The Affair’de yeni sezon

“Bir olayın akışı, bakan kişinin dünyasına göre farklı versiyonlara sahiptir... Doğru ile yanlış, aldatan ile aldatılan, kötü ile iyi, cesur veya korkak yoktur... Bu kavramlar tamamen bakan kişinin hayata bakışına bağlıdır...” diyor “The
Affair”. İnsan algısının derinliklerine dalıyor, “Aldatmak nedir?” sorusunu farklı perspektiflerden değerlendirerek anlatıyor...
21 Kasım Pazartesi günü 23.00’te FoxLife ekranlarında üçüncü sezonu başlayacak dramanın başrol oyuncularından Joshua Jackson ve dizinin yapımcısı ve yazarı Sarah Treem ile Los Angeles’ta buluştuk...

◊ 10-15 yıl önce ekrandaki “öteki kadın” betimlemeleri hep kadın karakterin kötü veya aptal olması yönündeydi. Şimdiki yapımlarda bunun değiştiğini görüyoruz, mesela “Scandal”da Olivia Pope esas kahraman. Günümüz yapımlarında “diğer kadın”ların resmedilmesindeki değişikliğin sizce sebebi nedir?

Sarah Treem: Evlilik dışı bir ilişkideki kadın ve erkek rollerinin insancıl yönden işlendiğini pek görmeyiz. Dizideki mesele, esasında herkesin bir tarafının melek, bir tarafının şeytan olduğunu göstermekti ama bilirsiniz, ışığın vurduğu taraftan bakarsanız birini kahraman gibi görebilirsiniz, başka bir açı ve perspektiften aynı kişi kötü adam gibi görünebilir. Burada bir “gerçek” yok. Birinin iyi ya da kötü olması, sizin senaryoya nasıl yaklaştığınıza göre değişiklik gösteriyor aslında.

◊ “Aklımızda olan” ve “gerçekte olan”ın birbirinden çok farklı olabileceğinden yola çıkarak, insanlara karşı daha az yargılayıcı olmak gerektiğini düşünüyor musunuz?

Sarah Treem: Hiçbir zaman, hiç kimseyi yargılamam. Bir olayın, iki farklı bakış açısından ne kadar farklı göründüğünün inanılmazlığına odaklanırım daha ziyade. Tabii bu durum kırılmayı, yara almayı engellemiyor veya sevgilinizin bir olayla ilgili son derece farklı bir bakış açısı olduğunu anlasanız da sizin aynı olaya kendi bakış açınızdan tepki vermenizi de engellemiyor... Bu bir bakıma biraz depresif bir durum aslında.

Joshua Jackson: Birine “tamamen yanlış düşünüyorsun” diyemezsiniz. Belki de o olayı doğru hatırlamıyor ve düşüncesi olayın hatırladığı hali üzerine şekillendirmiştir...

Sarah Treem: Evet, bu da insanın kendini yalnız hissetmesine sebep oluyor. Bu dizide fikren şöyle yola çıktık; romantik bir aşkta durmaksızın karşınızdakiyle bağ kurmaya çalışırsınız, dünya üzerindeki var oluşunuzu kanıtlamak için biri tarafından “görülmeye” ihtiyacınız vardır. Tek istediğiniz şey biri tarafından “görülmek”tir ama bu çok zor olur, çünkü herkes kendi aklının içinde hapis durumdadır ve dünyayı kendi hapishanelerinden görerek değerlendirir...

YALNIZLIĞI DÜŞÜNMEK BİLE KORKUTUCUDUR

◊ Sizce insanlar neden işlevi kalmamış aşk ilişkilerini sürdürmeyi tercih ederler? Mutlu olmayı hak etmediklerini mi düşünüyorlar, mutluluktan mı korkuyorlar?

Joshua Jackson: Bana kalırsa her ilişkideki durum farklı. Eğer bu dizideki iki evlilikten bahsedecek olursak, çiftlerdeki güç dengesi, her bireyin ilişkiye getirdiği yük, hepsi ayrı ve o ilişkiye özel. Cole ve Alison için konuşacak olursak birlikte paylaştıkları uzun bir hikaye var, onları bir araya getiren ve aynı zamanda uzaklaştıran bir trajedi, çocuklarının ölümü var... Kısacası, dizideki her ilişkinin kendine has dinamiği var.

Sarah Treem: Ben insanların yalnız kalmaktan hoşlanmadıklarını düşünüyorum. “Tek başınayken daha mı mutlu olurdum?” sorusunu düşünmek bile korkutucudur. Var oluşsal açıdan da korkutucu bir yönü var bu durumun...

◊ Yeni sezona dair birkaç ipucu verecek olsanız...

Sarah Treem: İkinci sezonun bitişi itibarıyla üç yıl sonrasından başlıyor, öncelikle bunu söyleyebilirim. Üç yıl sonra onları yakaladığımızda yeni bir perspektifin daha olduğunu görüyoruz, bu da Fransız oyuncu Irene Jacob’un canlandırdığı Juliette Le Gall karakteri. Bu sezon “hesap vermek” kavramı etrafında şekilleniyor. Çünkü son sezonda gördük ki Scott Lockhart’ın ölümünde Noah Solloway haricinde tüm karakterlerin sorumluluğu var... Bu sezonda tüm karakterler enine boyuna esasında kim olduklarını düşünecekler ve kendileriyle yüzleşecekler. Birbirleriyle etkileşim halinde oldukları kadar kendileriyle de savaş halindeler, dolayısıyla çok büyük sürprizler ortaya çıkabilir... Bu sezon Noah’nın neden işlemediği bir suçu üstlendiğini keşfetmek istiyoruz.

NOAH’NIN BABASINA OLAN KIZGINLIĞI DAHA BELiRGiN

◊ Geçen sezonda Noah’nın kadınlara olan ilgisini bir psikolog ile olan seansında babasının aldatma haricinde güven kırıcı her şeyi yapmasına bağladığını gördük. Noah’da ise tam tersi işliyor gibi görünüyor. Siz Noah’nın kadınlara olan ilgisini neye bağlıyorsunuz?

Sarah Treem: Bana kalırsa Noah’nın durumu karmaşık. Bu sezon aslında biraz da Noah’nın annesiyle olan ilişkisiyle ilgili. Bir çocuğun değerlerini oluşturan hem anne hem de babadır, fakat Noah’nın babasına olan kızgınlığı annesiyle olan ilişkisinden daha belirgin. Noah’nın annesiyle olan ilişkisi ve ölümü, onun karakterine şekil veren önemli olaylar arasında, işte tüm bunları keşfedeceğiz yeni sezonda.

ERKEĞİ ‘ERKEK’ YAPAN DÜRÜSTLÜĞÜ MÜ?

◊ Noah işlemediği bir suçu üstlenerek “işte gerçek erkek budur” portresi mi çizdi? Nedir sizce “gerçek erkek”?

Sarah Treem: Bir erkeği “erkek” yapan şeyin tam olarak bu olduğunu söylemiyorum ama bir karakter kendiyle, kimliğiyle, hatalarıyla, arızalarıyla ilgili dürüst olduğunda, kırdığı insanlarla ilgili farkındalığı olduğunda burada bir olgunluktan bahsedebiliyoruz ve belki de bir erkeği “erkek” yapan konu bu.

Joshua Jackson: Ben “erkeklik” konusunun farklı kültürlerde farklı anlamlar taşıdığını düşünüyorum. Farklı kültürler, genç erkekleri farklı şekillerde baskı altında tutuyor. Maskülenliğin herkes için farklı tanımı var ve her kültür içinde “erkekliğin” zehirli bir yönü de var, bu da pek çok kadına “Nerede bu gerçek erkekler?” dedirtiyor.