Reading’i dinledim gözlerim faltaşı

* Foo Fighters’ın üstüne başka bir grup tanımıyorum uzun süredir. Çok sevmeme rağmen ilk kez izledim. Fikrim pekişti. Neredeyse 30 şarkılık koşturmacalı performans, Dave Grohl’un duygusal konuşmalarının ardından arşa yükselen bir rock yıldızı gibi gözükmesi grubu eşsiz kılıyor. Kızını sahneye alması, annesine iyi ki doğdun şarkısı söyletmesi kesinlikle çok samimiydi. Darısı pozcu sahne adamlarımızın başına.
* Yedi albüm çıkarıp anca altıncısında dünyaca tanınan The Black Keys gibi az grup vardır. Geç keşfedilmesi hem haksızlık hem de dinleyicinin sağırlığıdır. Bir grup bu kadar mı eğlendirir, albümü bu kadar mı iyi taşır sahneye... Türkiye’ye acilen gelmeliler ki eğlenceye doyalım.
* Son dönemlerin revaçta grubu Bombay Bicycle Club (BBC) için söylenenler haksız değilmiş. Güzel coşturdular. Yakından izlemesem de elektiriği aldım.
* The Vaccines, daha iki albümlü bir grup da olsa sağlam seyirci çekti ve çok iyi çaldı. Yakından takip etmekte fayda var. 
* Enter Shikari, gizli bombalardandı. Bir bölümünü kaçırdıysam da tam festival grubu. Herkes memnundu, dilden dile dolaştı adamların ismi.
* The Cure’a karşı boynum kıldan ince. ‘Pornography’, ‘Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me’, ‘Disintegration’ albümleri başucumda olsa da, festivalde hayal kırıklığı yaşadığım ender gruplardan.
* Bizde çok bilinmeyen punk’çılar Billy Talent, tam bir festival grubu. NME Stage’i Mastodon’dan önce resmen ateşe verdiler. Böyle performans, coşku, eğlence görmedi naçiz bünyem... 
* İkinci gün NME Stage’de çıkan Santigold iyi grup ama bana biraz abartılıyor gibi geldi. Kusura bakmayın iddia edildikleri kadar orijinal gelmiyor bana.

Yeni moda yüz boyama

* Festivallerdeki dövme kaplı tipler artık rafa kalkmış. Reading Festivali’nde her yer, yüzü gözü rengarenk boyalarla kaplanmış 20’lerindeki gençlerle doluydu. Ayrıca vücuduna farklı mesaj yazanların sayısı da azımsanamaz.
* Reading sürekli yağmurlu olduğundan modası da yağmurluk ve çizme ekseninde. İngiltere bayrağı şeklindeki yağmurlukları İngilizler’de görmedik fakat kamuflajlı asker yağmurluklarını ben dahil herkes giydi.
* Açıkçası festivalde ‘En güzel giyinenler saçmalayanlardır’ felsefesi hakim. Ciddi, karizmatik, tiplerden çok plastik baltalı Vikingler, tavuk kostümlü çiftler daha çok ilgi gördü. Kısacası bizdeki gibi kasan pek yok.

Festivalin Türkiye’ye göre eksikleri

· 48 numara kıllı ayaklarına 200 liralık Armani espadril geçiren erkekle,
· Çimene uzanmış Macbook Pro’sunu kurcalayanla,
· Ipad’iyle sahneyi fotoğraflamaya çalışanla,
· Yağmurda bile karizma olsun diye havalı terlikler giyen, atletle dolaşan, dövmelerini göstermeye çalışanla,
· Memleketimdeki gibi sahneyle ilgilenmektense etrafına hava atma peşindekilerle neredeyse hiç karşılaşmadım!

SOR BANA PİŞMAN MIYIM
Evet!

* Green Day’in efsane Dookie albümünü baştan sona çalacağı, son dakika açıklandı. Bense bu haberi akşamdan kalma kahvaltımda öğrenip sürpriz şovu kaçırdığım için,
* Festivalin ilk günü ne kadar acele etsem de Londra’dan Reading’e geçişi hızla halletsek de otele erken yerleşemeyip genç yetenek thrash metal yiğitleri Cancer Bats’i kaçırdığım için,
* Bazı konserlerde gruptan çok sıkılıp durmadan gurme pizza yediğim için, 
* Alanda festivalin ana sponsoru Tuborg’un mor kıyafetle saklanarak koşuşturan ninjasını çok arayıp fotoğraflayamadığım ve bu yüzden festivali sahne yanından izleme şansını kaçırdığım için çok pişmanım!