Pulp

Müzik dünyasına yıllarını veren ancak bir önceki albümleri Different Class'la geniş çapta bir başarı elde edebilen Pulp, yeni albümü ‘‘This Is Hardcore’’la da bu başarıyı devam ettiriyor. Birkaç yıl önce Michael Jackson'ı dövmek için sahneye fırlayan solistleri Jarvis Cocker da artık daha sakin bir adam görüntüsü çiziyor. Topluluk, geçtiğimiz günlerde, BBC Radio One'dan Jane Horrocks'un sorularını yanıtladı. Jarvis ve arkadaşları, Pulp'ın öyküsünü ve porno endüstrisi üzerine yoğunlaşan yeni albümlerini anlattılar...

Jane Horrocks: Ben de bir Pulp hayranıyım... İsterseniz en başından başlayalım...

Jarvis Cocker: Küçüklüğümden beri bir grupta olmak isterdim. Annemin arkadaşı bana gitar hediye ettiğinde, yatak odamda bir gitar kahramanı olmak çok hoşuma gidiyordu. Böyle olmak aslında üzücü, çünkü kızlarla konuşup, futbol oynamak ya da diğer sosyal faaliyetlere katılmak herhalde daha sağlıklı olurdu.

APTAL GÖRÜNÜYORDUK

Jane Horrocks: İlk konserinizi hatırlıyor musunuz?

Jarvis Cocker: 1980 Temmuz ayında Rotterdam Sanat Merkezi'ndeydi. Yanımızda patates, soğan gibi erzak getirmiştik. Esas grup ‘‘Amplifikatörleriniz nerede?’’ dediğinde, ‘‘Oradakileri kullanamaz mıyız?’’ diye sorduk. ‘‘Onlar bizim’’ dediler. Amplifikatörlerimizin olması gerektiğini bile bilmiyorduk...

Jane Horrocks: Pulp ne zaman tanındı?

Mark Webber: Bir zamanlar insanlar Pulp'ı acayip tiplerden oluşan bir grup olarak görüyorlardı ve çılgın şovu izlemek için geliyorlardı. Aslında Jarvis'den ben de korkuyordum.

Jane Horrocks: Pulp farklı giysileriyle de ünlü!..

Jarvis Cocker: Benim en sevdiğim gruplardan biri de Amerikalı Diva'ydı. Biz de aynı şeyi yapabileceğimizi düşündük. Okuldan perde kumaşı aldık, kardeşim de bize bunlardan giysi yaptı. Bu sadece birkaç konser devam edebildi, çünkü aptal görünüyordu. İnce levha kalay ilk keşiflerimizdendi. Çok ucuzdu. Böylece kendi sahne dekorumuzu yapmış olduk. Geriye baktığımda insanların bizi ciddiye almakta neden bu kadar zorlandıklarını anlayabiliyorum. Grubun dağılmaya en çok yaklaştığı zaman benim okulda olduğum ve ‘‘Seperations’’ albümünün çıkmasını beklediğimiz zamandı. Yeni şarkı yazmanın pek bir anlamı yoktu, 3 ay arayla prova yapıyorduk. Bir gün timsahların enerji toplamak istedikleri zaman kalp atışlarını azaltabildiklerini duydum. İşte biz de bunu yapıyorduk. Ölmüş gibi görünsek de aslında değildik.

LANETLİ ÖDÜL

Jane Horrocks: Different Class adlı albümünüz Mercury Müzik Ödülü'nü aldı. Neler söyleyeceksiniz?

Jarvis Cocker: Mercury Ödülü'nü onu kazanan tüm grupların lanetlediğini düşünüyorduk.

Candida Doyle: Çünkü o ödülü almış olan her grup, bir süre sonra gözden düşüyordu.

Nick Banks: Bu nedenle kazanırsak, ona asla dokunmamaya karar verdik. Onu bir an önce verecektik ve böylece lanet bizim üzerimizden çıkıp, devrettiğimiz gruba geçecekti.

Mark Webber: Sahneye ilk ben çıktım. Ve o anın heyacanıyla ödül dokunmamam gerektiğini unuttum. Hatamı anlayınca elimdeki ödülü Steve'e vermeye çalıştım, ama almadı. Ve ben de geri koydum. Ne yazık ki, lanetlenmekten kurtulamadım. O zamanlar bir ev almaya çalışıyordum, alamadım. Lanet genelde bir yıl süreyle devam ediyordu. Gerçekten çok kötü bir yıl geçirdim. Kız arkadaşım beni terk etti, bu albümü yapmakta zorlandım. Lanetlenmiştim. İyi ki gruba bir şey olmadı.

GEMİYİ İLERLETTİK

Jane Horrocks: Son albümThis is Hardcore için ne diyeceksiniz?

Jarvis Cocker: Bazen yanlış olduğunu bildiğin bir şey seni etkileyebiliyor... İnsanlar pornografinin yaşadıkları dünyanın bir parçası olduğunu kabul etmek istemiyorlar... Filmlerdeki kadınlara ne olduğunu merak ediyordum. Çünkü bu endüstride taze vücutlar için müthiş bir iştah var. İnsanlar çabuk eskiyor. Bu insanlara 5 yıl sonra ne olduğunu merak ettim. Onların normal topluma dönme imkanları var mıydı? Yoksa sonunda bir kliniğe mi yatıyorlardı? Hayatın en iyi yanı önceden tahmin edilemez oluşu. Yaptığımız şeyler hep doğru olmadı, ancak bir yerlere gelmeyi başardık. Gelecekte ne yapacağımızı ya da tek tek herkesin ne yapacağını bilmiyorum. İlginç olduğu sürece sorun yok. Hayatı doğru ya da yanlış yaşamak diye bir şey yok. Mutsuzluk yaratan şeyleri de yapmamak gerekiyor. Bu albümde gemiyi biraz daha ileri itmek istediğimiz biliyorduk. Ve bunun Different Class 2 olmaması gerekiyordu. Bazı grupların başarılı olduktan sonra yenilikler denemeyi bırakmaları üzücü.