"Mutluluk nedir bilmedim ben"

ALÄ° TARAN VE AYÅžE ÖZYILMAZEL'Ä°N DÜĞÜNÃœNDEN FOTOÄžRAFLAR    Â
Â
İŞTE YILIN DÜĞÜNÜ / WEB TV     

AyÅŸe Özyılmazel "Bana müsaade" diye baÅŸlayan yazısında  düşüncelerini şöyle anlattı: Â

Mutluluk nedir bilmedim ben...
Kısmetimmiş bu ezelden...
Yok yok "Acılı adana kıvamına çekeyim de burkayım bileklerini" değil bu sözlerim.
Elimde tek kalan şeyim; dürüstlük, ne edeyim.
Birilerini sevdim, inandım...
Beni sevsinler, çok sevsinler istedim. Dünyasının merkezi olmak istedim. Çocukluk travması deyin, ne derseniz deyin. Zaten tutamıyorum ben o demeleri...
Bizim babamız pek evde olmazdı...
40 gün turnelere gider, dönmezdi.
Atletine sarılıp koklaya koklaya uyurdum. Ağlar dururdum, "Babamı bana verin" diye...
Şimdi nereden aklıma geldiyse...
....

BÖYLE BİRİNİ GÖRMEDİM
...
Bir gün 'o' çıktı karşıma. Bembeyazlığıyla.
Geçmiş ayrı yollardan, getirmişler karşıma. "Al" demişler "Armağan sana". Öyle bir 20 gün yaşattı ki bana, ben böylesini görmedim. Öyle güzel bir insan tanıştırdı ki bana, ben böyle adam görmedim.
Öyle bir kalp tanıştırdı ki bana, ben böyle kalp bilmedim.
Hemen evlenmek istedik, hiç ayrılmamak istedik. 20 gün az geldi onlara... Koskoca yirmi gün az mı?
Yaş farkı dolandı dillerine, yaş haddinden aşk yasak mı?
Yuva dağıtan kadın oldum.
Bize sordular mı?
Biz vicdansız mıyız?
Biz Allahsız mıyız?...

...

PÄ°RANALAR GÄ°BÄ°SÄ°NÄ°Z...

Dünyalar güzeli kocama bakarken süzülüyor yaşlar gözümden.
Hadi ben hep vurulmuşum da ona kıyabilir miyim hiç?
Ağız tadıyla mutlu olmak yok mu kaderimde?
Piranalar gibisiniz be.
Vampirsiniz.
Olmayın be!
Size de yazık! Oturdunuz klavyenin başına yazdınız, çizdiniz. Hiç mi insanlıktan nasiplenmediniz?
Hiç mi haksızlık yapılmadı size?
Hiç mi yargısız infazlardan dayak yemediniz?
Hiç mi kendinize dönüp bakmanın şifasını bilmediniz? Şimdi ben bu satırları yazıyorum ya, haberleri olsa kızarlar bana... "Güçlü görün, gülümse, en güzel elbiselerini giy" derler bana...
Kusura bakmayın ben o kız değilim.
Ben sahtelerden ve sahnelerden çoktan indim.

ÜZÜNTÜDEN ÖLEBİLİRİM

Evet bu sabah perişanım, evet bu sabah üzüntümden ölebilirim. "Bana kanser ol da geber inşallah" diyebilen insanların adına üzüntümden ölebilirim.
Arkadaş dediklerimin oramı buramı çekiştirip suyumu sıkmasının üzüntüsünden ölebilirim.
Hayatta kocamdan ve üç beş canımdan başka kimsem yok.
Kararlar arifesindeyim. Ben bu dünyada yaşarken her gün ölecek miyim? Gitmeli miyim?
Sevgilimin, kocamın, aşkımın nefesinden başka nefes istemiyorum artık. Onunkinden başka söz duymak istemiyorum artık.
Köşeler, sahneler, alkışlar, şöhret hiçbiri umrumda değil.
Ben sadece Ali'mle yalnız kalmak istiyorum artık.
Beni rahat bırakın.
Bizi bizle bırakın.
Hesaplar öbür dünyada kapanır, Allah'a emanet olun. Onun her şeyi bilmesi tek tesellimizdir zaten.