Perdenin arkasında neler oluyor

*Üçünüz de tiyatro sahnesinde yer aldınız; işleyiş gerçekten “Smash”deki gibi mi?      �

- Raza Jaffrey: “Smash” bir drama, bu yüzden gerçek hayatta yaşananlardan öğeler taşımak durumunda. Yine de tam olarak gerçek diyemeyiz, mesela ben henüz Derek Wills (Jack Davenport) gibi bir yönetmenle tanışmadım.
�
*Çalışma sıralamanız nasıl oluyor? ılk olarak şarkıları mı kaydediyorsunuz?

- Megan Hilty: ılk önce kayıtlarını yapmamız için müzikleri veriyorlar. Bazen uzun zamanımız oluyor, bazen de salı günü şarkıyı veriyorlar, ertesi gün kayda giriyor, perşembe de diziyi çekiyoruz. Yani program her seferinde değişiyor. Bu durum da projeyi daha heyecanlı kılıyor.

- Jack Davenport: Megan ve Katharine (McPhee) eğer çekimde değillerse bilin ki provadalar, provada değillerse de mutlaka şarkıların kayıtları için stüdyodalardır. Çok çalışıyorlar.

MARILYN, İNSANIN YÜREĞİNİ PARÇALIYOR

*Rollerinizin en çok nesini sevdiniz?

- Jack: Derek’de en çok sevdiğim şey, başkalarının söylediklerine aldırış etmemesi. Çünkü ben gerçekte öyle değilim, insanlar kötü bir şey söylediklerine çaresiz hissederim.

- Megan: Benim Ivy’de en çok sevdiğim şey, önceden ne yapacağının belli olmaması. Bence bu durum onu gerçek kılıyor.

- Razza: Dev, Broadway’in dışında bir karakter. Sahneye çıkan sevgilisini evde bekleyen, onu motive eden, aynı zamanda da o dünyanın dışında bir hayat vermek isteyen bir karakteri oluşturmak zor ama oynaması eğlenceli.

*Sizce farklı ülkelerdeki izleyiciler hikayeyle nasıl bir bağ kuracak?

- Jack: Broadway, Hollywood gibi uluslar-arası... Herkes güzel bir şarkıyı anlar, nereden olduğunun önemi yoktur. Müzikallerin uluslararası dilleri var.

*Ivy, Marilyn Monroe rolünü hakkını vermek için çırpınıyor. Monroe’yu çok sevdiği açık. Siz Marilyn Monroe’yu sever misiniz?

- Megan: Ben her sarışının Marilyn’i sevmesinin bir klişe olduğunu düşünerek büyüdüm. Kim olduğunu anlamadığım için de onu sevmemek için direndim. Daha sonra Arthur Miller’in yazdığı biyografisini okudum ve büyülendim.�

- Jack: Tartışmasız bir gerçek var, 20. yüzyılın en meşhur kadını Marilyn Monroe. şov dünyasının bir kadına yapabileceği en iyi ve en kötü şeyi gösteriyor. 1960’larda Life dergisine verdiği son röportajını okumuştum, gerçekten insanın yüreği parçalanıyor. Ayrıca gerçekten ne kadar zeki olduğunu görüyorsunuz.

*Türkiye’de bazı oyuncular tiyatro ve TV işlerini duygu olarak ayırdıklarını, TV’deki projeleri daha çok maddi sebeplerle kabul ettiklerini söylüyor. Amerika’da ya da İngiltere’de durumlar nasıl?

- Jack: Radyoda ücret olarak bir bardak çay ve bisküvi verirler ama ben radyo programı da yaptım. Olay o değil... Tiyatroda haftalarca ya da aylarca prova yapmanız lazım, televizyonda ise işler daha hızlı ilerliyor, fark bu... Bence daha iyi bir oyuncu olmanın en iyi yolu tiyatro, ama oyuncuların farklı işler de yapması gerekli.

STEVEN SPIELBERG'LE KONUŞURKEN CHALIE'NİN MELEKLERİ

Steven Spielberg de var. Onunla tanıştığınızda neler hissettiniz?

- Jack Davenport: Onunla yüz yüze tanışmadık. Dizi başlamadan önce bir gün toplandık, okuma yaptık. O gün masada bir hoparlör vardı ve Spielberg’le o şekilde konuştuk Anlayacağın “Charlie’nin Melekleri” gibiydik. Onun sadece sesini duyduk. Sanırım Spielbergia diye bir ülkede yaşıyor. (Gülüyor).

GENÇLER OYUNCU DEĞİL

*“Smash”de Boadway oyununa hazırlanan bir ekibin neler yaşadığını görüyoruz; hırs ve çekişme maksimumda... Gerçekten böyle mi yürüyor işler? Oyuncu olmak isteyenlere önerileriniz neler?

- Megan: Bu işi yapmak isteyen gençlere neden oyuncu olmak istediklerini iyice düşünmelerini öneriyorum. Bence oyunculuk en zor mesleklerden biri.

- Jack: 10-15 yaşındaki çocuklara “Büyünce ne olmak istiyorsun?” diye sorunca sadece “Ünlü olmak” diyorlar. Ne yapacakları değil de ünlü olmak önemli onlar için.

Benimse tavsiyem “iş bulun, ne olduğu önemli değil, iş bulun”...