Mendilimde Kan Sesleri

Her yere yetiÅŸilirÂ
Hiçbir ÅŸeye geç kalınmaz amaÂ
ÇocuÄŸum beni bağışlaÂ
Ahmet Abi sen de bağışlaÂ
Boynu bükük duruyorsam eÄŸerÂ
İçimden öyle geldiÄŸi için deÄŸilÂ
Ama hiç deÄŸilÂ
Ah güzel Ahmet abim benimÂ
Ä°nsan yaÅŸadığı yere benzerÂ
O yerin suyuna, o yerin toprağına benzerÂ
Suyunda yüzen balığaÂ
Toprağını iten çiçeÄŸeÂ
DaÄŸlarının, tepelerinin dumanlı eÄŸimineÂ
Konyanın beyazÂ
Antebin kırmızı düzlüğüne benzerÂ
Göğüne benzer ki gözyaÅŸları mavidirÂ
Denize benzer ki dalgalıdır bakışlarıÂ
Evlerine, sokaklarına, köşebaÅŸlarınaÂ
Öylesine benzer kiÂ
Ve avlularınaÂ
(Bir kuyu halkasıyla sıkıştırılmıştır kalbi)Â
Ve sözlerine Â
(Yani bir cep aynası alım-satımına belki)Â
Ve bir gün birinin adres sormasına benzerÂ
Sorarken sorarken üzünçlü bir görüntüsüneÂ
Camcının cam kesmesine, dülgerin rende tutmasınaÂ
Öyle bir cıgara yakımına, birinin gazoz açmasınaÂ
Minibüslerine, gecekondularınaÂ
Hasretine, yalanına benzer
Anısı işsizliktir
Acısı bilincidir
Bıçağı gözyaşlarıdır kurumakta olan
Gülemiyorsun ya, gülmek
Bir halk gülüyorsa gülmektir
Ne kadar benziyoruz Türkiye'ye Ahmet Abi.
Bir güzel kadeh tutuşun vardı eskiden
Dirseğin iskemleye dayalı
-- Bir vakitler gökyüzüne dayalı, derdim ben --
Cıgara paketinde yazılar resimler
Resimler: cezaevleri
Resimler: özlem
Resimler: eskidenberi
Ve bir kaşın yukarı kalkık
Sevmen acele
Dostluğun çabuk
Bakıyorum da simdi
O kadeh bir küfür gibi duruyor elinde.
Ve zaman dediÄŸimiz nedir ki Ahmet Abi
Biz eskiden seninle
İstasyonları dolaşırdık bir bir
O zamanlar Malatya kokardı istasyonlar
Nazilli kokardı
Ve yağmurdan ıslandıkça Edirne postası
Kıl gibi ince İstanbul yağmurunun altında
Esmer bir kadın sevmiş gibi olurdun sen
Kadının ütülü patiskalardan bir teni
Upuzun boynu
Kirpikleri
Ve sana Ahmet Abi
uzaktan uzaktan domates peynir keserdi sanki
Sofranı kurardı
Elini bir suya koyar gibi kalbinden akana koyardı
Cezaevlerine düşsen cıgaranı getirirdi
Çocuklar doğururdu
Ve o cocukların dunyayı düzeletecek ellerini işlerdi bir dantel gibi
O çocuklar büyüyecek
O çocuklar büyüyecek
O çocuklar...
Bilmezlikten gelme Ahmet Abi
Umudu dürt
Umutsuzluğu yatıştır
DiyeceÄŸim ÅŸu ki
Yok olan bir ÅŸeylere benzerdi o zaman trenler
Oysa o kadar kullanışlı ki şimdi
Hayalsiz yaşıyoruz nerdeyse
Çocuklar, kadınlar, erkekler
Trenler tıklım tıklım
Trenler cepheye giden trenler gibi
İşçiler
Almanya yolcusu işçiler
Kadınlar
Kimi yolcu, kimi gurbet bekçisi
Ellerinde bavullar, fileler
Kolonyalar, su ÅŸiÅŸeleri, paketler
Onlar ki, hepsi
Bir tutsak ağaç gibi yanlış yerlere büyüyenler
Ah güzel Ahmet Abim benim
Gördün mü bak
Dağılmış pazar yerlerine benziyor şimdi istasyonlar
Ve dağılmış pazar yerlerine memleket
Gelmiyor içimden hüzünlenmek bile
Gelse de
Öyle sürekli değil
Bir caz müziği gibi gelip geçiyor hüzün
O kadar çabuk
O kadar kısa
Ä°ÅŸte o kadar.

Ahmet Abi, güzelim, bir mendil niye kanar
Diş değil, tırnak değil, bir mendil niye kanar
Mendilimde kan sesleri.