Mediterranea Festival Intercontinentale Della Letteratura e Delle Arti

YIL 1965. İsmet Birkan (‘Berkan’ değil) ve ben. Fransız hükümetinin açtığı sınavı kazandığımız için trenle Fransa’ya gidiyoruz. İsmet ‘Kızıl’ Toulouse’a, ben Paris’e.L’Orient Express Venedik’te duruyor. Galiba iki saat kadar.İsmet’le Venedik’i görmeye çıkıyoruz. Günlerden pazar olmalı. Kiliselerin çanları gürlüyor. İnsanlar aceleyle yanımızdan geçiyorlar. Bir yanımız hep kanal. Bir fırını ve bir pastaneyi anımsıyorum. Venedik ekmek ve yanmış şeker kokuyordu.İstasyona döndük. Bizim tren yola çıkmıştı. Uzun süre koştuk. Son vagonun arka kapısına ulaştık.BENİM İTALYA’MMilano’da indim. Bir pipo tütünü aldım. Ve trenden uzaklaşmadım.Arabayla giderken, Milano’dan sonra Aosta Vadisi. Mont Balanc’a doğru. Karlı Aosta Vadisi.Birkaç yıl sonra, Napoli’de bana yassı Kulüp sigarası soran, bana kol saati satmak isteyen adam.Victoria de Sica, Visconti, Fellini, Yeni Gerçekçilik yönetmenleri. Sinema büyüsü. Ve yüzlerce kitap. Benim İtalya’m.AKDENİZ VE SANATİki yıldır çağırıyorlardı ekim ayında. Mersin Müzik Festivali dolayısıyla gidemiyordum. Bu kez temmuz ayında çağırdılar.‘Kıtalararası Akdeniz Edebiyat ve Sanat Festivali.’12 Temmuz-26 Temmuz arası. Roma İli Başkanı Enrico Gasbarra ile Kültür Politikası Yardımcısı Vincenzo Vita’nın sorumluluğunda. Festivalin Sanat Yönetmeni, Roma ‘La Sapienza’ Üniversitesi Sanat Tarihi Profesörü Filippo Bettini. Danışman: Napoli Üniversitesi’nden Maria Francesca Corrao. İkisi de yakın dostum. Francesca Türkçe’den yola çıkmıştı ama Arap Edebiyatı Profesörü oldu. Daha doğrusu Araplar kaptı Francesca’yı...Destekçiler: Roma İli, UNESCO, Avrupa Birliği, İtalyan Dışişleri Bakanlığı ve Kültür Bakanlığı. Akdeniz Kültür ve Edebiyat Merkezi, Malta Üniversitesi Link Campus, Roma ‘La Sapienza’ Üniversitesi Ateneo Tiyatro Merkezi ve Roma ‘La Sapienza’ Üniversitesi işbirliği ile.ŞİİR, MÜZİK, TİYATROİşe Roma’da Palazzo Valentini’den, La Sapienza’dan başladık. Sonra sırasıyla Ladispoli, Cerveri, Santa Marinella, Anzio, Lavinio, Nettuno... Santa Marinella dışında hepsi kıyı kasabaları. 18 Temmuz’dan sonra bağlama limanımız: Ostia.Kültür ve sanat tartışmaları, şiir, müzik ve tiyatro.Gece yarılarına kadar. Sonra açık havada toplu yemek. En kısası üç saat. Ama ‘şeker’ perhizindeyim. İTALYANLARIN DERDİDeli mi bu Rönesans’ı yaratan İtalyanlar? Bunca adamı ağırlamak için yırtınıyorlar. Galiba kendilerini bize tanıtmak istiyorlar!