığı kadar kimse sahip çıkmamıştır’ diye. Biz onu ailecek sahiplendik. Belki de kültürlerimiz gerçekten çok farklı. Belki inançlarımız, hayata bakış açımız çok farklı... Ä°yiliklerini unutamam Seren, yıllarca kardeÅŸ bildiÄŸim, dost bildiÄŸim, baba bildiÄŸim, aÄŸabey bildiÄŸim insanlardan 10 adım öne çıktı kadın başıyla. PeÅŸimden koÅŸturdu, geldi, gitti, fakat kırgınlığım, yaptığı her ÅŸeyi basınla paylaÅŸmasıdır. Gazeteleri açmaktan korkuyordum hücremde, bugün ne çıkacak diye! BoÅŸanmayı kim istemiÅŸ, Seren mi? Gülmemi saÄŸladınız! Hiçbir kadın beni bırakamaz. Bırakırsam, ben bırakırım. Zaten basına gerekli mesajları vermiÅŸ, boÅŸanıyoruz diye! Bırakın o benden boÅŸanıyor olsun! Ben onun yaptığı hapishaneye gidip-gelmelerini, beni ziyaret etmesini asla unutmam. Ama gerek ailem, gerek benim hakkımda yaptığı açıklamaları tasvip etmedim. Benim evimi baraka olarak gösterdi televizyonlarda. Burası baraka deÄŸil, ayrıca baraka bile olsa bu barakayla gurur duyuyorum. Bu barakaya hangi ünlüler geldi, kimler gitti. KeÅŸke benim kümesimi villa gibi gösterselerdi. Benim için huzur bulduÄŸum yer, dünyanın en güzel yeridir. Onların villaları var da niye mutlu deÄŸiller? Ben içerdeyim, bir bakıyorum her gün bir haber çıkıyor ve o haberin ana merkezi de benim! Ailem hakkında yaptığı konuÅŸmaları hiç tasvip etmiyorum, o konuda ona hep sitem ettim. Çünkü ben onun annesinin hakkında hiç konuÅŸmadım, saygı duydum. AÄŸzımı bir açarsam, toplayamam. Cezaevi kapısında olmalıydı Ben Batman’da yetiÅŸtim, 19 yaşından sonra yurtdışına gittim. Modernize edilmiÅŸ bir GüneydoÄŸuluyum. Benden izin istedi o programa katılmak için. Benim tasvip etmediÄŸim bir ÅŸey bu! Ben bırakmam ama onun o programa ihtiyacı olmuÅŸ olabilir! Oraya gitmiÅŸ hayatı öğrenecekmiÅŸ! Hayatı burada öğrensin. Her kadın çorap yıkamayı bilir, bulaşık yıkamasını bilir. Orada kendiniz olacaksınız. Herkes oraya bir ÅŸekilde kendisini göstermeye gitmiÅŸ, yapılan reklam. Benim bu konuÅŸmalarım reklam için deÄŸil. Benim kasetim çıkmıyor ihtiyacım yok. Ama isterdim ki beni dost olarak da olsa cezaevinin önünde karşılasın! Ki hala resmi nikahlı karım ve soyadım ismim var kendisinde. Seren emanetime iyi bakmalıydı. O benim onurumdur. Dün akÅŸam bana mektup yazmış, aÄŸlamış televizyonların karşısında. EÅŸim olarak görüyorsa kendisini, benim en önemli günümde, cezaevinden çıkarken niye beni karşılamadı, çiftlikte ne iÅŸi vardı? Ben kendisini seyretmek istemiyorum, daha önce de seyretmiyordum. O oraya bir ceza çekmeye gitmemiÅŸ ki! Ben hayatımın yarısını cezaevinde bıraktım çıktım. O oradan bir ÅŸeyler alıp çıkacak, ben bırakıp çıktım. Başıma gelen olaylardan dolayı kendi adıma üzgünüm ve beni sevenlere karşı çok mahçup ve üzgün hissediyorum kendimi. Ailemi çok üzdüm. Çünkü beni çok seviyorlar, iÅŸte sevgi budur! Sevginin alternatifi yoktur.AÄŸlarsam rahatlayacağımÅžu anda buram buram hapis kokuyorum. O stresi atamadım üzerimden. Adalete güvendim, kulağım her an kapı tıkırtısındaydı, biri gelecek, ‘Yanlışlıkla düştün sen buraya gel, bitti artık’ diyecek diye. Olay şöyle oldu. Firmam Ä°stanbul Plak’la sorunlarım vardı, bu da piyasada duyuldu. Yardımcılığımı yapan eniÅŸtem aracılığıyla beni istediklerini söyleyenler oluyordu. Bu firmalardan biri de demek ki çete lideri olarak tanınan ama benim tanımadığım Fırat Delibaş’ın tanıdıklarından biriymiÅŸ. Buraya gelen insanın alnında sabıka kaydı yok ki, sabıkalı olduÄŸunu bileyim? Bir gün evimi polis bastı. ‘Onlarla bir an önce iliÅŸkini kes’ diye beni uyardılar. Öyle de yaptım, sonra da Hollanda’ya gittim. Dönüşümde tutuklandım. Ve kendimi bir anda BayrampaÅŸa Cezaevi’nde buldum. Ardından Kocaeli 2 nolu F tipi cezaevine gönderildim. 9 ay, tek başıma insanlardan uzak bir hücrede yaÅŸadım. Åžu anda özgürlük heyecanımı anlatamıyorum, aÄŸlayamıyorum. AÄŸladığımda rahatlayacağım. Kolay deÄŸil bir hücrede dokuz ay yalnız başına yaÅŸamak!Â