Nâzım’dan sonra, en beğenilen Türk ozan

HÜRRİYET yazarı ve şair Özdemir İnce’nin şiir antolojisi İtalya’da yayımlandı. “Cielo, İl Cielo” (Gök, Gökyüzü) adlı antolojiyi Güney İtalya’nın Bari kentindeki “Poiesis Editrice” yayınevi hazırlarken, tüm şiirleri Gülbende Kuray Ulusoy, İtalyancaya çevirdi. Şiir kitabının, yayınevi sahibi ve şair Giuseppe Goffredo tarafından yapılan tanıtımında, Özdemir İnce’den çağdaş Türk şiir sanatının en önemli temsilcisi olarak söz edildi. İnce, ustası Nâzım Hikmet’ten sonra da en çok beğenilen ozan olarak gösterildi ve “Özdemir İnce, Avrupa ve Akdeniz şiir akımında uygarlık ve insan özgürlüğü dersi vermektedir” denildi.

Aklımıza ilk gelen sevmek

Eserin önsözünde ise şu ifadelere yer verildi: “Özdemir İnce’nin şiiri, uzun bir uykudan uyandığı yerde geçiyor. Gözler açılıyor ve aklımıza gelen ilk şey sevmek, dolu dolu sevmek, geri çekilmeden sevmek, yolculuk etmek ve her kentte, her gün dünyaya, sanki ilk kez görüyormuşuz gibi bakmak oluyor. Bize verilen bağışın bir dakikasını bile harcamadan onun tüm varlığını özümseyerek. Böylece Özdemir İnce’nin şiirinin kokusunu çekiyoruz içimize. Onunla birlikte İstanbul’un, Paris’in Marna’nın Roma’nın, Sofya’nın semtlerinde gezintiye çıkıyoruz. Yoldan geçenlerin bıraktığı yankıyı, müziği, sesleri izleyerek Chagall gibi uçarcasına. Gelinlik kızı, bahçeleri oğulları, geçmişi, şu an’ı, geleceği, renkler, halıyı andıran otları, çiçekleri, yolları, evleri, kavakları, kavuşmaları görüyoruz. Etrafta ki her şey, ama her şey, gerçek boyutlarında gözlemleniyor. Çünkü görünen ne varsa yaşanıyor.

‘Ben Sümer’im, Hitit’im, Türk’üm, Yunan’ım, Arap’ım ve daha niceyim. Bu yüzden zenginim. Aynı zamanda Akdenizliyim. Akdeniz Kültürü bu denizin çevrelediği bütün ülkeleri ve bu ülkelerden göç etmiş halkları da içine alır’ diyor Özdemir İnce. Bu cümlelerden anlaşılıyor ki İnce ne denli derin düşünmüş, ne denli gelişmiş, ne denli farkına varmış, kendi gökyüzünde ne denli yükseğe erişmişse o denli insandır.”