Sanal aşkı nasıl bozdum?

Benim için peÅŸine düşülecek, sorumluları bulunup ortaya çıkarılacak bir haberin ipucuydu. Genç bir kız hastanede tecavüze uÄŸramıştı. Haberin içine daldım. Attığım her adımda biraz daha ÅŸaÅŸkınlığa uÄŸruyordum. AÅŸağıda okuyacaklarınız gerçek bir hikaye. BaÅŸ kahramanları, chat bağımlısı kolejli (liseli) N ile onun dramından ve internet üzerindeki fotoÄŸrafından etkilenerek aşık olan üniversiteli B. N'nin yoÄŸun bakım odasına üç kez girerek tecavüze yeltenen sınıf arkadaşı T, onu evinde saklayan polisler, olayı örtbas etmeye çalışan iki hastane, kızının başına gelenler yüzünden ruh hastası olan anne, kalp spazmı geçiren baba... Öykünün iki kahramanı daha var: Ãœniversiteli delikanlı B'yi tanıyan, olan bitene başından itibaren vakıf olan Radyo D'nin müzik programcısı Hakan Eren ve olay aktarıldığında ‘‘yılın haberini yapmak için’’ kolları sıvayıp iki ay boyunca helak olan ben! Öykü deÄŸil roman olmayı hak eden bu girift olaylara nasıl dahil olduÄŸumu anlatmaya çalışacağım.Radyocu Hakan Eren, üniversiteli B ile tanışıyor. 24 Nisan'da B, ICQ'da Hakan'a bir haber veriyor. ‘‘ABD'ye gideceÄŸim.’’ Hakan, bu ani karara ÅŸaşırıyor. Ekonomik durumunun hiç de iyi olmadığını bildiÄŸi B'ye durumunu hatırlatıyor. ‘‘Bilgisayarı, orgu satacağım. Çünkü kız arkadaşım ameliyat olacak. Mars'a bile gitse yanında olmaya söz verdim. Beynine oksijen gitmiyor. ABD'ye giderse yüzde 15 yaÅŸama ÅŸansı var.’’ Birkaç gün sonra esas bomba patlıyor: B, Hakan'ı arıyor: ‘‘Sınıf arkadaşı T, N'nin Çapa'daki yoÄŸun bakım odasına girmiÅŸ. Tecavüz etmeye çalışırken boÄŸuÅŸma olmuÅŸ. Serum ÅŸiÅŸeleri, oksijen tüpleri devrilmiÅŸ. N'nin omuriliÄŸi zedelenmiÅŸ. Hastane yetkilileri olayı örtbas etmeye çalışıyormuÅŸ. N'nin babası dava açıyormuÅŸ, kızını da Haseki'ye nakledecekmiÅŸ.’’İşte tam bu aÅŸamada olaydan haberdar ediliyorum. Tüylerim diken diken oluyor. Ölümcül hasta bir kız ve onun güvenliÄŸini saÄŸlamaktan aciz hastane, zavallı anne baba... Babaya ulaÅŸmak, adli safhaları izlemek istiyorum. Hakan Eren'den B'nin telefonlarını öğreniyorum. B ile konuÅŸuyorum. Sesi o kadar üzgün ve bitkin ki. N'nin annesinin ve evin telefonunu veriyor. N'nin annesini arıyorum. Kendimi tanıttıktan sonra hastanedeki kızıyla ilgili görüşmek istediÄŸimi söylüyorum. Annesi bir çığlık atıyor. ‘‘Kızımla az önce konuÅŸtum, derste. Az kalsın otomobil kazası yaptıracaktınız. Bu ne kötü ÅŸaka!’’ Åžaşırma sırası bana geliyor. Yanlış numara çevirmediÄŸimden o kadar eminim ki. B'yi arıyorum hemen. N'nin annesinin olanlardan sonra ruhsal dengesini kaybettiÄŸini, tedavi gördüğünü ve birçok ÅŸeyden hatta kızının hastanede olduÄŸundan habersiz olduÄŸunu söylüyor. N'yi arıyorum. Babasıyla görüşmek istediÄŸimi söylüyorum. Sesindeki neÅŸeli tını ilgimi çekiyor. Ama beynindeki rahatsızlığı düşünüp başına gelenleri yeterince kavrayamadığına kanaat getiriyorum.Ä°KÄ°NCÄ° TECAVÃœZ Baba bir türlü aramıyor beni. Günler geçiyor. Bir arpa boyu yol gidemiyorum. Hiç deÄŸilse avukatlarına ulaÅŸayım diyorum, N'yi arıyorum mecburen. Babasının beni arayacağını söylüyor yine. Bunca zamandır aramayışının nedenini, Çapa aleyhine açtığı dava ve T'nin yakalanıp tutuklanması için koÅŸturmasına baÄŸlıyor. Bu arada N, Haseki Hastanesi'ne naklediliyor. Zengin ve güçlü baba, kızının can ve ırz emniyeti için kapıya iki polis dikiyor. B telefon ediyor. Sesi periÅŸan halde. N'nin sınıf arkadaşı T'nin, tam da Anneler Günü'nde polislerin olmadığı bir anı fırsat bilip yeniden tecavüz giriÅŸiminde bulunduÄŸunu anlatıyor. Çileden çıkıyorum. N'yi aramaya elim varmıyor. Gece ve gündüz saat başı evi arıyorum, kimse açmıyor. B, her iki hastanenin ve polisin baskısı nedeniyle dinlemeye alınan ev telefonunu açmadıklarını söylüyor. Kendisinin de detayları tam bilmediÄŸini, N'nin kısık sesle anlattığı bölük pörçük bilgileri bana aktardığını söylüyor. N'nin ziyaretine gidip gitmediÄŸini soruyorum. B, Çapa'da olanlardan sonra N'nin takma isimle Haseki'ye yatırıldığını, bu ismi bilmediÄŸi için kayıtlarda bulamadığını söylüyor.ÜÇÜNCÃœ TECAVÃœZN'nin babası bir türlü aramıyor. Elim kolum baÄŸlı. Hasta haklarını, insan haklarını düşünüyorum. Ancak her giriÅŸim, bir barikatla karşılaşıyor. N, ‘‘babam herÅŸeyi anlatacak. Tedavimin bitip hastaneden taburcu olmamı bekliyor’’ diyor. Ne zaman taburcu olacağını soruyorum. ‘‘Yakında’’ diyor. Bu arada B, N'nin üniversite sınavına girdiÄŸini, puanlarının çok iyi geleceÄŸini, ilk 500 arasında olacağını söylüyor. Åžaşırıyorum. Bu kadar hasta ve yoÄŸun bakımdaki biri üniversite sınavlarına nasıl katılıyor? Sınav günü, aynı zamanda Babalar Günü. Ä°ÅŸte o gece, yine sınıf arkadaşı sapık T, N'ye yine tecavüz giriÅŸiminde bulunuyor, ancak bu kez babası yakalanmasını saÄŸlıyor! T, BayrampaÅŸa Cezaevi'ne gönderiliyor, N, BahçeÅŸehir Alman hastanesi'ne naklediliyor. Birkaç gün sonra B, kötü bir haber veriyor. N'nin doktoru Can Bey, polis baskısına direnemeyip N'yi polislerin tahkikat ve ifade için adres adres gezdirmelerine izin vermiÅŸ. Hemen BahçeÅŸehir Alman hastanesi'ni arıyorum. Poliklinik seviyesindeki hastanede öyle bir hastanın yatıyor olmasının mümkün olmadığını, hastanelerinde Can adlı bir doktorun olmadığını söylüyorlar. POLÄ°SLER SAKLIYORBana tek yol kalıyor, babayı bulmak. Ama bul, bulabilirsen! B'ten geceyarısı bir telefon geliyor, kalp krizi geçirmeme ramak kalıyor: ‘‘T, cezaevinde ilaç içerek intihar etmiÅŸ, ölmüş. Åžimdi polisler N ile babasını sorguluyor, tehdit ediyorlarmış. Çocuk sizin yüzünüzden öldü diyorlarmış.’’ O saatte BayrampaÅŸa Cezaevi'ni arıyorum. O isimde bir tutuklu olmadığını, yıllardır intihar hadisesiyle karşılaÅŸmadıklarını söylüyorlar. Özel Tip, Metris ve Bakırköy Çocuk Hapishanesi'nin telefonlarını veriyorlar. Onlardan da aynı cevabı alıyorum: ‘‘Böyle bir isim ve intihar mevcut deÄŸil.’’B, T'nin ölümü ve sorgulamaların N'yi fazlasıyla sarstığını, onu aramamam gerektiÄŸini tembihliyor. Ãœstelik babanın olanlara dayanamayıp kalp spazmı geçirdiÄŸini, yazlıkta dinlendikten sonra görüşebileceÄŸini söylüyor. Bir saat sonra yine arıyor, T ölmemiÅŸ. Aslında cezaevinde de deÄŸilmiÅŸ. HemÅŸehrisi olan polislerin evinde saklanıyormuÅŸ. N'yi sorgulayıp baskı yapanlar da o polislermiÅŸ. Başından beri içime sinmeyen bu bilgiler karşısında artık harekete geçme zamanı diyorum. N'nin ‘‘ruh hastası’’ annesini arıyorum. N'nin verdiÄŸi bilgileri, isimleri, olayları anlatıyorum anneye. Kızına aile içinde hitap ettikleri isimle benim bildiÄŸim isim tutuyor. Sürekli chat'leÅŸtiÄŸi B'yi de bildiÄŸini söylüyor. Ancak tecavüz giriÅŸimleri, polisler, intihar, anne ve babasının hastalanması, herÅŸey bir kurgu, bir oyun. N'nin 18'inde deÄŸil, 15'ini yeni bitirdiÄŸi de ortaya çıkıveriyor. Annenin gözleri doluyor:‘‘Kızıma hemen psikolojik destek saÄŸlamalıyım.’’ Kızıyla konuÅŸup B'ye bütün gerçeÄŸi anlattıracağını da ekliyor. Anneyi uÄŸurladıktan sonra B'yi arıyorum ama bana inanmamakta kararlı.OLAYLAR ÇÖZÃœLÃœYORN, annesinin uyarısına karşılık iki gece üst üste B'yi arıyor ve benim kendilerini rahatsız ettiÄŸimi, hasteneye giderek durumunu daha kötüleÅŸtirdiÄŸimi söylüyor. B, benden nefret ediyor. ‘‘Hayatımı birleÅŸtirebileceÄŸim insanla arama girme’’ diyor. Kendisinin Ä°nternetle gönderilen, üstelik baÅŸkasına ait bir fotoÄŸrafa aşık olduÄŸunu söylüyorum. N'yi görüp görmediÄŸini soruyorum. Hayır, hiç görmemiÅŸ. Babasını? Hayır. Cep telefonu kullanmayan bir babanın kendisiyle neden chat'leÅŸtiÄŸini soruyorum. ‘‘Polisler telefonunu dinlediÄŸi için’’ diyor. Hakan Eren'i arıyorum. B'yi bir bahaneyle çağırıyor. Ben de Hakan'ın adresine gitmeden önce N'nin annesinden gelmesini rica ediyorum. N'nin annesi ve halası da geliyor. B, N'nin annesini sorguya çekiyor. Annenin verdiÄŸi her yanıt, B'in gözlerinin dolmasına, alnının terlemesine neden oluyor. ‘‘Peki Yunanistan'a tatile gitmeyecek miydiniz, ben de gelecektim sizinle?’’ diye sorunca N'nin annesi acı acı gülüyor. N'nin annesi, cüzdanından kızının fotoÄŸrafını çıkarıp B'ye uzatıyor. Esmer, ufak tefek, ergenlikten çıkamamış henüz. B'nin yüzünde tam bir hayal kırıklığı ifadesi. B, gerçeÄŸi kavramaya baÅŸlıyor. ‘‘Yara henüz sıcak. AkÅŸam evde soÄŸuduÄŸunda nasıl olacağım kimbilir’’ diyor.B, o akÅŸam N'den kısa bir özür mesajı alıyor. B ise beÅŸ ay boyunca nasıl aldatıldığını, sevdiÄŸi kızın hastane odalarında yaÅŸadığı kabuslar nedeniyle çektiÄŸi azabı kolay kolay unutamayacağını düşünüyor. Hakan Eren, çok sevdiÄŸi ve güvendiÄŸi bu masum delikanlı için çok üzüldü ve olayın seyriyle her zaman yakından ilgilendi. Ben ise haber yapmak için baÅŸladığım ve elimde olmayan sebeplerle unsuru haline geldiÄŸim bu olay nedeniyle epeyce öfkelendim ve üzüldüm. Sanal ortamda söylenen masum yalanların birbirine eklenmesiyle genç bir üniversite öğrencisinin hayatının ve ruhunun nasıl alt üst olduÄŸuna tanık oldum. 15 yaşındaki genç bir kızın hayali bir dünya yaratırken polisiye yazarlarına taÅŸ çıkartan zekasına da. Lise birinci sınıf öğrencisi kızın ve üniversiteli gencin adları bizde saklı. Mahreç kullanarak çevrelerinde tanınmalarına neden olacak ipuçlarından özellikle kaçındım, zarar görmemelerine çalıştım.Â