Güncelleme Tarihi:
Demans kendi başına tek bir hastalık değildir, fakat hafızada, iletişimde ve düşünmede bozulma belirtilerini tanımlayan genel bir terimdir. Demansa sahip olma olasılığı yaşla birlikte artarken, yaşlanmanın normal bir parçası değildir. 65 yaş ve üzeri insanların onda biri üzerinde Alzheimer hastalığı vardır. Bu oran 85 yaş ve üstü kişilerin yaklaşık üçte birine yükselir. Alzheimer, tüm bunama vakalarının yüzde 60-80'ini oluşturur.
DEMANS NASIL ANLAŞILIR?
Demans semptomları arasında hafıza kaybı, yönelim bozukluğu ve duygu durum değişiklikleri bulunur. Demanslı bir kişi, çoğunlukla bellek kaybı nedeniyle; basit kelimeleri unutmak veya yanlış olanları kullanmak, önceden bilinene bir sokakta kaybolmak, bir şeyin başlatılmasına ya da bir yere gitmeye daha az ilgi gösterme gibi semptomlardan herhangi birini gösterebilir. Bazı belirtiler kendilerini fark edebilirler, diğerleri sadece bakıcılar veya sağlık çalışanları tarafından fark edilebilir.
DEMANS AŞAMALARI
Hafif bilişsel bozukluk: Genel unutkanlık ile karakterizedir. Bu, birçok insanı yaşlandıkça etkiler, ancak sadece bazıları için bunamaya doğru ilerler.
Hafif demans: Hafif demanslı kişiler, günlük yaşamlarını zaman zaman etkileyen bilişsel bozukluklar yaşayacaklardır. Semptomlar hafıza kaybı, konfüzyon, kişilik değişiklikleri, kaybolma ve görevleri planlama ve yürütme zorluğunu içerir.
Orta derece bunama: Günlük yaşam daha zorlaşır ve birey daha fazla yardıma ihtiyaç duyabilir. Semptomlar hafif demansa benzer ancak artmaktadır. Bireyler giyinip saçlarını taramaya yardım etmek için yardıma ihtiyaç duyabilirler. Kişiliğe önemli değişiklikler de gösterebilirler; örneğin, hiçbir sebep yokken şüphe duymak. Uyku bozuklukları da vardır.
Şiddetli bunama: Bu aşamada, semptomlar önemli ölçüde kötüleşir. İletişim kurma becerisin kaybolabilir ve birey tam zamanlı bakıma ihtiyaç duyabilir. Oturmak ve kafa tutmak gibi basit görevler imkansız hale gelir. Mesane kontrolü kaybolabilir.