İzmir’in amazon kadınları

İçinden özgürlük ve özgüven fışkıran kadınlara gittim bu hafta. Çoğu evli ve çalışıyor.
Bir kısmı da öğrenci.
Bu şahane kadınlardan biri babaanne. İki de torunu var.
Motosiklet kullanan kadınları en az yadırgayacak şehir İzmir olsa gerek. Zaten kendileri de İzmir’de olmanın ayrıcalığını yaşadıklarını söylüyor.
Bir süre önce Amazon Riders isminde bir motosiklet kulübü kurmuşlar. Şu anda 19 kişiler.
Sosyal sorumluluk projelerinde de görev yapıyorlar, gezmek için turlar da düzenliyorlar.
Onların deyimiyle özgürlüklerinin tadını çıkarıyorlar.
Kışın ortasında güneş gibi hepsi. Komikler, neşeliler, anneler, kadınlar, canlar...

◊ Amazon Riders nedir?
- Beste: İzmir’de kadınlar tarafından kurulmuş bir motosiklet kulübü. Buradaki arkadaşlarla beraber kurduk.
İzmir Motosiklet Kulüpler Birliği’ne bağlıyız.
◊ Adınız neden Amazon Riders?
- Beste: Amazon kadınları savaşçı kadınlardır. Ege bölgesinde de yaşadıklarından dolayı bu adı seçtik. Çok da güzel oldu. Çünkü amazonlar da erkeksiz ve at biniyorlar. Biz de at yerine motora biniyoruz.
◊ Kaç kişisiniz?
- Beste: 19 kişiyiz. Ama sayımız her geçen gün artıyor. İnsanlar bizi fark etmeye başladı ve üye olmak istiyorlar.
◊ Kendinizi nasıl tanımlarsınız?
- Ebru: Özgürüz ve burada özgürlüğümüzü yaşıyoruz.
- Nilgün: Ebru’ya katılıyorum. Biz hayatı özgür yaşayan kadınlarız. Özgürlüğü seviyoruz. Eşimiz, çocuğumuz, torunumuz bile olsa özgürlüğümüzden vazgeçmiyoruz.
◊ Trafikte sizi görenler genelde ne tepki veriyor?
- Gökçe: Geçenlerde biri arkamdan “Sen kız mısın?” diye bağırdı. “Gerçekten motor mu?” diye soranlar da oluyor. “Sürebiliyor musun sen bunu?” deyip motor kullandığımı görünce çok şaşıranlar var. Üzerime direksiyonlarını kıranlar da var. İlgimi çekmek ve beni korkutmak için değişik şeyler de yapıyorlar.
◊ Bu maalesef onların kadınları aşağılamaya çalışması ile alakalı…
- Ebru: Evet. Gökçe’nin anlattığı olaylarla hepimiz zaman zaman karşılaşıyoruz. Erkeklerde ‘kadınlığını bilsin’ gibi bir önyargı var. Böyle bir şeyi kabul etmiyoruz. Bir kadın bir erkeğin yaptığı her şeyi yapabilir.
◊ Hemen hemen çoğunuzda piercing, koyu renk ojeler, dövme ve saçında bir tribi var… Bunlar şart mıdır? Mesela pembe oje sürer misiniz?
- Gökçe: Şart değil ama seviyoruz böyle şeyleri.
- Beste: Evet dışarıdan biraz asi durduğumuz doğru. Benim dilimde piercing var. Ama bizim gibi olmayan arkadaşlarımız da var. Mesela kulübümüzün üyelerinden biri güzellik uzmanı. Görseniz inanamazsınız motor kullandığına. Takma tırnaklardan tutun da saçlarına kadar sürekli bakımlıdır.
- Özlem: Biraz aykırı olduğumuz doğrudur.
- Aslı: Genel olarak baktığımızda saçımızın farklı olduğunu görürsünüz. Saçımın bir kısmını kazıtmıştım ama şu anda kapattım. Birçok arkadaşımın da benim gibi saçlarının bir kısmı kazılı.
- Gökçe: Bu biraz da gözdağı aslında. Hanım hanımcık olduğumuzda “Sen motor mu sürüyorsun” diyorlar. Böyle olduğumuzda anlaşılmak daha kolay oluyor.
◊ Sizi sevgililerinizle mum ışığında yemek yerken hayal edemiyorum...
- Nilgün: Neden olmasın. Ben çok severim romantizmi.
- Özlem: Ben de severim.
- Ebru: Bende iki çocuk var. Dışarıdan nasıl gözüküyor bilmiyorum ama gayet normal bir hayat yaşıyorum.
- Gökçe: Ben çok sevmiyorum öyle şeyleri. Bu zamana kadar olmadı, bundan sonra da olacağını pek sanmıyorum.
◊ Ailesi motor kullanmasına izin vermeyen biri var mı aranızda?
- Büşra: Benim ailem ehliyet almama bile karşı çıkıyordu. Çok korkuyorlardı. Zamanla ailemle konuşarak onları ikna etmeye çalıştım. Öğrenciyim. Yaz tatilinde çalıştım ve biriktirdiğim parayla kendime motor aldım. Ailem çok istekli olduğumu ve kullanabildiğimi gördükçe biraz rahatladı.
MOTORLARIMIZI KENDİ PARAMIZLA ALDIK
◊ Buradaki herkes motorunu kendisi mi? Ailesi alan var mı?
- Beste: Hepimiz kendimiz aldık.
- Nilgün: Kendi özgürlüğümüz ve kendi zevkimiz için emek verip öyle aldık. Çünkü bu bireysel bir tutku ve bu duyguyu kendimiz yaşamak istiyoruz. Kendim çalıştım, kazandım ve çatır çatır parasını ödeyip şimdi zevkini sürüyorum.
- Berniz: Ben ehliyet paramı bile kendim ödedim. Ablam sadece eğitim almam için yardım etti. Şu anda istediğim motoru alabilmek için para biriktiriyorum.
◊ Motosiklet pahalı bir araç mıdır?
Nilgün: Malzemeleri ve ekipmanları pahalı. Kask, mont, bot, pantolon, eldivenlerimiz masraflı. Bazen motordan daha pahalıya geldiği olabiliyor.
◊ Motosiklet kullanırken emniyetiniz için olmazsa olmazlarınız nelerdir?
- Beste: Kask. Arabadaki emniyet kemeri gibi düşünün. Bütün sürüşlerimizde montumuzdan, ayakkabılarımıza, kaskımızdan dizliklerimize kadar her şeyimiz eksiksiz olur.
Yola tam koruma çıkıyoruz.

ERKEKLERDEN DAHA DiKKATLiYiZ

◊ Amazon Riders olarak ne tür etkinlikler düzenliyorsunuz? Eminim kısır günü yapmıyorsunuzdur...
- Beste: Daha çok sosyal sorumluluk projelerine yoğunlaştık. Şu anda kimsesiz çocuklar için yardım topluyoruz. Kıyafet, erzak ve çocukların ihtiyaçları doğrultusunda ne lazımsa onları aramızda toparlamaya çalışıyoruz. Onları ziyaret etmeye özen gösteriyoruz. Otistik ve şizofreni hastalarının bulunduğu bir kuruma geçenlerde bir ziyaret gerçekleştirdik. Çok mutlu oldular. Aynı şekilde down sendromlu çocukların etkinliğine de katıldık. İzmir’de genellikle sosyal sorumluluk projelerinde bütün kulüpler bir oluyor ve birlikte hareket eder.
Özellikle bizim gibi kadınlardan oluşan kulüpler bu açıdan daha çok özen gösteriyor. Biz de olabildiğince bütün etkinliklere katılmaya çalışıyoruz.
Sosyal sorumluluk projeleri haricinde hafta sonları kulüp üyeleriyle gezi turları düzenliyoruz. Görmediğimiz ve merak ettiğimiz yerlere gidiyoruz. Bir de eğitim sürüşleri yapıyoruz. Eğitmenlerle birlikte sürüşler yapıyoruz. Buna çok önem veriyoruz.
◊ Motosiklet eğitimi almak isteyenler insanlar nereye başvurmalı? En güvenli yer neresidir?
- Beste: Rospa eğitimi var. Bu aslında yurtdışından gelen bir eğitim. Birçok kurum bu eğitimi veriyor. İleri seviyede eğitim veren kurumlara başvurabilirler. Arabada sizi emniyet kemeri ya da airbag nasıl koruyorsa motor eğitiminde de eğitim yüzde 99 oranında koruyor. Eğitimli sürüş yaptığınızda karşınızdakinin hatalarını da tolere edebiliyorsunuz. Çünkü ona göre önlem almaktan, yolun neresinde durmanız gerektiğine kadar her şeyi öğreniyorsunuz.
◊ Motorunuzun bakımını yapma bilgisine sahip misiniz?
- Beste: Ben yapıyorum. Servis danışmanlığı da yaptım bir süre. Kesinlikle zor bir şey değil. Sürüşlere çıkmadan önce lastiklerin havasını kontrol edip gerekirse hava basıyoruz. Yani birçok şeyi kendimiz yapabiliyoruz.
- Gökçe: Yağını filan kendimiz değiştirebiliyoruz. Çok büyük bakımları kendimiz yapamıyoruz.
◊ Daha çok kimlere eğitim veriyorsunuz?
- Beste: 17 yaşından başlıyor sonu yok. 40 yaşında da motosiklet kullanmayı öğrenmek isteyen oluyor 50 yaşında da.
◊ İzmir değil de başka bir şehirde olsaydınız bu kadar rahat olabilir miydiniz?
- Ebru: Bence çok zor.
- Beste: Burada kadınların yaptığı şeyler yadırganmıyor. Bisikletli kadınlar da vardı. İzmir insanı bu anlamda daha hoşgörülü. Elbette arada bizi sıkıştıran, rahatsız eden insanlar oluyor ama başka bir şehre oranla daha azdır. Ben İstanbul’da da motor kullandım. Ama orada buradaki kadar rahat değildim. Çok tedirgin oldum. Hem trafik çok yoğun hem de insanların birbirine saygısı yok. Burada biraz daha rahatız artık insanlar bizi tanımaya başladı.
- Berniz: Burada motor süren kadınlara kötü gözle bakılmıyor.
◊ Sizce erkekler neden kadın sürücüleri trafikte istemiyor?
- Ebru: Kıskançlıklarından. Onların yapabildiği bir şeyi yapmamız onları rahatsız ediyor.
- Özlem: Acemi sürücüler erkeklerde yok mu? Var. Kadınlarda da var. Genelleme yapmak yanlış olur.
- Beste: Yolun ortasında duran erkek sürücülerle çok karşılaştım. Bence bu durum sadece kadınlarla ilgili değil.
◊ Kadınlar trafikte daha kurallı değil mi?
- Ayla: Çok daha dikkatliyiz. 30 yazarsa 30’la gideriz.

ÖZLEM FİŞEKER

BELEDiYEDE ÇÖP KAMYONU KULLANIYORUM

◊ Özlem Hanım kaç senedir çöp kamyonu kullanıyorsunuz? Kamyon kullanmaya nasıl başladınız?
- 11 senedir direksiyon hocalığı yapıyorum. 6 senedir de Karşıyaka Belediyesi’nde çöp kamyonu kullanıyorum. İş seçme şansım yoktu. Nerede iş bulursam başlamam gerekiyordu. Belediyeye şoför lazım olduğunu öğrenince gidip başvuru yaptım. 5 sene yol süpürme aracı kullandım. Sonra beni büyük araca geçirdiler. Bir senedir de çöp kamyonu şoförlüğü yapıyorum.
◊ İnsanlar mesleğinizi yadırgıyor mu? Eminim gören herkes çok şaşırıyordur...
- Özellikle erkekler çok şaşırıyor ve yadırgıyor. Kadınlar gelip fotoğraf çektirmek istiyorlar. Elimi sıkıp tebrik ediyorlar. Erkekler “buna da mı el attınız” dercesine tepki veriyor. Bir gün aracın içindeyim. Araçta bilgisayar sistemi var ve öyle çöp alıyorum. Adamın biri yanıma geldi “Aa, sen mi kullanıyorsun” dedi heyecanla. Ben de “Yok ben fotoğraf çektirmek için geldim” dedim. Yani herkes çok şaşırıyor. Karşıyaka Belediyesi’nin tek kadın şoförü benim.
◊ Büyük araç kullanmak güven veriyor mu?
- Çok güzel ve rahat. Trafikte hep erkekler bizi sıkıştırıyor ya şimdi beni sıkıştıran olursa üzerine sürüp korkutabiliyorum. Acısını çıkartıyorum.
◊ Çocuğunuz var mı?
- 14 yaşında bir kızım var.

VELiLER ÖĞRETMEN OLDUĞUMA İNANMIYOR

Aslı Dinler

Matematik öğretmeni

- Özel sektörde matematik öğretmenliği yapıyorum. Veliler beni motorla görünce öğretmen olduğuma inanmıyorlar. Şaşırıyorlar. Bir ay önce Almanya’dan Türkiye’ye döndüm. Mühendis olmak için Almanya’ya gitmiştim ama istediğim gibi olmadı. Motor bile kullanamadım. Hiçbir şekilde İzmir’i ve Türkiye’yi değişmem. Motor da bu kararımda çok etkili oldu. Aklınıza esip motora binip gezmek paha biçilemez bir duygu. Müthiş bir özgürlük. Arabada karşılaşacağınız kaza durumunda zarar görme ihtimaliniz düşükken motorda canınız pahasına sürüyorsunuz. İzlediğiniz kaza videoları bile yıldırmıyor. Bu sadece adrenalin, heyecan ve tutku ile açıklanabilir bir durum. Motor hayatımda vazgeçemeyeceğim şeyler arasında.

BREAK DANS YAPIP KAFAMIN ÜZERİNDE DÖNÜYORUM

Aydan Uysal

Dans eğitmeni

- Beden eğitimi öğretmeniyim ama mesleğimi yapmıyorum. Break dans yapıyorum. Bu da erkek dansı olarak görülüyor. Ama değil. Ben de erkekler gibi kafamın üzerinde dönüyorum. 

BİZİM TAKIMDA ERKEKLER SADECE KALECİ 

Ayla İnce

Teknisyen/Futbol takımı kurucusu

- Kuşadası’nda Amazon futbol takımını kurdum. Amatör olarak oynuyoruz. Kurulalı iki sene oldu ve sadece kadınlarla maçlar düzenliyoruz. Ben aynı zamanda forvet mevkiinde oynuyorum. Takımımız sadece kadınlardan oluşuyor ama eksiğimiz varsa sadece kaleci olarak erkek kabul ediyoruz. Bir kızım var ve o da benim ve eşim gibi adrenalin meraklısı.

iLK MOTORUMU
15 YAŞINDA ALDIM

Beste Hacıberber

Sürüş eğitmeni

- 13 yaşında babam beni ilk kez motorun üzerine oturttu. İlk motorumu da 15 yaşında aldım. Bana ve kardeşime motoru babam alıştırdı. Küçük yaşta motor kullanmayı öğrendik. İş ciddiye binince babam “Artık binmeseniz mi, yeter bunca zaman sürdüğünüz” gibi telkinlerde bulunmaya başladı. Zamanla aldığımız eğitimleri ve nasıl kullandığımızı gördükten sonra daha sakin karşılamaya başladılar.

AIKIDO DERSİ ALIYORUM

Ebru Evin

Zabıta

- İki kızım var. Zabıta memuruyum. Eşim adliyede çalışıyor. O da motor kullanıyor ve benim motor kullanmamı destekliyor. Çocuklarımı eşime bırakıp buradaki arkadaşlarla aikido kursunu da gidiyorum.

İKİ TORUNUM VAR, İŞE MOTORLA GİDİYORUM

Nilgün Yurdakoş Ertörer

Muhasebeci

- 47 yaşındayım. İki çocuğum, iki de torunum var. Gelinlik, abiye sektöründe muhasebeciyim. 10 yıldır motosiklet kullanıyorum. Sabah kalkıp motoruma binip işe gidiyorum, üzerimi değiştirip işime başlıyorum. Akşam da yine motor kıyafetlerimi giyip evime dönüyorum. 

YAPAMAZSIN DEDiLER YAPTIM

Berniz Hacıberber

Öğrenci

- 17 yaşındayım. Öğrenciyim. Yedi senedir de dövüşçüyüm. Polis olmak istiyorum. Motor süremezsin, dövüşemezsin dediler ama her ‘yapamazsın’ dedikleri şeyi yaptım. Ablam Beste bu kulübü kurduğunda ben de dahil oldum.