Güncelleme Tarihi:
Vankomisin genel olarak enfeksiyonlarda kullanılan dirençli bakterilere verilen isimdir. Endonezya yakınlarındaki Borneo topraklarına keşfedilmiştir. Bir mikroorganizmanın fermentasyonu sonucu ortaya çıkmıştır.
Vankomisin 1956 yılında izolasyonunun kısa süre sonrasında tedavi alanında büyük beklentilerle klinik kullanıma girmiş olan ilk glikopeptid türü antibiyotiktir. Ancak o dönemlerde elde edilen ve “Misissipi çamuru” olarak adlandırılan vankomisinin (05865 bileşiği) saf olarak elde
edilememesi ve yan etkilerle fazlaca karşılaşılması sorun oluşturmuştur.
Karşılaşılan onca yan etkilere rağmen Gram pozitif bakterilerde elde edilen başarılı klinik yanıt sonrası FDA 1958 yılında bu ilacın kullanımına onay vermiştir. Daha sonra üretici firmanın vankomisini daha saf elde etmek üzere girişimleri olumlu sonuç vermiş, daha saf olarak elde edilen bu ajan daha güvenilir şekilde kullanıma sunulmuştur. O dönemlerde preparatın saf olmayışı, yan etkilerinin fazla olması ve daha büyük beklentileri içeren metisilin gibi bir ajanın kullanıma girmesiyle vankomisin güncelliğini kısa sürede kaybetmiştir.
Vankomisin uzun yıllar tedavi alanında kullanılmasına karşın ciddi bir tedavi sorunu yaşanmayan ve direnç problemi ile karşılaşılmayan bir antibiyotiktir. Vankomisinin Gram pozitif duyarlı ve dirençli bakterilerle gelişen infeksiyonlardaki böylesine güvenilir kullanımı 1980’li yılların ortalarına kadar sürüp gitmiştir. Ancak o yıllarda başta Fransa ve İngiltere olmak üzere çeşitli Avrupa ülkeleri ve ABD’den bildirilen tedavi başarısızlıkları vankomisin konusunda dikkati çekmeye başlamıştır