O bir profesyonel sıra bekleyici
Güncelleme Tarihi:
Ezgi BAŞARAN/ebasaran@hurriyet.com.tr
Oluşturulma Tarihi: Temmuz 08, 2007 00:00
i-Phone’u ilk satın alan kişi olmak için iki gün önceden mağaza kapısına kamp kuran Greg Packer meğerse teknoloji tutkunu değil, dikkat çekme delisiymiş...
Film karakteri Forrest Gump, IQ’su 70’lerde, yani normalin altında, ortalama bir Amerikalı olarak bir gün koşmaya başladı. Koşarken farkında olmadan tarihi olaylara tanıklık ediyordu. Watergate skandalını başlatıyor, John Lennon’a Imagine şarkısını yazması için ilham veriyor, Elvis Pressley’e dans etmeyi öğretiyordu. Bir kaldırım işçisi olan Greg Packer (44) bu aralar ABD’nin yaşayan Forrest Gump’ı oldu diyebiliriz. Koşan değil de, sıra bekleyen bir Forrest Gump. Kimileri ona "epik boyutlarda bir aptal" diyor ama o kendince, bugünün standartlarında
dünyanın önem verdiği, konuştuğu her olayda bizzat beliriyor, gazete ve televizyonlara "sokaktaki adam" olarak görüş veriyor. En son Apple’in aylardır konuşulan telefonu i-Phone’u ilk satın alan olmak için iki gün önceden New York’taki mağazanın önünde sıraya girdi, daha doğrusu şezlongunu ve erzakını alarak kamp kurdu. Sonradan anlaşıldı ki Greg, uzun zamandır ABD’deki bütün sıralara giriyor, her şeyi ilk o almak istiyordu. O, profesyonel bir sıra bekleyendi.
![/images/100/0x0/55ea23a2f018fbb8f86d99dd]()
"Allah belanı versin, pis şişko! Sen bu ülkeyle ilgili nefret ettiğim her şeyin vücut bulmuş halisin!" Greg’in blog’una atılmış mesajlardan biri aynen böyle diyor. Bekar kaldırım işçisi Greg Packer, bir i-Phone sahibi olmak için cihazın geçen cumartesi piyasaya sürülmesinden tam iki gün önce, sabah 5 sularında New York’un 5. Caddesi’ndeki Apple mağazasının önünde sıraya girdi. Can sıkıntısından "Firstinline" yani "Birinci sıradayım" başlıklı bir blog oluşturdu ve şöyle yazdı: I-phone’a ilk ben sahip olacağım. Bu arada lütfen bana yazın, hatta pay-pal aracılığıyla para gönderin.
Ona "Vay be teknoloji delisiymişsin, takdir ettim, yürü be koçum" diyenler olsa da genel hava "Hem 500 dolarlık telefon alacaksın, hem de bağış mı istiyorsun. Çüş!", "Bu adam gibiler yüzünden dünya Amerikalıların salak olduğunu düşünüyor!" ya da "Böyle bir saçmalık için iki gün sırada beklediğin için sen bir i-loser’sun" tarzındaydı. Halbuki Greg için önemli olan i-Phone değil, sırada ilk olmaktı.
Biz gazeteciler güne bir gündem kağıdıyla başlarız. O gün şehirde, ülkede neler olacak sıralar, ona göre görev paylaşır, dağılırız. Greg de hayatını bir gazeteci gibi yaşıyor pratikte. Tek farkı o bu işten para kazanmıyor. Sabah erkenden bir gazete alıyor, o gün New York’ta ne açılışı, ne yürüyüşü var, neyin galası yapılıyor, kim kitap imzalıyor, not ediyor. Eğer işi kırmaya değer bir olay varsa, patronuna telefon ediyor "Hastayım" diyor. Zaten bekar olduğu ve belli ki fazla arkadaşı olmadığı için yıllık iznini de böyle açılışlara, imza günlerine gitmek için kullanıyor.
Son 10 senede yaptıklarını şöyle bir sıralarsak, bilerek ya da değil, popüler kültür tarihine tanıklık ettiğini görürüz.
Ground Zero’yu ilk gören o.
Prenses Diana için İngiliz Konsolosluğu’nda açılan taziye defterini ilk imzalayan o.
2001’de başkanlık yemini eden George Bush’u ilk tebrik eden de o.
Star Wars’un halka açık ilk gösteriminde salona ilk giren,
Ronald Reagan’ın cenazesine ilk çiçek atan,
Son Harry Potter kitabını ilk alan,
New York’ta açılan ilk H&M mağazasına ilk adım atan,
Bill Clinton’ın ve Hillary Clinton’ın anılarını ilk imzalatan vatandaş da oydu.
Bütün bu olaylarda ön sırada olduğu için gazetecilerin de "sokaktaki insan" olarak görüş aldığı birine dönüştü kısa zamanda. Artık sabah uyanıp gazeteyi açtığında adını ve "Çok güneşli ve mutlu bir gün. Hepimiz burada olmaktan çok heyecanlıyız" gibi ortalama yorumlarından alıntı yapıldığını görünce kahkahalarla gülmeye başlıyordu. Her seferinde gazeteye çıkmayı başarıyordu.
GAZETECİLER GEÇ UYANDI
Fakat bir yerden sonra gazeteciler duruma uyandı. Muhafazakar köşe yazarı Ann Coulter "Greg Packer adlı kaldırım işçisi medyanın sokaktaki resmi adamı oldu" diye yazdı. Sonradan anlaşıldı ki 1994’ten bu yana 100’den fazla gazete haberinde ve TV görüntüsünde Greg var. Associated Press ajansı tarafından 16, Newsday tarafından 14, New York Post tarafından 12, New York Daily News tarafından 13 kez ayrı ayrı fotoğraflandı. Durumu fark eden AP 2003’te bütün editör ve muhabirlerine şöyle bir not gönderdi: "New Yorklu Greg Packer, gazeteye çıkmak konusunda çok azimli. Biz de onun kadar azimli olalım ve görüş alacak başka vatandaşlar bulalım."
ÜÇ BAŞKANIN ELİNİ SIKTI Bugüne kadar üç ABD başkanının, Carter, Clinton ve Bush’un, Britney Spears’in, Rolling Stones’dan Keith Richards’ın, Ringo Star’ın, Mariah Carey’nin, Sting ve Enrique Iglesias’ın elini sıktı.
dünyanın önem verdiği, konuştuğu her olayda bizzat beliriyor, gazete ve televizyonlara "sokaktaki adam" olarak görüş veriyor. En son Apple’in aylardır konuşulan telefonu i-Phone’u ilk satın alan olmak için iki gün önceden New York’taki mağazanın önünde sıraya girdi, daha doğrusu şezlongunu ve erzakını alarak kamp kurdu. Sonradan anlaşıldı ki Greg, uzun zamandır ABD’deki bütün sıralara giriyor, her şeyi ilk o almak istiyordu. O, profesyonel bir sıra bekleyendi.
"Allah belanı versin, pis şişko! Sen bu ülkeyle ilgili nefret ettiğim her şeyin vücut bulmuş halisin!" Greg’in blog’una atılmış mesajlardan biri aynen böyle diyor. Bekar kaldırım işçisi Greg Packer, bir i-Phone sahibi olmak için cihazın geçen cumartesi piyasaya sürülmesinden tam iki gün önce, sabah 5 sularında New York’un 5. Caddesi’ndeki Apple mağazasının önünde sıraya girdi. Can sıkıntısından "Firstinline" yani "Birinci sıradayım" başlıklı bir blog oluşturdu ve şöyle yazdı: I-phone’a ilk ben sahip olacağım. Bu arada lütfen bana yazın, hatta pay-pal aracılığıyla para gönderin.
Ona "Vay be teknoloji delisiymişsin, takdir ettim, yürü be koçum" diyenler olsa da genel hava "Hem 500 dolarlık telefon alacaksın, hem de bağış mı istiyorsun. Çüş!", "Bu adam gibiler yüzünden dünya Amerikalıların salak olduğunu düşünüyor!" ya da "Böyle bir saçmalık için iki gün sırada beklediğin için sen bir i-loser’sun" tarzındaydı. Halbuki Greg için önemli olan i-Phone değil, sırada ilk olmaktı.
Biz gazeteciler güne bir gündem kağıdıyla başlarız. O gün şehirde, ülkede neler olacak sıralar, ona göre görev paylaşır, dağılırız. Greg de hayatını bir gazeteci gibi yaşıyor pratikte. Tek farkı o bu işten para kazanmıyor. Sabah erkenden bir gazete alıyor, o gün New York’ta ne açılışı, ne yürüyüşü var, neyin galası yapılıyor, kim kitap imzalıyor, not ediyor. Eğer işi kırmaya değer bir olay varsa, patronuna telefon ediyor "Hastayım" diyor. Zaten bekar olduğu ve belli ki fazla arkadaşı olmadığı için yıllık iznini de böyle açılışlara, imza günlerine gitmek için kullanıyor.
Son 10 senede yaptıklarını şöyle bir sıralarsak, bilerek ya da değil, popüler kültür tarihine tanıklık ettiğini görürüz.
Ground Zero’yu ilk gören o.
Prenses Diana için İngiliz Konsolosluğu’nda açılan taziye defterini ilk imzalayan o.
2001’de başkanlık yemini eden George Bush’u ilk tebrik eden de o.
Star Wars’un halka açık ilk gösteriminde salona ilk giren,
Ronald Reagan’ın cenazesine ilk çiçek atan,
Son Harry Potter kitabını ilk alan,
New York’ta açılan ilk H&M mağazasına ilk adım atan,
Bill Clinton’ın ve Hillary Clinton’ın anılarını ilk imzalatan vatandaş da oydu.
Bütün bu olaylarda ön sırada olduğu için gazetecilerin de "sokaktaki insan" olarak görüş aldığı birine dönüştü kısa zamanda. Artık sabah uyanıp gazeteyi açtığında adını ve "Çok güneşli ve mutlu bir gün. Hepimiz burada olmaktan çok heyecanlıyız" gibi ortalama yorumlarından alıntı yapıldığını görünce kahkahalarla gülmeye başlıyordu. Her seferinde gazeteye çıkmayı başarıyordu.
GAZETECİLER GEÇ UYANDI
Fakat bir yerden sonra gazeteciler duruma uyandı. Muhafazakar köşe yazarı Ann Coulter "Greg Packer adlı kaldırım işçisi medyanın sokaktaki resmi adamı oldu" diye yazdı. Sonradan anlaşıldı ki 1994’ten bu yana 100’den fazla gazete haberinde ve TV görüntüsünde Greg var. Associated Press ajansı tarafından 16, Newsday tarafından 14, New York Post tarafından 12, New York Daily News tarafından 13 kez ayrı ayrı fotoğraflandı. Durumu fark eden AP 2003’te bütün editör ve muhabirlerine şöyle bir not gönderdi: "New Yorklu Greg Packer, gazeteye çıkmak konusunda çok azimli. Biz de onun kadar azimli olalım ve görüş alacak başka vatandaşlar bulalım."
ÜÇ BAŞKANIN ELİNİ SIKTI Bugüne kadar üç ABD başkanının, Carter, Clinton ve Bush’un, Britney Spears’in, Rolling Stones’dan Keith Richards’ın, Ringo Star’ın, Mariah Carey’nin, Sting ve Enrique Iglesias’ın elini sıktı.