Tülay Demir Oktay yazdı: Hedef insan odaklı eğitim!

Türkiye’nin kutuplaştırmayan, ayrıştırmayan ve çocuklarına, gençlerine tam anlamıyla sahip çıkabilen okullara ihtiyacı var. Okula başlayan her çocuk, kendini mutlu, huzurlu ve oraya ait hissetmeli ki her birini kazanabilelim, vatana, millete, kendine hayrı olan donanımlı, eğitimli, ahlaklı, düzgün, dünya standartlarının üzerinde insanlar yetiştirebilelim.
Çocuklarımızı kaybetmeyelim, kazanmayı öğrenelim.

BİR İNSAN NASIL KAYBEDİLİR?

Size bu hafta şahit olduğum bir olayı aktarmak istiyorum.
Bir babanın dert yanmasına şahit oldum, hem de ne dert yanmak...
Meğer, bu babanın oğlu, anaokulundan 9’uncu sınıfa kadar özel bir koleje devam etmiş ve ilköğretimini her sınıfta takdir alarak bitirmiş.
Ayrıca TEOG sınavlarından da çok yüksek puan almış ve yine kendi okulunda lise hayatına devam etmiş.
Ancak bu sene, ergenlikten kaynaklanan sorunlar yüzünden, yıl sonu not ortalaması 58 puanda kalmış.
Bunun üzerine söz konusu okulun yöneticileri, gencin babasını okula çağırmış, oğullarının yeterince başarılı olmadığını, o yüzden başka bir okula gitmesinin daha doğru olduğunu, öğrenimine o okulda devam etmesine izin vermeyeceklerini, yani özetle okuldan attıklarını kibar bir dille anlatmışlar.

DÜŞÜK NOT OKULDAN KOVULMA SEBEBİ Mİ

Şimdi objektif olarak bakalım. Söz konusu genç tüm hayatı boyunca bu eğitim kurumuna devam etmiş. Tüm arkadaşları o okulda, o okul dışında bir hayatı yok.
Bu gencin okula karşı en ufak bir saygısızlığı da yok. Fakat okul, sırf üniversite sınavlarında okul puanlarının düşmesinden korktuğu için, bizim bu 58’lik genci okuldan atıyor!
Okulların böyle bir hakkı var mı? Şahsen çok merak ediyorum çünkü başka hiçbir ülkede bu olayın bir benzerinin yaşandığını görmedim, duymadım.
Zira gelişmiş ülkelerde ergenlik söz konusuysa ve o ergenin okul başarısı standartların altına kalmaya başlamışsa, okul hemen kırmızı alarma geçer, aile ile birlikte bu gencin tekrar mutlu olabilmesi için her yolu dener.

EĞİTİMHANE Mİ, TİCARETHANE Mİ

Karşılaştığımız durum, kimi okullarda işlerin olması gerektiği gibi yürümediğini bizlere kanıtlar nitelikte...
11 yıl boyunca okullar için ödenen astronomik rakamların karşılığında, bir okulun öğrencisini kazanmak yerine bu şekilde ortada bırakması ve sorumluluktan kaçıyor olması kabul edilebilir bir durum değil.
Görünen o ki, eğitime ciddi anlamda önem vermeli, çocuklarımızı ve geleceğimizi kazanmak istiyorsak, insan odaklı bir eğitim sistemini benimsemeli ve bu konuda gelişmiş standartlar düzeyinde çalışmalar yapmalıyız.
Eğitim sisteminde gelişmelere açık olmamızın ve bir an önce çalışmaya başlamamızın önceliklerimiz arasında olması gerektiği kanısındayım.

11 YILIN SONUNDA ŞOKE EDEN KARAR

Bir çocuk okula başladığında, bazen o okul çocuğa uygun bir olmayabiliyor. Ancak bu uygunsuzluk hali anasınıfında veya ilköğretimin ilk iki yılında ortaya çıkabiliyor ve çocuk, kendisi için daha uygun olan, kendisini daha iyi ve mutlu hissedebileceği bir başka okula yönlendirilebiliyor.
Yani bu hikayedeki gibi 11 yıl beklenmiyor çocuğun o okula uygun olup olmadığına karar vermek için...
Çünkü okullar insan odaklı bir şekilde eğitimlerini veriyorlar, çocukları geleceğe hazırlıyorlar.
Bu doğrultuda çocuğu yetiştirmeye odaklı bir zihniyet onu kazanmaya çalışır.