RTÜK göreve!
Güncelleme Tarihi:
<b>Nuran ÇAKMAKÇI </b>
Oluşturulma Tarihi: Ağustos 20, 2004 22:26
Televizyon, herkesi etkiliyor. Çocukları da. Hayal güçlerini sınırlıyor. Hatta, daha iddialı söyleyeyim, yok ediyor.
Araştırdım. Bir çocuk birinci sınıfa gelinceye kadar beş bin saat, liseyi bitirdiğinde 15 bin saat televizyon seyretmiş oluyor.
Çocuk kıpırdamıyor. Bedensel gelişimi olmuyor. Düşünmüyor. Hayal etmiyor.Ne yapıyor? Çizgi film seyrediyor.
Sonra da film kahramanlarının davranışlarını taklit ediyor.
He Man, Ninja Kaplumbağaları, Pokemon gibi uçmaya özeniyor.
Gerçek hayatta olmayan bu kahramanlarla kendini özdeşleştiriyor.
Sorunlarını şiddet yoluyla çözmeye kalkışıyor.
Kimi zaman Spider Man, kimi zaman Bayblade oluyor. Sonra mı?
Çaresiz anne baba, evin baş köşesindeki konuğun zararlarını pek önemsemiyor.
Uzun süre televizyon seyreden çocuğunun otizmden tutun da gece uykularında çığlıkla uyanmasına kadar uzanan yelpazede karşılaşabileceği sorunun kaynağı için başka bahaneler buluyor.
*
Ya çocukluğumuzun filmleri?
Ispanak yiyerek başarıya ulaşan Temel Reis, iyiliksever Heidi, Şeker Kız, Arı Maya, araştırmacı Pembe Panter’e ne oldu?
Teknolojie yenik düştüler.
Çünkü, içlerinde savaş, silah, sihir, canavar yoktu.
*
Şöyle bir çevrenize bakın.
Günümüz çizgi film çocuklarının şiddet davranışlarına, sözlerine.
Oyunlarına göz atın.
Kahramanları taklit ediyorlar.
İngiltere, Norveç, ABD ve bizde de kendilerinden küçük çocukları öldürmeye kalkışmadılar mı?
Pokemon gibi balkondan atlamaya çalışmadılar mı? Neden?
Çünkü, çocuklarımız biz yetişkinler gibi izledikleri filmlerle eğlenip, onlara gülüp geçemiyor.
O dünyaya giriyor, o dünyada yaşıyorlar.
TV’deki çocuk kanalları bile bunlara dikkat etmiyor. Ne yapmalı?
178 Alo RTÜK hattını arayan aileler çizgi filmlerdeki şiddet sahnelerinden şikayet ediyor.
Ancak, değişen fazla bir şey olmuyor.
Çocuklar, sözüm ona en güvenli olmaları gereken yerlerde, evlerinde televizyon karşısında şiddetle buluşuyor.
Artık gerçekten bir şeyler yapılmalı.
Özdenetim oluşmalı, bu konuda kampanyalar başlamalı.
Hepsinden önemlisi de RTÜK, etkili olabilecek bir yol bulmalı.
Metropollerde evlere tıkılan çocuklarımızın bilinçaltlarını bu yıkıcı bombardımandan kurtarmalı.
Araştırdım. Bir çocuk birinci sınıfa gelinceye kadar beş bin saat, liseyi bitirdiğinde 15 bin saat televizyon seyretmiş oluyor.
Çocuk kıpırdamıyor. Bedensel gelişimi olmuyor. Düşünmüyor. Hayal etmiyor.Ne yapıyor? Çizgi film seyrediyor.
Sonra da film kahramanlarının davranışlarını taklit ediyor.
He Man, Ninja Kaplumbağaları, Pokemon gibi uçmaya özeniyor.
Gerçek hayatta olmayan bu kahramanlarla kendini özdeşleştiriyor.
Sorunlarını şiddet yoluyla çözmeye kalkışıyor.
Kimi zaman Spider Man, kimi zaman Bayblade oluyor. Sonra mı?
Çaresiz anne baba, evin baş köşesindeki konuğun zararlarını pek önemsemiyor.
Uzun süre televizyon seyreden çocuğunun otizmden tutun da gece uykularında çığlıkla uyanmasına kadar uzanan yelpazede karşılaşabileceği sorunun kaynağı için başka bahaneler buluyor.
*
Ya çocukluğumuzun filmleri?
Ispanak yiyerek başarıya ulaşan Temel Reis, iyiliksever Heidi, Şeker Kız, Arı Maya, araştırmacı Pembe Panter’e ne oldu?
Teknolojie yenik düştüler.
Çünkü, içlerinde savaş, silah, sihir, canavar yoktu.
*
Şöyle bir çevrenize bakın.
Günümüz çizgi film çocuklarının şiddet davranışlarına, sözlerine.
Oyunlarına göz atın.
Kahramanları taklit ediyorlar.
İngiltere, Norveç, ABD ve bizde de kendilerinden küçük çocukları öldürmeye kalkışmadılar mı?
Pokemon gibi balkondan atlamaya çalışmadılar mı? Neden?
Çünkü, çocuklarımız biz yetişkinler gibi izledikleri filmlerle eğlenip, onlara gülüp geçemiyor.
O dünyaya giriyor, o dünyada yaşıyorlar.
TV’deki çocuk kanalları bile bunlara dikkat etmiyor. Ne yapmalı?
178 Alo RTÜK hattını arayan aileler çizgi filmlerdeki şiddet sahnelerinden şikayet ediyor.
Ancak, değişen fazla bir şey olmuyor.
Çocuklar, sözüm ona en güvenli olmaları gereken yerlerde, evlerinde televizyon karşısında şiddetle buluşuyor.
Artık gerçekten bir şeyler yapılmalı.
Özdenetim oluşmalı, bu konuda kampanyalar başlamalı.
Hepsinden önemlisi de RTÜK, etkili olabilecek bir yol bulmalı.
Metropollerde evlere tıkılan çocuklarımızın bilinçaltlarını bu yıkıcı bombardımandan kurtarmalı.