Nefes etmek ve ÅŸifa vermek

SITMAYA, ateÅŸli hastalıklara, ellerde çıkan ve siyil denen içi dolu kabarcıklara, çeÅŸitli sebeplerle ruhi dengesini bozan kiÅŸilere nefes edilir; yani muayyen ayetler, içlerinde ‘şifa’’ sözü geçen ‘şifa áyetleri’ denen ayet-i kerimeler, dualar okunur, üflenir.Káğıda bazı ayetler, dualar, ÅŸekiller yazılır, çizilir, üçgen ÅŸeklinde bükülen bu káğıt, yedi kat muÅŸambaya sarılıp üstüne bir bez geçirilerek bir kılıfa konur; dikilen ve ‘muska’ denen bu nesne hastanın boynuna takılır. Bazı kere de yazılı kağıt, suya konur, üç gün suyu içilir, üçüncü günü dürülüp bükülerek bir yudum suyla yutulur.Eski dinlerden kalan ve bilhassa Keldanilerden geçen bu inançlar ve ádetler, Ä°slam tarafından menedilmekle beraber, cahil hocalar, hele kolay geçim yolu bulanlar bunu bir gelenek haline getirmiÅŸlerdir. Okumak ve muska yazmak için, el almak isteyenin ağızına hafifçe tükürürdü; tabii dünyalığını saÄŸlayacak bu iÅŸi elde etmek için de aÄŸzına tükürene dilediÄŸi dünyalık verilirdi.Bu ádet, argoda sövgüler arasına, bir sövgü hafifletilerek ‘AÄŸzına tükürdüğümün...’, ‘AÄŸzına tükürürüm...’ gibi sözler katmıştır.AÄŸza tükürtmek, ermiÅŸ olduÄŸuna inanılan birisinin kemaline mazhar olmak için de baÅŸvurulan bir ÅŸeydi. Anlatırlar; Sivas’ta ‘Deli Derviş’ diye anılan, halk tarafından ermiÅŸliÄŸine inanılan biri varmış. DoÄŸan çocukları bu meczuba götürürler, onun gibi ermiÅŸlerden olması için ağızlarına tükürtürlermiÅŸ. Bir gün fazlaca tükürük harcamış, tükürüğü kurumuÅŸ olacak ki kızıp getirilen çocuÄŸun anasına şöyle demiÅŸ:‘Maya, maye-i Muhammediyye’den olmadıktan sonra aÄŸzına tükürsem deÄŸil ya, baÅŸka ÅŸey yapsam da beÅŸ para etmez.’AÄŸza tüküren meczup, aÄŸza tükürtenlerden akıllıymış demek. Â