Oynadığım dizileri izleyemiyorum

* İki yıldır “CSI”da rol alıyorsunuz. İmzaladığınız kontrata göre bir yılınız kaldı. Sonrasında diziye devam mı edeceksiniz, yoksa bırakacak mısınız?

- Bu muhteşem bir iş ve bana iyi ödeme yapıyorlar. Ben de 65 yaşında bir adamım, onlar beni kovana kadar ayrılmaya niyetim yok! (Gülüyor)

* 14 yıldır yayınlanan bir diziye son iki sezonda katıldınız. Sizi nasıl karşıladılar?

- Öyle güzel karşıladılar ki... Bana setin nasıl işlediğini öğrettiler, detaylar verdiler. Gerçekten de şeker insanlar.

* Siz izliyor musunuz “CSI”ı?

- İçinde olduğum işleri izlemekte zorluk çekiyorum. “Cheers”ta 265 bölüm çalışmıştım mesela. Diziyi bitireli 10 yıl olmuş. Ben o bölümleri daha yeni yeni izliyorum. “CSI”ı da çekimler sırasında tekrar alınacağı zaman bana gösteriyorlar sahneleri. Bu kadarı kafi...

* Neden?

- Çünkü ilk kez izlettirdiklerinde tepkim “Aman tanrım burnuma bak, kulağıma bak!” oluyor. İkinci kez izlediğimde, “O kadar da kötü değilim” diyorum. Üçüncü seferde ise “Baksana bir oyuncu daha varmış bu sahnede!” diyorum. (Gülüyor) Yer aldığım tüm işleri izliyorum. Ama bunun için bir iki yıl geçmesi gerekiyor. Bir karakteri canlandırıp evime gidiyorum ve ertesi gün kaldığım yerden devam edebilmem için izlememem en iyisi.

* Çekimlerde sürekli ceset görmek, sizi nasıl etkiledi?

- Bu işleri yapan insanlara saygım arttı. Burada, karşınızda Güney Kaliforniyalı bir oyuncu olarak şımartılmış bir şekilde duruyorum. Öbür tarafta ise yaşamın bu yüzüyle ilgili işler yapan insanlar var... “CSI”a ilk başladığımda Harry Mitchell isimli gerçek bir CSI çalışanı vardı. Ona “Sence bu karakteri nasıl konumlandırmalıyım?” diye sorduğumda, “Bu adam o kadar çok ölüm gördü ki, yaşamın ne kadar özel olduğunu çok iyi biliyor. Karaktere yaşadığı her dakikadan zevk almayı öğret” demişti. Ben de karaktere böyle yaklaştım. Bana sorarsan ölü insanların yanında olmaya alışık değilim. Umarım yakın zamanda bununla test edilmem.

EVİ SATMAYI DÜŞÜNÜRKEN BU DİZİDEN TEKLİF GELDİ

* Kariyeriniz boyunca hep başarılı işlerde yer aldınız, bu bir şans mı?

- Bir menajerim ve ajansım var ama emin ol meleklere bağlıyım. Gerçekten karar konusunda melekler yardımcı oluyor. Üç-dört yıldır dizi yapmamıştım. Evimi satmayı düşünüyordum. Ama bir şey olacağına inancım vardı. Eşimle de bu konuyu konuştuk, yemek yiyip sonra sinemaya gittik. Sinemada ışıklar sönünce telefonum çaldı, arayan menajerimdi. Telefonu açtım, menajerim “CSI’da oynamak ister misin?” dedi. Sessizce “evet” deyip kapattım. (Gülüyor) Yani karar süreci böyleydi. Bazen hata yapar, bazen iyi işlerde olursunuz. Ama benim inancım tam.

* Yaz aylarında bir komedi filminde yer alacağınızı duydum, doğru mu?

- Doğru. “Bored to Death”te birlikte çalıştığımız Jonathan Ames’in kaleme aldığı bir film projesi. 1,5 saatlik bir film olacak. Umarım bu yaz çekimlerine başlarız. Çünkü komik bir işte yer alma isteğim var. Bakarsınız gelecek yıl da “CSI: The Comedy” diye bir iş yaparız, kim bilir! (Gülüyor)

* Geriye dönüp baktığınızda, en çok eğlendiğiniz rol hangisiydi?

- İnsanları güldürmeyi çok seviyorum. Son olarak seyirciyi güldürdüğüm iş, “Bored to Death”ti. O zaman 62 yaşındaydım, oynadığım karakter de hep gençlerle takılmak istiyordu. Bende olan bir tarafı gösteren bir karakteri oynamak eğlenceliydi. Benim için özeldi.

* “The One I Love” isimli filminiz de 2014’te gösterime girecek...

- Filmin yönetmeni Charlie McDowell, eşim Mary’nin oğlu. Bu, Charlie’nin ilk filmi. Bir günlük küçük bir rolüm vardı, o yüzden film hakkında çok konuşamam ama Charlie ile gurur duyduğumu söyleyebilirim.

GLENN CLOSE'U ÖLDÜRMEK İSTERDİM

* “Damages” setinden birini “CSI”da öldürmeniz gerekse, kimi seçerdiniz?

- Kesinlikle Glenn Close! (Düşünüyor) Aslına bakarsan kimi daha çok sevmediğime karar vermeye çalışıyorum, böylece onu ölü kılığına sokabiliriz. (Gülüyor)

1960'LARDA ÇALIŞMAK İSTERDİM

* Hayatınızda hiç “hayır” dediğiniz bir iş ya da karakter oldu mu?

- Eminim ki benim adıma “hayır” denildiği olmuştur. Dediğim gibi benim kararlarımda meleklerin çok yardımı oluyor. Karar konusunda o kadar kötüyüm ki, sırf bu yüzden 1960’ların Hollywood film endüstrisinde çalışmayı çok isterdim. İşim bitince “Yeni işin bu” derlerdi.

SETTEKİ O RESMİ ALMADIĞIMA ÇOK PİŞMANIM

* “Cheers” bittiğinde yanınıza hatıra olsun diye setten bir şeyler aldınız mı?

- Evde kutularımın arasında bir şeyler vardır belki ama barda asılı olan Geronimo resmini almadığım için hâlâ üzgünüm. Koç karakterini oynayan Nicholas Colasanto ilk sezonun sonunda öldüğünde eski giyinme odasına koymuştuk, ona aitti. Onu almalıydım...