Müzik

DUMAN
darmaduman
Pasaj Müzik

Benim artık bu albümden sonra Türkiye’de rock müziğin en tepesinde kimin olduğuyla ilgili kafamda en ufak bir soru işareti bile kalmadı. Duman artık Erkin Koray, Cem Karaca, Barış Manço, Moğollar ve MFÖ gibi klasikler arasındadır. Grup hem tarihi Anadolu motifiyle iç içe hem de bu çağın müziğini yapıyor. Hem ozanlardan besleniyor hem arabeskten güç alıyor. Hem blues’a kayıyor hem grunge’dan kopmuyor. Hem geçmişe öykünüyor hem yarına bakıyor... Muazzam bileşenler, harikulade harmanlar... Duman sadece müziğiyle var olmaya devam ederek ve bu müziğinin içine dünya görüşünü de sokabilecek cesareti göstererek bir tavrı temsil ediyor. Ve onları parlatan da aslında bu tavır oluyor. Abartı yok, yapmacıklık sıfır, tevazu bol miktarda, içtenlik had safhada. Önceki albümlerinde de protest tavrını esirgemeyen grup, yeni albümü ‘darmaduman’da da korkmadan, cesurca ve son derece gerçek bir Türkiye portresi çiziyor. ‘Helal olsun!’dan başka bir şey söylemeye dilim varmıyor.

VOLBEAT
OUTLAW GENTLEMEN & SHADY LADIES
Vertigo / Universal

Geçmişte yapılanları harmanlayıp ortaya yeni şeyler çıkarma konusunda müzik dünyası özellikle 2000’li yıllarda inanılmaz bir üretim sergiledi. Fakat bu ‘post-modern’ dönem bir süre sonra yerini sadece ‘retro’ sevdasına bıraktı. Yani işin ‘ortaya yeni şeyler çıkarma’ kısmı pek önemsenmez oldu, sadece ‘geçmişte yapılanları harmanlama’ kısmı dikkate alındı. Volbeat, Danimarkalı bir rock grubu. Özellikle 2007 çıkışlı ‘Rock the Rebel / Metal the Devil’ adlı ikinci albümüyle ilgi alanımıza girmişlerdi. Elvis Presley ile Johnny Cash stilini Metallica’nın gitar sound’u ve rif anlayışı ile harmanlayan grup, açıkçası çok da heyecan vermişti. Fakat sonrası sadece kendilerini tekrarlamak oldu. Bu tarzı uzun yıllardır çok iyi yapan Social Distortion kadar underground kalmadılar belki (Özellikle Metallica, grubu çok destekledi) ama müzikal açıdan ‘tekrar’dan başka bir şey de sunamadılar. ‘Outlaw Gentlemen & Shady Ladies’ güzel riflere sahip şarkılar içerse de beni heyecanlandıramıyor.

TAKSİM TRIO
TAKSİM TRİO 2
Dokuz Sekiz

Hüsnü Şenlendirici (klarnet), Aytaç Doğan (kanun) ve İsmail Tunçbilek (bağlama) 2007 yılında kurdular Taksim Trio’yu. Üçü de enstrümanında virtüoz denebilecek isimler. Enstrümantal müzik yapıyorlar ve o kadar iyi çalıyorlar ki, ortaya çıkardıkları sound’un içerisinde bir insan sesi aramıyorsunuz zaten. Bu, onların ikinci albümü. Bu sefer Tarkan’dan ‘Unutmamalı’, Kazım Dirlik’ten ‘Yeşil Başlı Gövel Ördek’, Orhan Gencebay’dan ‘İç Benim İçin’, Sezen Aksu’dan ‘Seni Kimler Aldı’, Zülfü Livaneli’den ‘Sevda Değil’, Sendur Güzelel’den ‘Kumsalda Dans’, Barış Manço’dan ‘Unutamadım’ ve Neşet Ertaş’tan ‘Yalan Dünya’ eserlerini yorumluyorlar. Üç anonim (‘Elfa Laila’, ‘Mahur Saz Semaisi’, ‘Hicaz Mandıra’) ve bir de Hüsnü Şenlendirici bestesi ‘Naz’ ile tamamlanıyor albümün şarkı listesi. Klarnet, kanun ve bağlamanın ortaya çıkardığı ses kuşağı bir ‘rakı’ güzellemesi yapmanıza sebep olabilir, benden söylemesi. Yine de bu kadar ünlü eserlere daha iyi yorumlar beklerdim.