'Sen ben ve diğerleri'

Bu araştırmada çıkan sonuçlar doğru. Kendi fikrim de öyle. Benim down sendromlu oğlu olan bir sınıf arkadaşım var ve oğlu rahatsızlanmış geçenlerde. Ateşi çıktığı için istem dışı sesler çıkarıyor.

Babasıyla beraber salona taşımışlar odasını komşular rahatsız olmasın diye. Buna rağmen alt kat komşuları şikayet etmiş. Bu kadar hoşgörüsüz bir milletiz.

KİMSE BİR GÜN KENDİNİN DE AYNI DURUMA GELEBİLECEĞİNİ DÜŞÜNMÜYOR

Toplumda farkındalık yok. Kimse birbirini görmüyor. Kimse bir gün kendinin de aynı duruma gelebileceğini aklına getirmiyor. Empati eksiğimiz çok.

SEN BEN VE DİĞERLERİ

Geçen gün Yavuz Kocaömer'i dinledim. Şöyle bir hikaye anlattı. Almanya'da ilkokullarda sen ben ve diğerleri diye bir ders varmış. O derste bir işitme engelliyle, görme engelliyle nasıl iletişim kurması gerektiği çocuklarla anlatıyormuş. Çocuklar bunu bilerek yetişiyor. Yarın öbür gün karşısına geldiği zaman bunu biliyor. Diyelim ki bir kör karşıdan karşıya geçmek istedi. Siz ne yapmanız gerektiğini biliyor musunuz. Siz onun koluna girmeyeceksiniz mesela, o sizin koluna girecek, siz bir kaç adım önde yürüyeceksiniz.

Eğitimle çözülebilecek bir şey. Vatandaşlarımız ne komşusunu engelli istiyor, ne engelli çocukla çocuğunun oynamasını istiyor. Bir çocuğun engelli arkadaşından öğreneceği çok şey var. Her şeyden önce şükretmeyi öğrenecek.