Narsist bir yapım var

Show TV’de yayınlanan ‘Şeytan Sofrası’ isimli dizide ‘Avukat Lale’ olarak ekrana gelen DoÄŸa Rutkay, ‘Biraz narsist, fazlasıyla kendine güveni olan ve kendisini seven bir kiÅŸiliÄŸim var. Ama bu huyumu da seviyorum’ diyor. DoÄŸa Rutkay, Türkiye’nin en ünlü tiyatro oyuncularından Rutkay Aziz’in kızı olmanın gururunu da yaşıyor.Mimar Sinan Ãœniversitesi Devlet Konservatuarı tiyatro bölümü mezunu olan DoÄŸa Rutkay’ın sahneyle ilk tanışması 9 yaşında olmuÅŸ. ‘KeÅŸanlı Ali Destanı’ isimli unutulmaz eserde ilk kez sahneye çıkan sanatçı, üç sezon boyunca ‘Anna’ isimli karakteri oynamış. O günleri anımsattığımızda aklında kalan bir tek ÅŸey yaramazlığı ve hiper-aktif çocukluÄŸu.Ama yine de annesinin ve babasının sözünden pek çıkmadığını söylüyor: ‘Ben o dönemler Ankara Devlet Tiyatrosu’nun en küçük oyuncusuydum ve çok el üstünde tutuluyordum. Sanırım birazcık ele avuca sığmayan sempatik bir çocuk olmamın da payı var bunda.’ 30 Ekim 1978 Ankara doÄŸumlu olan güzel oyuncu, Akrep burcu. Ve kendisini tipik bir Akrep burcu olarak ifade ediyor. ‘Sanırım burcumun tüm özelliklerini taşıyorum. Biraz narsist, fazlasıyla kendine güveni olan ve kendisini seven bir kiÅŸiliÄŸim var. Ama bu huyumu da seviyorum’ diyen DoÄŸa Rutkay, Türkiye’nin en ünlü tiyatro oyuncularından Rutkay Aziz’in kızı. DoÄŸa, ‘ÇocukluÄŸum babamın iÅŸinden dolayı tiyatro kulislerinde geçti. O yaÅŸlarda babamın kuyruÄŸu gibiydim. O yüzden tiyatro sahnesinden hiçbir zaman kopmadım’ diyor.LAF OLSUN DÄ°YE OYNANMAZ- Gerek televizyon, gerekse tiyatro sahnesindeki yaÅŸamınızı anlatırmısınız?Ä°lk olarak ünlü yönetmen Ä°rfan Tüzüm’den gelen bir teklifle, televizyon dizisi ‘Günaydın Ä°stanbul Kardeş’te, ‘Sadenaz’ isminde avukat olmaya hazırlanan genç bir karakteri oynadım. Tiyatro oyuncusu olarak, o günden bu yana çok yol katetdiÄŸimi söyleyebilirim.- Peki bugüne kadar tiyatro ve televizyon olarak yaptığınız çalışmalarınız hangileri?EÄŸer çalışmalarımı sırasıyla saymam gerekirse ‘Pembe Patikler’, ‘AÅŸkım AÅŸkım’ , ‘Her Åžey AÅŸk İçin’ hatırlayabildiklerim. Bir de babamla beraber oynadığımız ‘Bir Halk Düşmanı’ isimli televizyon dizimiz var. Babamla birlikte oynadığım için, benim için o dizinin hayatımdaki yeri ve anlamı bambaÅŸka. Hem her ÅŸeyi bana öğreten babamla oynamak, hem de babamın yüzünü etrafa karşı kara çıkartmamak gibi bir zorunluluk içinde hissettim kendimi. Ama çok şükür her ÅŸey o kadar iyiydi ki. Bugüne kadar yedi tiyatro oyununda oynadım. UÄŸur Uludağ’ın yazıp yönettiÄŸi ‘Averaj Takımı’ isimli bir komediye hazırlanıyorum. Ben kendimi tiyatroda daha iyi ifade ediyorum. Televizyon oyunculuÄŸu ise tamamen bir ekip iÅŸi. Ä°stediÄŸiniz kadar iyi oyuncu olun, istediÄŸiniz kadar baÅŸarılı olun inanın yetmez. EÄŸer yaptığınız iÅŸte sizin arkanızda iyi bir yönetmen, iyi bir set ekibi, iyi bir senaryo ve iyi bir kanal ÅŸart tabii. EÄŸer bunlar hepsi bir arada deÄŸilse, istediÄŸiniz kadar iyi olun bence bir hiçsiniz.- Tiyatroyu nasıl anlatırsınız?Tiyatro çok farklı. Tiyatroda bir ekip iÅŸi yok. Rolünüz belli, sahneye çıkıp oyununuzu oynuyorsunuz. Sahnenin ortasında tek başınasınız. Hünerlerinizi, becerilerinizi, en önemlisi doÄŸallığınızı göstermek zorundasınız. OyunculuÄŸu bilmeyen bir isimle karşı karşıya gelirseniz, istediÄŸiniz kadar iyi olun bence bir hiçsiniz. Tiyatro oyunculuÄŸunun kuralları yoktur; ama şöyle bir özelliÄŸi vardır: Laf olsun diye oyun oynanmaz. Ya iyi oynarsınız ya da çıkmazsınız oraya. Çünkü o anda size odaklanmış yüzlerce göz vardır ve hepsi ne yapacağınızı merakla bekliyordur.ANILARIMDAN KÄ°TAP YAZACAÄžIM- Sizin bir de yazarlık tarafınız olduÄŸu söyleniyor!1996 yılından beri yazı yazıp, biriktiriyorum. Anılarımı, ilginç olayları, kısa hikayeleri ve ilginç anılarımı yazıyorum. Zamanı gelince bir kitap haline dönüştürmek istiyorum bütün bu birikimlerimi. Tiyatro çalışmalarımda bir çok esprili olaylar yaşıyoruz, bunları da kitabımda toplamak istiyorum.- Ä°leriki günlerde neler yapmayı düşünüyorsunuz?Benim öyle çok fazla uçuk hayallerim yok. Ben ille de onunla oynamalıyım, ille de bununla film çekmeliyim falan filan gibi. Ama illa da yapmak istediÄŸim ve olması için çok uÄŸraÅŸtığım bir ÅŸey yok mu? Var tabii ki! Tek hayalim tiyatro kursu verebilen bir yer açmak, hatta daha sonraki yıllarda inÅŸallah kendi adıma bir tiyatro kurabilmek. Åžimdi tek hayalim bu. Daha çok gencim ama bu iÅŸte de baÅŸarılı olacağıma eminim.BU Ä°ÅžLER FÄ°ZÄ°KLE OLMUYOR- Peki herkes televizyon programı yapıp, tiyatro sahnesinde olabilir mi?Size çok teÅŸekkür ederim bu sorunuz için. Ä°ÅŸin en önemli boyutu bu bence zaten. Bir insanın neyi yapıp, neyi yapamayacağı, zaten tamamen kendi becerisiyle ilgili. Tabii ki bir çocuk ilerideki yaÅŸamında ne yapacağı alnında yazılı olarak doÄŸmuyor. Ama yine de çok küçükken bile hangi yöne meyilli olduÄŸu üç aÅŸağı beÅŸ yukarı belli oluyor. Zaten küçük yaÅŸlardan itibaren alınan eÄŸitim, bu alandaki çalışmalarda yapacağınız iÅŸi destekleyici oluyor. EÄŸer iÅŸin kağıt kalem tarafını hellettiyseniz gerisi geliyor. Ondan sonrası tamamen kendi becerinizle ilgili. Bu iÅŸler sadece fizikle, uzun boylu olmakla, iyi gülmekle olmuyor bence. Herkes kendisini nerede hissediyorsa, nerede olması gerektiÄŸine inanıyorsa, orada kalsın. O yüzden kusura bakmayın bu konuda mütavazı olamayacağım.Tiyatro aÅŸkıyla yanıyorum- Tiyatronun hayatınızdaki yeri neresi?Benim hayatımın bir yeri deÄŸil, her yeri tiyatro. Tiyatro bir aÅŸktır bence. Ä°lk günlerin aksine tiyatroda zaman geçirdikçe ve oyun oynadıkça, hayatımı kontrol altına aldım galiba! Eski uçarılığım yok oldu. Zaten kendimi bildim bileli tiyatro sahnesinde olmayı çok seviyorum. Bir de yapmış olduÄŸunuz iÅŸlerin baÅŸarı övgüsü size döndükçe, iÅŸinize daha çok baÄŸlanıyorsunuz. Tabii en önemlisi de kültür yoÄŸunluÄŸu çok fazla olan bir kesimin içinde iÅŸ yapıyorsunuz ve baÅŸarı elde ediyorsunuz. Bu bence en önemlisi. Tabii bütün bu geliÅŸmeler peÅŸpeÅŸe gelince de, tiyatro hayatınızın tamamı oluyor. Tiyatro sahnesinde olmayı çok seviyorum. Sahnede olan insanı çok seviyorum. Burada sinema, televizyon, tiyatro diye ayırım yapmıyorum. Mesela yönetmenlik yapamam ben. Oynamayı seviyorum, karşıdan gelen tepkiyi o anda görmeyi seviyorum. Kısacası galiba biraz narsistim ‘ben’ demeyi, ‘benim’ demeyi seviyorum.Â