Güncelleme Tarihi:
İLK ZİYARETİ KIZININ HASTANESİ
Türedi ilk ziyaretini kızının tedavi gördüğü Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ndeki çocuk onkolojisi kliniğine yaptı. Orada yatan 12 çocuğu odalarında tek tek ziyaret etti. Dileklerini sordu. Türedi, “Kızımı kaybettiğim hastane de orasıydı. Benim için çok zor saatler oldu. Çocukların ihtiyaçları çok farklıydı. Kimi PSB, kimi telefon istedi. Kimi hiç konuşamayacak durumdaydı. Kimi için annesi giysi, çocuk bezi istedi” diyor. Yaptığı listeyi Bir Dilek Tut grubunda paylaştı. 48 saatte bütün liste tamamlandı. Gönüllüler kendi aldıkları armağanları kargoyla Türedi’ye ulaştırdı. Türedi de çocuklara. Teslim ederken telefonla filme çekti yine grupla görüntülere paylaştı. Görüntüler geldikçe, grup büyüdü. Eşi Pınar Türedi, “yapma, beklediğin desteği görmezsen hayal kırıklığına uğrarsın” dedi. Ama Türedi kararlı davrandı. Grup büyüdükçe, büyüdü.
Gürcistan, Azerbaycan, Hollanda, Avustralya’dan dahi gruba katılanlar oldu. Para göndermek için hesap numarası isteyen de. Türedi, “Nakit para asla kabul etmiyorum. Gruptakilere ‘alacağınız hediyeyi seçin’ diyorum. Onlar seçiyor, alıyor ve bana yolluyor, ben çocuklara ulaştırıyorum” diyor.
Türedi’nin ziyaret ettiği ikinci yer Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ndeki çocuklar oldu. Gittiği gün 31 çocuk vardı. Listeyi aldı ama sayı gözünü korkutmuştu. Türedi, “Eşim Pınar’a ‘Biz yandık’ dedim. ‘Daha ikinci hastanede patladık, elimize, yüzümüze bulaştırdık’. Çocuklar laptoplar, bin liralık cep telefonları, uzaktan kumandalı helikopter, gitar vs. istemişti. Grupta paylaştım. Bu kez süre 24 saate düştü. Listedekilerin hepsi alındı” diyor.
KÜÇÜK MUCİZELER
Kendi aracı olmayan, hediyeleri toplu taşıma araçları ya da taksilerle hastanelere taşıyan Türedi daha sonra sırasıyla İstanbul ve Marmara, Samsun 19 Mayıs tıp fakültelerindeki çocuk onkoloji ve hematoloji servislerindeki çocukların dileklerini topladı. Türedi, “Giderek pratikleştim. Artık exel gibi dosya hazırlıyorum. Çocuğun yaşı, örneğin ayakkabı numarası, dileği, bağış yapanın adı vs. yazıyorum. Bazı küçük mucizeler yaşıyoruz. Çocuklardan biri marka bir tablet istemişti. Listeye nasıl koyacağımı düşünürken, İstanbul Menkul Kıymetler Borsası’nda çalıştığını söyleyen bir kadın aradı. ‘Tatile gidiyorum, listeyi okuyamacağım. Bende hiç açılmamış (istenen marka) tablet var. Göndereyim, isteyen olursa verin’ dedi. İnanamadım” diyor.
Türedi’nin yaptıkları yayıldıkça artık hastanelerden davet almaya başladı. Antalya, Gaziantep, İzmir, Ankara’dan beklendiğini belirten Türedi, “Evet yoruluyorum. Ama çocukların yanına girdiğim anda herşeyi unutuyorum. Bu hareketi gücüm yettiği kadar, tek başına götürmeye çalışıyorum. Çok başlı olursa, suistimal edilir endişesi taşıyorum” diyor.