Şapkadan Kate Moss çıkarsa...

''Kate Moss, sonsuza dek yaşayacak. Siz değil. Siz er ya da geç bir gün öleceksiniz. İnancınıza göre gömülecek ya da yakılacaksınız. Ve bir süre sonra -ki muhtemelen kısa bir süre sonra- unutulup gideceksiniz. Ama Kate... O ölmeyecek, unutulmayacak. Sizinle bir hatırası olan yeryüzündeki son kişinin kemikleri çürümeye yüz tutarken bile Kate Moss, büyük ihtimal yeni kürkünü denemekle ya da tabağındaki havyarın tadına varmakla meşgul olacak.”
Beş yıl önce New Yorklu birkaç sanatçı ruhlu editör yeni çıkaracakları dergilerinin ilk sayı kapağındaki Kate Moss fotoğrafına bakıp bu satırları yazmışlardı.
Alıcı ayarlarınızla oynamakta fayda var: Söz konusu kapakta gram Kate Moss eti yoktu. Aksine İngiliz sanatçı Damien Hirst’ün fırça darbeleri Moss’un yüz derisini soymuş, kas ve sinirleri ortaya çıkmış.
Kate Moss’un kendini bir dergi kapağında bulmasıyla ayna karşısında görmesi arasında bir fark yok. Aynı rutin, aynı haz. Şu ana kadar kapağını süslediği dergi sayısının 300’ü geçtiği yazılıyor. Bu rakama en sanatsal, en çarpıcı olan TAR kapağı da, bu ay Playboy dergisinin 60’ıncı yılı şerefine tavşan kızı kılığına girdiği kapak da dahil. Sadece Vogue’un İngiliz edisyonuna 33 kez kapak olmuşluğu var. (34’üncüsü de yolda!) Fakat hiçbir kapak pozu üzerine Playboy’unki kadar uzun uzun yorum yapılmamıştı. Neden mi?

PLAYBOY’A GİYİNENLER (VE SOYUNANLAR)

Her derginin kendine has kapak kriterleri vardır, evet. Ve kapağın sembolize ettiği bir güzellik anlayışı... Uluslararası arenada “Playboy’a soyundu” diye bir kariyer anı var mesela. Cüretkâr sevişme sahnelerinin bulunduğu filminin gösteriminden hemen sonra, seks kasedi skandalından az önce. Ya da bazen tam tersi! Charlize Theron’un göğüslerini elleriyle örterken hafif şuf, hafif masum bakışlarla Playboy kapağından bizi süzdüğü yılın 1999 olması tesadüf değildi. (Bir yıl öncesi sinema tarihine Theron’ın Şeytan’ın Avukatı’na bedenini ve ruhunu sattığı yıl olarak geçer.) Benzer pozu Sharon Stone’un 1990’da vermiş olması da (Temel İçgüdü’den az evvel) normal. Listeye ‘kambersiz düğün’ kontenjanından Kim Kardashian’ı, Lindsay Lohan’ı da eklemek mümkün. Bir de “Playboy için giyinenler” var tabii: Anna Nicole Smith gibi, Pamela Anderson gibi yolu bir ara Playboy kızı olmaktan da geçmiş seks idollerinin muhtelif fantezilere meze amaçlı kılıktan kılığa girmelerinden bahsediyoruz. Hosteslikten kovboy kızlığına sert iş kadınlığından yaramaz öğretmenciliğe kadar yok yok. Yıllar geçti, kızlar değişti ama kapakta o iki dudak arasındaki pay santim değişmedi, ‘Ya acırsa?’ masumluğuyla, ‘Gel gel gel güzelim, gel gel gel hiç acımayacak’ şehvetliği arasındaki gram şaşmadı. Ta ki 60’ıncı yıl özel sayısına, Kate Moss kapağına dek...

ASIL AMAÇ BAŞKAYMIŞ

Kapakta sürpriz yok. Heyecan yok. Seks yok. Kate yok. Moss hiç yok. Playboy ruhunun varlığı bile şüpheli. Çekim boyunca Mert&Marcus ikilisinin objektifine takılmış belki de en ‘giyinik’ karenin bir sebebi var. Derginin yayın yönetmeni Jimmy Jellinek bir süredir Playboy’un yavaş yava daha centilmen, daha uslu birine dönüştüğünü, o eski ‘cayır cayır seks’ halinden eser kalmadığını anlatıyor, hatta kadın okurların artacağını iddia ediyordu. İlk hamlesiyle kadın hayranı bol Kate Moss oldu. Fakat ‘cici, nostaljik’ kapak numarasını yutan olmadı,‘Kate Moss’luğun hakkını veren çırılçıplak pozlar feministleri kızdırdı, yeni polemik meselesi doğdu. Sonuç? Playboy’un artık bir ‘yasak elma’ olmadığı, tavşan kulaklıkların ‘kullan-at’lık plastik fetiş objelerine dönüştüğü 2013’te Kate Moss, talih kuşu gibi konuyor Playboy kapağına. Editör ekip gururla “Uluslararası bir ikonu, son 25 yılın en önemli süpermodelini kapağımızda ağırlamak, Playboy’un gelecek 60 yılını kutladığımız bu sayı için daha uygun olamazdı” minvalinde beyanlar saçıyor, bir jenerasyon böyle bir derginin hâlâ piyasada olduğunu hatırlıyor.

PARTİDE NELER YAŞANDI?

İşbirliğinin esasına dair biraz ipucu koklama niyetine 2 Aralık gecesi Londra’daki Playboy Club’ta düzenlenen ‘Kate Moss Playboy kapağında’ temalı partiye sızalım, kalabalığın arasına karışalım. Moss şehrin tüm tavşan kızlarını elleriyle toplamış, kafalarına birer tavşan kulağı tutturmuş, ortalıkta gezdiriyor. Kalabalık, çocuğunun zoruyla gittiği Disneyland’da Minnie Mouse maskotuyla burun burna gelmiş gibi: Zorlama “Ay ne kadar cici” lafları, ilgi göstermesem ayıp olur halleri... Öyle bir ‘turistik’ ortam. Oysa Kate Moss ve Playboy dozunun karıştırdığı geceden tadına doyulmaz bir kokteyl çıkmalı! Moss, yapılması gereken her şeyi yapıyor zira. Çok sevgili dostu Miuccia Prada’nın kucağına oturup, elbisesini baldırı görünecek şekilde sıyırıp Mert Alaş’a poz vermesi? Tamam. Alaş’ın bunu Instagram ahalisiyle paylaşması? Sorun yok. Bir diğer çok sevgili dost Marc Jacobs’un duruma özel Kate Moss tişörtü tasarlaması? Cepte. Tom Jones ve Bob Geldof gibi ‘ihtiyarları’ erkenden paketleyip gerçek parti insanlarıyla baş başa kalmak? O işin kolay kısmı. Ama yine de olmayınca olmuyor. Moss, kendini tüm curcunadan sıkılmış bir vaziyettte Top Shop’ların sahibi Sir Philip Green’le (61) mekânı üst katındaki kumarhanede buluyor. Aldığı kararların, attığı adımların kariyer kazasına, görüntü kirliliğine dönüşmemesinin açıklaması da bu zaten: Sıkılmak istemiyor! Sıkılmamak için aklına eseni yapıyor. Düşünmeden. Tasarlamadan. Hemen. Bir anlığına. Playboy için Tom Jones’a verdiği röportajda söylüyor zira: “Hayattan tek dilediğim ‘Sıkıldım’ noktasına gelmemek. Can sıkıntısı bana göre değil.” Siz bu satırları okurken o çoktan 40’ıncı yaşı şerefine hazırlanan sergilerin, davetlerin heyecanıyla uyanacak. Evet, o sonsuza dek yaşayacak. Siz değil.