Müzik

haftanın albümleri
Hazırlayan: Sadi TİRAK
stirak@doganburda.com

Bu sese daha iyi besteler lazım

GENÇ OSMAN
GÖKYÜZÜ MASMAVİ
Babajim Records

Daha önce yine bu sayfada, Mavisakal’dan tanıdığımız Murat Tümer’in yeni grubu Foma’nın son EP’sine yer verdiğimde yazmıştım; ben bir ‘90’lar çocuğuyum ve Mavisakal’ın ‘Kan Kokusu’ albümünün hayatımdaki yeri de önemi de büyük. 1998 yılında çıkan ve özellikle de ‘İki Yol’ hitiyle Türkiye’de ufak çaplı bir sansasyona neden olan o albümün her şarkısını hâlâ ezbere bilirim. İşte o müthiş rock albümüne sesiyle hayat veren Genç Osman, yıllar sonra ilk solo albümüyle karşımızda şimdi...
Bir dönem çok dinlediğim şarkılara / albümlere imza atmış müzisyenlerin uzun zaman sonra çıkıp gelmesi, eski bir dostla yeniden buluşma hissi yaratıyor bende. Nelerin değişip nelerin değişmediğine dikkat ediyorum ister istemez ve sanki değişen her şey, belli belirsiz bir hüzün yaratıyor bende. Hani aradan geçen onca zamanın hiçbir hükmü yokmuş gibi...
Genç Osman’ın 13 şarkılık bu albümünü her zamanki gibi kulaklıklarımı takıp fakat etrafımda kimselerin olmadığı bir anda dinledim. Geceydi, rüzgâr vardı ve keyfim de gayet yerindeydi. Oysaki Genç, masmavi gökyüzünden bahsediyordu ve pek de neşesi yoktu. Canı sıkkın gibiydi, konuşası vardı... Bu durumda yapabileceğim tek şey, sessizce onun anlattıklarını dinlemek ve dertlerine ortak olmaktı. O anlattı, ben dinledim. Zaman zaman nelerden bahsettiğini anlamadan ona katıldım, zaman zaman çok tanıdık olduğum hislerden bahsetti, kafamla sessizce onayladım. Bir şarkıda Aylin Aslım da konuk oldu muhabbetimize. Genelde aşktan bahsetti Genç, hiç yeni bir şey söylemedi ama yine de değiştiği belliydi işte. Anlatmasını normal karşıladığım şeyleri anlatıyor ama sanki ondan beklediğim, ondan özlediğim gibi anlatmıyordu işte.
Daha iyi besteler, daha akıcı melodiler, belki de daha karanlık ama daha vurucu mısralar beklediğimden... ‘Uzun Zaman Oldu’ ya da mesela ‘Aşk’ gibi şarkıları ona yakıştıramadığımdan... O şarkılarda başka biri gibi olmaya çalışıyor gibi gelmesinden dolayı pek tat alamadım bu muhabbetten. Ama eski dostla buluşmak iyi geldi yine de her şeye rağmen...

DEMET SAĞIROĞLU
HİÇ ÖZLEMEDİN Mİ?
Ossi Müzik

“Elleri kolları kınalı bebek, yüreği doğuştan yaralı bebek...” Hep özlemle andığımız ‘90’lar Türkçe popunun en unutulmaz hit’lerinden biri olan ‘Kınalı Bebek’i hatırlayanlar vardır elbet, değil mi? Evet, Demet Sağıroğlu geri döndü. 2009’da yayımladığı iki şarkılık single’ı saymazsak bu albüm, 2004’te raflara yolladığı ‘Korkum Yok’tan beri çıkan ilk albümü. Tüketim çağında uzun ara... Hiç günümüzün pop müzik trend’lerine bulaşmayan, akustik gitarın kendini hissettirdiği, o ‘90’larda kaldığını zannettiğimiz sound’dan devam ediyor Sağıroğlu. Tabii yaylılar ve tuşlular da aynen devam... Albümde, Melih Kibar’ın bestesi olan ‘Adını Sen Koy’ dışında 10 şarkı var ve birçoğunun bestesi Tuna Kiremitçi’ye ait. Sırf bu bilgi bile albüme dikkat çekmek açısından önemli diye düşünüyorum. Klasik Türkçe pop (yani 2000’lerdeki hali değil) sevenlerin dinleyebileceği bir albüm olmuş. İnişli çıkışlı temposu ve hiç suni tınlamayan sound’uyla... Bir ‘hit’ de olsaymış bu albümü daha çok kişi fark edermiş...

MAVİ
AÇ KAPIYI
DMC

Müzik dünyasına 2010’da çıkardığı, kendi adını taşıyan albümüyle merhaba diyen Mavi, özellikle ‘30’ isimli şarkısı ve Seyyal Taner cover’ı ‘Neler Oluyor’ ile dikkat çekmişti. Ama asıl patlamasının ve potansiyelinin bu olmadığı belliydi. 2012 yazına ‘Kaptan’ adlı şarkısıyla eşlik eden Mavi, şimdi de dört şarkılık ‘Aç Kapıyı’ adlı mini albümüyle sesleniyor bizlere. Açıkçası bugüne kadarki işleri arasında beni etkileyen bir şarkısı yoktu ama bu mini albümdeki üç yeni şarkıyı (dördüncü şarkı yine ‘Kaptan’) da çok sevdim. Mavi’nin müziğini Türkçe pop çatısı altında değerlendireceğiz elbette ama hem Batılı sound’ları kullanma cesaretiyle hem akustik sound’lara girebilme refleksiyle hem de isterse alaturka rüzgârları estirebilme kabiliyetiyle bence son dönemin Sıla’dan sonraki yeni alaturka pop yıldız adayıdır kendisi. Türkçe pop standartları üstünde, nadir rastlanacak kalitede bir albüm bu. Tek kusuru çok kısa olması. Albümün gizli kahramanı Hasan Meten’i de kutlarım, çok iyi iş çıkarmış.

MELİS DANİŞMEND
BİRAZ GÜLMEK İSTİYORDUM
We Play

Melis Danişmend, alternatif müzik yapan ve ne mutlu ki son yıllarda Türkiye’de sesleri daha güçlü çıkan kadın müzisyenlerimizden biri. Ben onu yıllar evvelki Spitney Bears adlı cover grubundan beri biliyorum ama çoğunluk tarafından ilk dikkat çekişi ‘Barda’ filminin soundtrack şarkısı olan ‘Dediler Ki’ sayesinde olmuştu. O şarkıyı üçnoktabir adlı grubuyla seslendirmişti Melis. O grupla tek albüm sonrası yollarını ayırdı ve ardından kariyerine solo olarak devam ediyor birkaç yıldır. Akustik gitar ve piyanonun ağırlıkta olduğu, davulsuz ilk albümüyle özel bir dinleyici kitlesi edinmişti. Kendi halinde, sessiz sedasız ve iddiasız bir duruşu benimsedi. Şimdi ikinci albümünde müzikal açıdan sesini biraz daha yükseltmiş durumda. Davul da var, keman da çello ve hatta trombon da... Kendi iç hesaplaşmalarının satırlara dökülmüş halleri ve karşı cinse yazılan (genellikle kaybeden temalı) şarkı sözleriyle öne çıkan albümde en çok ‘Masa’ ve ‘Gölgemde Dinlenmeye Gel’ şarkılarını sevdim.

THE CULT
CHOICE OF WEAPON
Cooking Vinyl

1983-1995 arasında aktif olmuş, o süreç içerisinde yayımladığı altı stüdyo albümüyle birçok sert tür dahilinde kaliteli eserler vermiş, İngiliz bir gruptur The Cult. Hangi sert türler mi? Hard rock, gotik rock, post-punk, alternatif rock ve hatta heavy metal... Vizyon ve dert sahibi bir duruşları vardır. Eh, zaten rock’çının da dert ve vizyon sahibi olanı iyidir, değil mi? 1999’da yeniden toplanan grup, ikinci baharının da sonlarında şimdi. Geri dönüşlerinden sonraki dördüncü, toplamda ise dokuzuncu albümleri ‘Choice of Weapon’. Albümdeki tüm söz ve müzikleri yazan vokalist Ian Astbury ve gitarist Billy Duffy ikilisi, yaşayan en karizmatik rock müzisyenlerindendir. Eğer The Cult’ı daha önce dinlemediyseniz, bu albümü dinleyince günümüzdeki alternatif rock gruplarının birçoğunun onlardan esinlendiğini anlayacaksınız. Yukarıda saydığım tarzlardan en azından üç tanesine merak ya da ilginiz varsa da bu albümü çok seveceksiniz. ‘Amnesia’ şarkısına özellikle dikkat! Müthiş değilse bile çok iyi.