Şimdi uzaklardasın, gönül hicranla doldu...
Güncelleme Tarihi:
Yalnız muazzam sesi ve şarkıları değil, kostümleriyle de bir ikondu Zeki Müren. Sanat Güneşi'mizdi, müziğin "Paşa"sıydı.
24 Eylül 1996’da kaybettik onu. Onun gibisi bir daha gelmedi... Sanat Güneşi’mizi özlemle ve saygıyla anıyoruz…
Yalnız muazzam sesi ve şarkıları değil, kostümleriyle de bir ikondu Zeki Müren. Tek kanal dönemlerinde toplumsal cinsiyet kalıplarını yıktı. Kadın gibi değil, erkek gibi değil, kendi gibi giyindi. Kimsenin cesaret edemeyeceği şeyler yaptı.
Hem bu kalıplarla mücadele etti, hem de her kesimden hayranlık kazanmayı başardı. Müziğin ve gösterinin ihtişamını yansıtmayı başardı. Kendi olmaktan hiç vazgeçmedi.
Sanat Güneşi’mizdi…
Hayatı boyunca hiç evlenmedi. Yalnızdı yalnız olmasına, ama göstermedi. Cinsel yönelimi ile ilgili bir açıklama hiçbir zaman yapmadı. O hep Mesut Bahtiyar’dı.
Müziğin “Paşa”sıydı…
Düzgün diksiyonu, tatlı dili, neşeli halleriyle içimizden biriydi. İyi yüreği, seyirciyle saygısıyla ayakta alkışladığımız muazzam bir ruhtu.
Sesi ve yorumuyla, 600’ü aşkın plak ve kaset doldurdu. 300’ü aşkın şarkı besteledi. Altın Plak Ödülü’nün ilk sahibi oldu.
1991’de ise “Devlet Sanatçısı” unvanını aldı.
24 Eylül 1996’da TRT’de kendisi için düzenlenen bir tören sırasında kalp krizi geçirdi. Ve 64 yaşında hayata gözlerini yumdu.
Aramızdan ayrılalı 22 yıl oldu. Onun gibisi bir daha gelmedi. Sanat Güneşi’mizi özlemle ve saygıyla anıyoruz…