İhsan Yılmaz
Oluşturulma Tarihi: Aralık 15, 2006 00:00
Poe Gölgesi
Matthew Pearl
Çev. Aylin Yengin
Goa Yayınları
8 Ekim 1948’de Baltimore mezarlığında dört erkek ve bir rahibin katıldığı sessiz sakin, çiçeksiz, gözyaşsız bir cenaze töreni yapılır. Genç avukat Quentin Clarke şahit olduğu bu anı şu cümleyle anlatacaktır: "Bu şimdiye kadar gördüğüm en hüzünlü cenaze töreniydi." Tesadüfen şahit olduğu bu manzaradan tuhaf bir rahatsızlık duyar ve gömülen kişinin kimliğini merak eder. Amerikan edebiyatının en büyük isimlerinden, yazdıklarına büyük bir hayranlık duyduğu Edgar Allan Poe olduğunu öğrenince merakına şaşkınlık da eklenir. Poe neden sessiz sedasız bir cenaze töreniyle alelacele toprağa verilmiştir? Philadelphia’ya gitmek için yola çıkan Poe kimselere
haber vermeden neden Baltimore’a gelmiştir? Henüz 40 yaşında gelen bu ani ölümün nedeni ne olabilir? Quentin Clarke bu esrarengiz ölümün izini sürmek ve Poe’nun ölümünün üstündeki sır perdesini aralamak üzere harekete geçer. Daha önce Dante Kulübü adlı romanı dilimize çevrilen Matthew Pearl edebiyat tarihinde hafiyelik yapmaya devam ediyor. Gerilim ilk kitaptaki kadar yok ama Poe hayranlarını memnun edecek ayrıntılar var. Yayınevi keşke biraz daha yazı puntosunu büyütseymiş, gözleri şaşı oluyor insanın kitabı okurken.
Yıldızlar mı Suçluydu?
Sevgi Özel
Çınar Yayınları
Dilbilimci ve yazar Sevgi Özel’den 17 Ağustos 1999 depreminde hayatını kaybedenlere yakılmış bir ağıt Yıldızlar mı Suçluydu? Yıldızlarla kaplı ışıl ışıl bir gökyüzü. Patlayan havai fişekler adeta asılıp kalmışlar. Meğer o renk cümbüşü bir kutlamanın değil kopkoyu bir acının, ölümün habercisiymiş. Ankara’dan İstanbul’a görevli olarak gelen gazeteci kızından haber bekleyen bir anneyle oğlunu enkaz altında bırakan annenin çaresizlikle sarmallanan kaderleri. Ateş yalnızca düştüğü yeri değil hepimizi yakmıştı. Sevgi Özel işte bu ateşin yaktığı acıların sarılmasını ama unutulmamasını istediğini belirtiyor. Sırf bu yüzden de belgesel ağırlığı öne çıkan bir roman kaleme almış. Aynı hatalar tekrar yapılmasın, aynı acılar tekrar yaşanmasın diye. Edebi tattan çok gerçeğin acısını taşıyan bir roman Yıldızlar mı Suçluydu?