Ressamın dramı

Cihangir BaÅŸkurt Sokak'taki bir apartmanın bodrum katı. Güç bela kapıyı açan genç kadın, 35-40 kilo civarında. Ãœflesen yıkılacak gibi. Ama inatla ayakta duruyor. Duvarlarda, sehpaların, halının üzerinde, evin her köşesinde yüzlerce figüratif insan resmi dikkati çekiyor. ‘‘Adım Naciye BaÅŸol. Bunların hepsini ben yaptım’’ diyor gururla. Artık yapabildiÄŸi en iyi ÅŸey bu. Yaptıklarıyla gurur duymak. Kırık omurgası yüzünden, resim bile yapamıyor artık. 17 Eylül 2000 günü, Mecidiyeköy'de bir cipin altında kalmış. Omurgası ve beyni zarar görmüş. Bir yıllık tedavinin ardından, daha yeni yeni ayaÄŸa kalkabilmiÅŸ. Beyin, organları tam olarak yönetemiyor.Kendisine çarpan 34 CHA 35 plakalı Range Rower marka cipin sürücüsüne, ‘‘Beceriksiz Azrail’’ diyor ‘‘Beni öldürmeyi baÅŸaramadı.’’ Naciye BaÅŸol, turizmle uÄŸraÅŸan YeÅŸaya Åžalom isimli sürücünün davacı olmaması için, hasta yatağında kendisine baskı yaptığını söylüyor. ‘‘Kendisini haklı çıkarmak için, maddi gücünü kullanıp olay yeri tutanağını üç kere deÄŸiÅŸtirtti’’ diyor ve ÅŸunları ediyor:‘‘Kazadan önce bir iÅŸim vardı. Artdirektör olarak çalışıyordum. 17 Eylül 2000'den sonra, her ÅŸey tersine döndü. Azrailim, sanki arabayı direkt üzerime sürdü. Alkollü gibiydi. Beni öldürmeyi baÅŸaramadı ama her ÅŸeyimi elimden aldı.’’Â