Güncelleme Tarihi:
İvedik’in filminde şöyle bir sorun var. Yapımcılar şark kurnazlığı yapıyor...
Rakamlara baktım, ilk 3 gün. 1 milyon 153 bin gişe...
Hasılat yerinde... Allah bereket versin... Versin de yapımcıların elinin sıkılığı ifrada kaçmış durumda. Recep para harcamıyor...
Apartman daireleri senin sokaklar caddeler benim, kahve zincirlerine, mekanlara rol akışında birer teşekkürle geçiriltirilmiş film.
Böyle idare-i maslahatçılık olmaz, artık işin suyu çıktı. Bütçe yerlerde geziyor.
Bir dahakine yurtdışına mı çıkartırsınız, uzaya mı gönderirseniz bilmem. Ama izleyici duruma uyandı.
Bu rüzgar böyle esmez, bu seri böyle gitmez.
***
İvedik izleyen hıyar mıdır?
Konu İvedik olunca, işin eleştiri boyutu da önemli bir yer tutuyor. Eleştirmenler birden şahin kesilip Recep’i ve onu izleyenleri topa tutuyor. Bu meyanda magazinciler de ‘Cem mi Şahan mı’ gibi varoşların hoşuna gidecek türden kapışmalar yaratmaya çalışıp izleyiciyi gıdıklama çabasına giriyorlar.
Burun kıvıranlar, yan cebime koy’cular, göz ucuyla bakıp gülenler...
Geçen günlerde bir televizyon kanalında Recep İvedik olgusu ciddi ciddi masaya yatırılmış tartışılıyordu.
Bence sosyologlar, yönetmenler, psikologlar bu kadar tırt bir konuya filozofça yaklaşıp komik duruma düşüyorlar.
Örnek,
“İnsani Değerler ve Ruh Sağlığı Vakfı Başkanı Prof.Dr.Nevzat Tarhan, gösterime giren ve gişeleri alt üst eden Recep İvedik-3 ün yoğun ilgi görmesinin altında yatan psikolojik dinamikleri bu akşam ÜLKE TV'de 'İyi Bak Kendine' programında Uğur Canbolat'a değerlendirecek.”
Şimdi aslında oyunun adı şu; Recep İvedik gişe rekorları kırıyor ya... Halkı küçümseme bombardımanı başlıyor.
“Vay Türk halkının haline,”
“İşte kıroluktan beslenen aptallar kalabalığı,”
“Herkes İvedik gibi olmak isteyecek.”
“Türkiye bir Recep ordusu olacak, artık sokağa çıkılamayacak.”
İzleyiciye hıyar diyen ‘hıyarlar’ bile çıkmıştı.
Halbuki beyefendilerin kaçırdıkları, gözlerinin önündeki gerçek şu,
İnsanlar Recep İvedik’e gülüyor. Gü-lü-yor.
Tersten bakalım,
İnsanlar özendikleri, olmak istedikleri birine gülerler mi?
Bir insan ekranda örnekse başarılı bir iş adamı/kadını görünce ağzını kocaman açıp güler, hazır açık olan ağzından içeri avuç avuç patlamış mısır ittirir mi?
Akıl sağlığı yerinde bir insan, milletin kendine İvedik’e güldükleri gibi gülmesini ister mi?
İnek Şaban’a gülen şimdiden 3 kuşak var, herkes İnek Şaban gibi mi oldu?
***
Bu meselenin arkasında da ne olduğu aslında aşikar da söyleyeme pek kimsenin dili varmıyor.
Jakoben kafadır bu... Herkesin davetten davete koşturduğu, insanların hafta sonları arkadaşlarla golf turnuvası çevirdiği, kimsenin briç atmadan gece uyuyamadığı bir Türkiye sanrısı görenlerin ülküsüdür.
Bir Türk’ün hobilerinin rafine ve batılı olması zorunda olduğunu düşünenlerin,
Olmasa bile olmuş gibi yapılmasının gerekliliğini savunanların gördüğü rüyadır.
Aslında bu kadar tartışmaya hiç gerek yok.
Recep İvedik, nedir biliyor musunuz?
İnsanların bilet yoluyla güldükleri bir “2 saat” satın almasıdır.
Gerisi hikayedir.