New York’ta 40 istasyonda 40 ünlü Türk

FotoÄŸrafçı Muammer Yanmaz, '40 Ä°stasyon' projesini New York’ta tamamladı. Projede 40 ünlünün New York'un metro istasyonlarında çekilen görüntüleri yeralıyor. Yanmaz, dünyanın 13 metropolünde yaÅŸayan Türkleri, en sevdikleri metro istasyonlarında görüntülemek üzerine kurulan projeye 2002 yılında Paris’te baÅŸlamıştı.Daha önce ünlü sinema yönetmenlerinin portrelerinden oluÅŸan ‘40 Yönetmen’ adlı bir sergi açan Yanmaz’ın 40 Ä°stasyon projesi için Paris’te metro istasyonlarına indirdiÄŸi Türkler arasında, 30 yıldır ilk kez bir metro istasyonuna ayak basan GökÅŸin SipahioÄŸlu, 25 yıldır fotoÄŸraf çektirmeyen Tülay German, geçirdiÄŸi ağır ameliyattan sonra ilk kez dışarı çıkan Nedim Gürsel, Güzin Dino, Nilüfer Göle, Alev Ebuzziya, Kudsi Erguner, Kenize Murat, Dice Kayek gibi isimler vardı: ‘Aslında fotoÄŸrafladığım bütün bu insanlar birer istasyondu, biz ise onların arasında yolculuk yapan metro aracı. Her istasyonda inerek onları biraz olsun tanıma fırsatı yakaladık.’ Paris’teki çekimler için ünlüleri ikna etmek çok kolay olmamıştı ancak projenin ikinci ayağı olan New York’ta iÅŸler daha kolay gitti. Çünkü bu kez elinde bir Paris örneÄŸi vardı, ayrıca kentte Türk sanatçılarla çeÅŸitli etkinlikler düzenleyen Moon and Stars kurumunin desteÄŸi. Paris ve New York’tan sonra, bu sonbaharda Londra’da da ‘üreten’ 40 Türk’le metro çekimleri yapacak olan Yanmaz, bu üç ÅŸehirde 120 insanla çektiÄŸi fotoÄŸrafları bir kitap haline getirecek. Sonra yeniden yollara düşecek. Sırada, Moskova, Tokyo, Cape Town, Sidney, Rio, Montreal gibi metrosu olan kentler olacak. Yalnız burada fotoÄŸraflananlar sadece sanatçılar deÄŸil çeÅŸitli mesleklerden Türkler olacak. Muammer Yanmaz 1969 Ä°stanbul doÄŸumlu. Ä°.Ãœ Ä°letiÅŸim Fakültesi’ni bitirdiÄŸinde, karanlık odanın kokusuna çoktan aÅŸina olmuÅŸtu. Üç yıl basında çalıştı. 1995’ten bu yana da kendi stüdyosunda reklam ve tanıtım fotoÄŸrafları üzerine çalışıyor. On yıldır Ä°stanbul Kültür ve Sanat Vakfı’nın arÅŸiv fotoÄŸrafçılığını yapıyor ve Altyazı Dergisi’nin fotoÄŸraflarını çekiyor. Bu arada ‘kendi için’ fotoÄŸraf çekmeyi de ihmal etmiyor. Bu projesinin koordinatörü Selen Akçalı’yla... www.muammeryanmaz.com info@muammeryanmaz.com Müzisyen Ä°lhan MimaroÄŸlu 59st Columbus Circle’da Ben New York’a Hudson kıyısındaki ÇemiÅŸkezek diyorum‘Yılını unuttum ama 1958’di galiba. Rockafeller Vakfı Türkiye’den bir müzik eleÅŸtirmenini buraya getirmek istemiÅŸ. Ecevit de beni söylemiÅŸ. Altı aylığına geldim, Columbia Ãœniversitesi’nde elektronik müzik çalışmalarını gördüm. Sonra da bu müzik için kendim geldim. Yüzlerce, binlerce köşedeki trafik ışıkları dışında hiçbir zorluk çekmedim. Yürü, yürüyemezsin, saÄŸa dön, sola dön, her yerde kırmızı ışık. Geçen yıl elektrikler kesildiÄŸinde çok rahatlamıştım. Onun dışında NY beni ilgilendirmedi. Hatta döküntü bir ÅŸehir saydım. Gitgide daha çok öyle olmaya baÅŸladı. Ä°nÅŸaat iskeleleri ÅŸehri oldu. Ben New York’a Hudson kıyısındaki ÇemiÅŸkezek diyorum. Tabii ki Türkiye’ye gitmek isterim ama bu sıralar imkansız, sigara yasağı faÅŸizmi yüzünden. Bin uçaÄŸa git olacak ÅŸey deÄŸil. Aslında dünyada yaÅŸanacak yer yok.’Tiyatrocu Åžirin Devrim 51st/ 6. hatta Ä°stanbul’dan gemiye 19 yaşımda bindim Amerika’da indiÄŸimde 20 yaşımdaydım‘1946 sonbaharında Columbia Ãœniversitesi’ne kabul edildim. Harp sonrası hiçbir araç yoktu. Ä°stanbul’da araç bekledim. Bir ocak günü konsolosluktan aradılar, ‘Varna’dan gelen bir gemi var, Amerika’ya gidiyor. Gitmeye hazır mısınız?’ dediler. Geminin adı Liberty’di, yolculuk 32 gün sürdü. 19 yaşında Ä°stanbul’dan ayrıldım, Casablanka’da 20 yaşında oldum. Yani New York’a 20 yaşında ayak bastım. Ä°stanbul’u canım gibi severim. 1960’larda Åžehir Tiyatrosu’nda çalışırken, her sabah uyanır, Ä°stanbul seni seviyorum diye ilanı aÅŸk ederdim. Bir ev almayı düşünürken eylül ayındaki son geliÅŸimde trafik ve mesafeler beni çıldırttı. Bir yerden bir yere gitmek yarım saat sürüyor, akÅŸam yemeÄŸe davetlisin, 45 dakika yok. Benim dizlerim ağırıyor. Ä°stanbul’da her yer yokuÅŸ ve trabzan yok. Hatta Hürriyet gazetesine gittim, az daha düşüyordum. Mektup yazdım, kışın bu merdivenler buz tutar, işçileriniz düşer kafalarını kırar, trabzan koyun, dedim. Ä°stanbul bana o kadar güç geldi ki, New York’a dönünce oh dedim. Karşıya gidiyorum berber, iki blok yürüyorum banka, kasap. Ãœstelik telefonla her ÅŸeyi ayağına getiriyorlar. Hayatın kolaylıkları anlatılmaz.’KÄ°MLER POZ VERDÄ°Avukat ÇiÄŸdem A. Acar, akademisyen Dilhan Kalyon , caz piyanisti Sıla Çevikçe, akademisyen Adil Sarıbay, ressam Serdar Arat, tasarımcı Emre Ertürk, fotoÄŸrafçı Sedat Pakay, orkestra ÅŸefi Gürer Aykal, gazeteci DoÄŸan Uluç, oyuncu-yönetmen ZiÅŸan UÄŸurlu, ressam Şükran Aziz, mimar Ali Tayar, akademisyen A. Sinan Cebenoyan, tiyatrocu Åžirin Devrim, sanat yönetmeni Irfan AkdaÄŸ, New York’un gönüllü kültür elçisi Güngõr MimaroÄŸlu, ÅŸair Murat Nemet Nejat, müzisyen Ömer Faruk Tekbilek, müzisyen Ä°lhan MimaroÄŸlu, New York Times çizeri Kutlukhan Perker, besteci Tolga Tüzün, yönetmen Mevlüt Akkaya, fotoÄŸrafçı Atilla Durak, Moon and Stars proje baÅŸkanı Nur Emirgil, sinemacı GöktuÄŸ Sarıöz, piyanist AyÅŸegül KuÅŸ DurakoÄŸlu, dünyaca ünlü doktor Mehmet Öz, pasta tasarımcısı AyÅŸe DizioÄŸlu, iÅŸadamı Erden Arkan, tiyatrocu Defne Halman, ressam Burhan DoÄŸançay, ressam Peter Hristof, karikatürist Salih Memecan, tiyatrocu Turkar Çoker, müzayedeci Alican ErtuÄŸ, müzik adamı Arif Mardin, finansçı Murat Kõprülü, ÅŸarkıcı NeÅŸe Karaböcek, müzisyen Ä°lhan ErÅŸahin, Mavi Jeans’ın veliahtı, iÅŸadamı Ersin AkarlılarÂ