Oturacak sandalye bulamazken odaları oldu
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Kasım 22, 2004 00:18
Hepsi üzgün, hepsinin aklı hastane odasında yatan çocuklarında. Babalar, çocuklarının yanında anneleri refakatçi bıraksalar da, hastane çevresinden ayrılamıyor ama orada da bir sandalye bile bulmakta güçlük çekiyorlar.
Oysa Mcdonalds Çocuk Vakfı Odası’nın bulunduğu hastanelerdeki babalar, banyo ve çamaşır ihtiyaçlarını bu odalarda giderebiliyor, gerekirse günü değil, geceyi bile odada, diğer hasta çocuk yakınlarıyla birlikte dinlenerek geçirebiliyorlar.
Hasta çocuğu olan ve maddi durumu çocuğuna özel oda tutacak kadar iyi olmayan bir babaya ilişkin nasıl gözlemleriniz var? Çökmüş avurtlardan, kızarmış gözlerden başka? O babalar ki, üç- beş hasta çocuğun daha yattığı odada çoğunlukla refakatçi olarak anne kaldığı için, çocuklarının yanı başında isteseler de bulunamazlar.
Ya koridorda soğuk duvara dayalı beklerler, ya bir banka kıvrılır yatarlar, ya da bir köşeye çöker, düşünür de düşünürler...
Ronald Mcdonald Evleri, işte öncelikle bu babaların yardımına koşuyor. Belki üzüntülerini hafifletemiyor, çocuklarına şifa veremiyor ama ayakta kalabilmelerini sağlamak için onlara daha iyi ‘hastane koşulları’ vaat ediyor, temel ihtiyaçlarını çözümlüyor.
Çoçuklar da yararlanabiliyor
Evden uzakta bir yuva sunan bu evler, yurt dışında hastanelerin yakınlarında kurulan, hasta ve ailesinin ihtiyaç duyabileceği her türlü konforu sunuyor. Türkiye’de ise dört ayrı hastanede henüz sadece bir ‘oda’ olarak hizmet veriyor. Mcdonalds Çocuk Vakfı Koordinatörü Şule Abra, ‘Gönül ister ki, fon büyüsün ve odalar değil, evlerle ailelerin yanında olalım’ diyor.
Vakfın gönüllülerinin de her türlü destekle hazır bulunduğu odalarda, aileler için çaylarını, kahvelerini alabilecekleri küçük bir mutfak, geceleri uzanabilecekleri, gündüz bir nefes alabilecekleri koltuklar, televizyon, çamaşır odası, duş ve tuvalet bulunuyor.
Kendilerini kalkıp dolaşabilecek kadar iyi hisseden çocuklar da yine bu odalarda babalarıyla, aile üyeleriyle özlem giderip, oyunlar oynayabiliyorlar.
Sıkıntımız çocuğa yansımıyor
Suriye Koçak (Yeğeni Ezgi için hastanede)
10 yaşındaki yeğenim Ezgi, epilepsi teşhisiyle beş ay önce hastaneye yattı. Gebze’den kalktık, buraya geldik. Ben refakatçi olarak kalıyorum yanında. Burası olmasa banyoyu ne yapacağız, nerede yüzümüze bir su vurup, bir nefes alacağız? Başka bir hastane ortamında ne yapardım düşünemiyorum bile.. İhtiyaçlarımızla ilgili yaşadığımız sıkıntıları çocuğa da yansıtmamış oluyoruz bu oda sayesinde.
İlyas Bilici (Akciğerinde tümör olanoğlu için hastanede)
13 aylık bebeğimiz Ercan Faruk’un akciğerinde portakal büyüklüğünde tümör bulundu. Adapazarı’ndan geldik, 6 aydır buradayız. Annesi oğlumuzun yanında refakatçi. Ben de hastaneden ayrılmıyorum zaten. Her zaman bir telefonla beni bu odada bulabiliyorlar. Geceleri de uyuklayabiliyorum. Bir sandalye bile böyle bir hastane ortamında çok değerliyken, çevrenizde gönüllülerle dolu bir oda, bulunmaz bir nimet. Daha önce 20 gün bir başka hastanedeydik, biz bile hasta olduk.
Şennur Yıldırım (Kemoterapi gören yeğeni için hastanede)
Bir aydır buradayız. Yeğenim Yaren Demir 1,5 yaşında. Yanında annesi kalıyor. Bazen tahlil, bazen bir bardak su gerekiyor, ben de hep buradayım. Keşke bir de uyku odası olsa da refakatçi kalan anneler de biraz dinlenebilseler...
Halime Dağ (Yenidoğan bebeği için hastanede)
Kızımın beyninde su toplaması var. Yenidoğan Yoğun Bakım’da kalıyor. Daha adını koymadım. Ben de süt vermek için bekliyorum bu odada. Çünkü Avrupa Yakası’ndan her gün Anadolu Yakası’na geçiyorum. Hiç halim kalmıyor, burada biraz televizyon izliyor, diğer hasta çocuk yakınlarıyla dertleşiyorum.
Murat Bicioğlu (Beyninde tümör çıkan oğlunun kemoterapisi için hastanede)
Bebeğim Umut üç aylık, beyninde tümör vardı. Kemoterapi için buradayız. Kan değeri düşebiliyor, enfeksiyon riski oluyor, annesi refakatçi kalıyor, çünkü süt veriyor. Ben de hastaneden ayrılamıyorum. Bir baba olarak onlara destek olmak için kendime iyi bakmam lazım. Bu oda bunu veriyor, temel ihtiyaçları çözümlüyor.
Odalar nasıl evlere dönüşecek
Ronald McDonald House Charities RMHC, 1974 yılında kurulmuş. Temel amacı, hastane yakınlarında evler, aile odaları açmak, gezici bakım araçları ve özel programlarla hasta yakınlarını eğitmek. Bugüne kadar 3 milyon aile RMHC sayesinde evden uzakta bir yuva olanağından faydalanmış.
Türkiye Mcdonald’s Çocuk Vakfı ise 2001 yılında kurulmuş ve şu ana kadar hastane odaları projesi için 120 bin dolarlık bir fon kullanmış. McDonald’s Halkla İlişkiler Müdürü Serap Gökçebay, ‘Keşke fon büyüse de, oda değil, evler açsak’ diyor.
Çocuk odalarının, evlere dönüşebilmesi için fona daha fazla para akışı sağlanması gerekiyor.
Bağışlar için Vakıflar Bankası Şişli Şubesi Hesap No: 205 22 55, TEL: 0212 336 34 00, e-posta olarak da vakif@mcdonalds.com.tr’ye başvurmak mümkün.
Nerelerde odalar var
İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Onkoloji Enstitüsü McDonald’s Çocuk Vakfı Aile Odası ve Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı 26 çocukluk derslik
Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi McDonald’s Çocuk Vakfı Anne Odası
İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi McDonald’s Çocuk Vakfı Çocuk Astım Acil Tedavi Ünitesi ve Çocuk İmnün Yetmezlik Odası
Marmara Üniversitesi Çocuk Servisi McDonald’s Çocuk Vakfı Aile Odası
Hasta çocuğu olan ve maddi durumu çocuğuna özel oda tutacak kadar iyi olmayan bir babaya ilişkin nasıl gözlemleriniz var? Çökmüş avurtlardan, kızarmış gözlerden başka? O babalar ki, üç- beş hasta çocuğun daha yattığı odada çoğunlukla refakatçi olarak anne kaldığı için, çocuklarının yanı başında isteseler de bulunamazlar.
Ya koridorda soğuk duvara dayalı beklerler, ya bir banka kıvrılır yatarlar, ya da bir köşeye çöker, düşünür de düşünürler...
Ronald Mcdonald Evleri, işte öncelikle bu babaların yardımına koşuyor. Belki üzüntülerini hafifletemiyor, çocuklarına şifa veremiyor ama ayakta kalabilmelerini sağlamak için onlara daha iyi ‘hastane koşulları’ vaat ediyor, temel ihtiyaçlarını çözümlüyor.
Çoçuklar da yararlanabiliyor
Evden uzakta bir yuva sunan bu evler, yurt dışında hastanelerin yakınlarında kurulan, hasta ve ailesinin ihtiyaç duyabileceği her türlü konforu sunuyor. Türkiye’de ise dört ayrı hastanede henüz sadece bir ‘oda’ olarak hizmet veriyor. Mcdonalds Çocuk Vakfı Koordinatörü Şule Abra, ‘Gönül ister ki, fon büyüsün ve odalar değil, evlerle ailelerin yanında olalım’ diyor.
Vakfın gönüllülerinin de her türlü destekle hazır bulunduğu odalarda, aileler için çaylarını, kahvelerini alabilecekleri küçük bir mutfak, geceleri uzanabilecekleri, gündüz bir nefes alabilecekleri koltuklar, televizyon, çamaşır odası, duş ve tuvalet bulunuyor.
Kendilerini kalkıp dolaşabilecek kadar iyi hisseden çocuklar da yine bu odalarda babalarıyla, aile üyeleriyle özlem giderip, oyunlar oynayabiliyorlar.
Sıkıntımız çocuğa yansımıyor
Suriye Koçak (Yeğeni Ezgi için hastanede)
10 yaşındaki yeğenim Ezgi, epilepsi teşhisiyle beş ay önce hastaneye yattı. Gebze’den kalktık, buraya geldik. Ben refakatçi olarak kalıyorum yanında. Burası olmasa banyoyu ne yapacağız, nerede yüzümüze bir su vurup, bir nefes alacağız? Başka bir hastane ortamında ne yapardım düşünemiyorum bile.. İhtiyaçlarımızla ilgili yaşadığımız sıkıntıları çocuğa da yansıtmamış oluyoruz bu oda sayesinde.
İlyas Bilici (Akciğerinde tümör olanoğlu için hastanede)
13 aylık bebeğimiz Ercan Faruk’un akciğerinde portakal büyüklüğünde tümör bulundu. Adapazarı’ndan geldik, 6 aydır buradayız. Annesi oğlumuzun yanında refakatçi. Ben de hastaneden ayrılmıyorum zaten. Her zaman bir telefonla beni bu odada bulabiliyorlar. Geceleri de uyuklayabiliyorum. Bir sandalye bile böyle bir hastane ortamında çok değerliyken, çevrenizde gönüllülerle dolu bir oda, bulunmaz bir nimet. Daha önce 20 gün bir başka hastanedeydik, biz bile hasta olduk.
Şennur Yıldırım (Kemoterapi gören yeğeni için hastanede)
Bir aydır buradayız. Yeğenim Yaren Demir 1,5 yaşında. Yanında annesi kalıyor. Bazen tahlil, bazen bir bardak su gerekiyor, ben de hep buradayım. Keşke bir de uyku odası olsa da refakatçi kalan anneler de biraz dinlenebilseler...
Halime Dağ (Yenidoğan bebeği için hastanede)
Kızımın beyninde su toplaması var. Yenidoğan Yoğun Bakım’da kalıyor. Daha adını koymadım. Ben de süt vermek için bekliyorum bu odada. Çünkü Avrupa Yakası’ndan her gün Anadolu Yakası’na geçiyorum. Hiç halim kalmıyor, burada biraz televizyon izliyor, diğer hasta çocuk yakınlarıyla dertleşiyorum.
Murat Bicioğlu (Beyninde tümör çıkan oğlunun kemoterapisi için hastanede)
Bebeğim Umut üç aylık, beyninde tümör vardı. Kemoterapi için buradayız. Kan değeri düşebiliyor, enfeksiyon riski oluyor, annesi refakatçi kalıyor, çünkü süt veriyor. Ben de hastaneden ayrılamıyorum. Bir baba olarak onlara destek olmak için kendime iyi bakmam lazım. Bu oda bunu veriyor, temel ihtiyaçları çözümlüyor.
Odalar nasıl evlere dönüşecek
Ronald McDonald House Charities RMHC, 1974 yılında kurulmuş. Temel amacı, hastane yakınlarında evler, aile odaları açmak, gezici bakım araçları ve özel programlarla hasta yakınlarını eğitmek. Bugüne kadar 3 milyon aile RMHC sayesinde evden uzakta bir yuva olanağından faydalanmış.
Türkiye Mcdonald’s Çocuk Vakfı ise 2001 yılında kurulmuş ve şu ana kadar hastane odaları projesi için 120 bin dolarlık bir fon kullanmış. McDonald’s Halkla İlişkiler Müdürü Serap Gökçebay, ‘Keşke fon büyüse de, oda değil, evler açsak’ diyor.
Çocuk odalarının, evlere dönüşebilmesi için fona daha fazla para akışı sağlanması gerekiyor.
Bağışlar için Vakıflar Bankası Şişli Şubesi Hesap No: 205 22 55, TEL: 0212 336 34 00, e-posta olarak da vakif@mcdonalds.com.tr’ye başvurmak mümkün.
Nerelerde odalar var
İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Onkoloji Enstitüsü McDonald’s Çocuk Vakfı Aile Odası ve Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı 26 çocukluk derslik
Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi McDonald’s Çocuk Vakfı Anne Odası
İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi McDonald’s Çocuk Vakfı Çocuk Astım Acil Tedavi Ünitesi ve Çocuk İmnün Yetmezlik Odası
Marmara Üniversitesi Çocuk Servisi McDonald’s Çocuk Vakfı Aile Odası