Burcu Esmersoy: İlk başta olayın ciddiyetini anlamadım

◊ Olağanüstü günlerden geçiyoruz. Bu dönemle ilgili hislerini alabilir miyim? Nasıl bir ruh hâline sahipsin bugünlerde?

- En başlarda olayın ciddiyetini çok iyi anlayamayan gruptanım sanırım. Yani daha pandemi ilan edilmeden hemen önce seyahatlerime, tabii ki biraz daha dikkatli, özenli, maskeli falan devam ediyordum. Sonuçta hem İstanbul’da hem de yurtdışında işimiz ya da çekimimiz oluyordu.

En son fütursuzca Miami’ye, Superbowl finaline gittim. Hiç tanımadığım İspanyol bir aileyle onların sevinçlerine ortak olup sarmaş dolaş şampiyonluk kutladığıma göre, olayı pek anlayamamıştım sanırım. Sonra kızgınlık dönemi başladı.

“Neye kızgınlık?” dersen, “Yarasa çorbasının kendisine” derim. Yani içen, satan, yapan değil. Olayın kendisine garip bir kızgınlık...

Neyse sonra bir şok dalgası vurdu bana. İtalya’dan acayip rakamlar gelmeye başladı. Orada yaşayan arkadaşlarımla konuştuğumda bana; “Biz dört haftadır karantinadayız” dediklerindeki şaşkınlığımla birlikte, kendime kızma dönemine de giriş yaptım böylece. Kendi karantina dönemimi başlattım.

 Şu anda 48’inci gündeyim. Pollyanna tavrımla, mayıs başında işe başlarız sanıyordum. Ancak bu dünyada tek başımıza yaşamıyoruz tabii, onu hesaba katmamışım. Zaten matematiğim de hep kötüydü. (Gülüyor)

Şu anda aklıselim bir insan ve o tatlı pozitif teyze hâlimle 1 Haziran civarı uçağa binerim gibi hissediyorum ama o uçak nereye gider, onu bilmiyorum. Anlayacağın çalışmayı ve seyahat etmeyi çok özledim. En çok da arkadaşlarıma sarılmayı...

ESKİ HAYATIMA BİR PARMAK ŞIKLATIR GİBİ DÖNERİM

◊ Seni son günlerde magazin programlarında gördüğümüzde, sıkı tedbirler aldığın fark ediliyor. Maske, eldiven gibi... Böyle yaşamaya alışacak mıyız sence? Ya da bu süreç bitince eski hayatlarımıza nasıl döneriz dersin?

- Ben olması gerekeni yapıyorum sadece. Bilinçli, eğitimli, çevresine saygısı olan herkesin yaptığı ya da yapması gerekeni yapıyorum. Ne kadar devam etmesi gerekiyorsa da yaparım. Eski hayatıma da bir parmak şıklatır gibi hemen dönerim, hiç sıkıntım yok.

◊ Karantina bitince ilk nereye gideceksin? Kimlerle buluşacaksın?

- İlk iş sabah Belgrad Ormanı’na gideceğim sanırım. Sabahın köründe oradayım. Sonra Selozi Bootcamp’e gideceğim. Hem dersi hem de kız arkadaşlarımı çok özledim. Sonra Emirgan’da kahvemi alıp hemen arkasındaki crossfit antrenmanımı yaparım. Ardından pilatese giderim.

İlla spor yapmaya değil, hocalarımla hasret gidermeye... Sonra öğle yemeği, Ayten, Tolga, Başak ve Yaprak’la muhabbet etmeye... Kuaföre gitmemek olmaz tabii. Hemen bir saç cilası, bakımı, bir fön... 

O sırada güzel muhabbet, manikür, pedikür derken; akşam olur. Erkek arkadaşım ve arkadaşlarımla buluşup, güzel muhabbet edip konuşabileceğimiz bir yerde, keyifli bir akşamüstü geçirilir.

Oradan da havaalanı... Bir yere uçmaya gerek yok. Şöyle bir bakıp çıksam yeter. Belki mantıklı bir şehre ya da ülkeye gidiyorsa ilk kalkan uçakla giderim, bilemem.

Zehir salan Instagram post’larından uzak duruyorum

◊ Önceki döneme göre daha farklı yaptığın bir şeyler var mı? Yeni hobiler edinmek gibi...

- Yok aslında. Yani belki de vardır. Mesela yeniden yemek yapmaya başladım. Eski kitap okuma modelime geri döndüm; üç kitap aynı anda. Çünkü artık yeniden konsantrasyonum iyi.

◊ Bu garip süreç hepimizin psikolojisini ister istemez etkiledi. Bu noktada sağlam durabilmek için sen neler yapıyorsun?

- Zehir salan Instagram post’larından, sosyal medya hesaplarından uzak duruyorum. Sevdiğim filmleri, serileri tekrar izliyorum. Ama en en etkilisini söyleyeyim; günlük programımı eksiksiz yapıyorum.

◊ Sınırlar açıldığında ilk hangi ülkelere gitmek istiyorsun?

- Planlı programlı bir yolculuk dersen, sanırım Güney Fransa, Amalfi Sahili ve ardından eylülde New York ile Amerika kıtası yolculuklarım başlar.

Doğayı sevin, sağlıklı yaşayın, anda kalın!

◊ Bu karantina ve pandemi süreci sana neler öğretti? Bazı şeyleri sorguladın mı ya da farkındalık kazandın mı? Biraz anlatır mısın?
- Doğaya saygı ve sevgi ile büyüyen bir aileyiz. Dedem, orman mühendisiydi. Sene 2020 olduğunda bu sadece benim bilincim değil, tüm insanlığın bilinci olmalıydı aslında. Ama zararın neresinden dönülse, kârdır sanırım. “Almam gereken bir ders yoktu. Zaten bu konuda çok bilinçli ve dikkatliydim” demem asla. Hatta bu süreçte daha yeni bilgiler edinme şansına da sahip oldum. Dilerim benim gibi olan milyonlar vardır.

◊ Sen çoğu gence ilham veren bir isimsin. Seni takip eden ve başarılarını örnek alan gençlere neler söylemek istersin? Ne gibi tavsiyelerin olur?
- Hayat siz planlar yaparken size güler. O yüzden okulunuzu okuyun, ailenize ve çevrenizdekilere saygılı olun. Doğayı sevin, sağlıklı yaşayın, sıkı çalışın ve iyi insan olun. En önemlisi, anda kalın!