Berna Yılmaz: Mesut ketum biriydi, üzüntüsünü dışa vuramazdı, oğlumuzun acısına dayanamadı

Tüm dünya pandemi ile cebelleşirken siz kıymetli eşiniz Mesut Yılmaz’ı kaybettiniz. Süreç nasıl gelişti?

Uzun süren bir rahatsızlık ve ameliyat sürecinin sonunda kıymetli eşimi kaybettik. Mesut’un hastalığı, rahmetli oğlumuz Yavuz’un vefatından sonraki yıl yani, 2019 Ocak’ta akciğer kanseri olarak başladı. Ameliyat ve kemoterapi tedavileri neticesinde sağlığına kavuştu. 2020 Mayıs ayına kadar herhangi bir sağlık sorunu olmadı. Mayıs ayında baş dönmesi şikayetiyle doktora gittik beyninde metastaz olduğu ortaya çıktı. Hemen ameliyat oldu ama sonrasında beklenmedik negatif ilerlemeler gerçekleşti. 46 günlük hastane süreci başladı ve doktorlarımızın sonsuz çabalarına rağmen hayata veda etti.

Son dönemdeki psikolojisi ve hayata dair bakışını nasıldı?

Eşimin psikolojisi, rahmetli oğlumuzun vakitsiz kaybının acısıyla çöktü. Mesut, çok ketum ve hislerini belli etmeyen biri olduğundan acısını içinde yaşadı. Oğlumuzun acısına dayanamadı. Bence bu acı, geçirdiği acımasız hastalığın başlangıcı oldu. Oğlumuzdan daha uzun yaşamış olmak ona ağır geldi.

Son dönemlerinde neler konuştunuz, herhangi bir vasiyeti var mıydı?

Özel hayatında da konuşkan biri değildi. Oğlumuzun kaybının ardından daha da sessizleşti. Küçük oğlumuz Hasan’la iş hayatını ve özel hislerini eskisinden çok paylaşmaya başladı. Büyük torunumuz Ceylin, ona hayat ışığı, yaşamının en büyük desteği oldu. Küçük torunumuz Mesut Kaan bu duygularını katladı, son anlarına kadar huzurla yaşadı. Yaşamı boyunca, her şeyimizi paylaştığımız bir hayat yaşadık. Tüm vasiyeti oğlumuz Hasan’a verdiği nasihatlerdi. Hastanedeyken geleceği ve ailemiz için ona nasihatler verdi.

 EVLAT ACISI YAŞAYAN KADINLAR DAHA NAHİF, ERKEKLER DAHA DİRAYETLİ OLUR

Mesut Bey, sağlığında her Cuma Yavuz’un kabrini ziyaret edermiş, değil mi?

Doğrudur. Cuma günleri, çevremizdeki komşu camilerin hocalarıyla önce Yavuz’u ziyaret edip dua ederdi, daha sonra da namaza katılırdı. Hocalarımıza da müteşekkirim, Mesut’un rahatsızlığından sonra da aynı ritüel devam etti. Şimdide bu ritüeli hem Yavuz’um ve Mesut’um için sürdürüyorlar. Evlat acısı yaşayan kadınlar daha nahif, erkekler daha dirayetli olur. Erkekler de ağlar ama onlar kapanıp yastık ıslatır, kadınlar bunu daha rahat paylaşır.

 Diğer oğlunuz Hasan’ın bu acı kayıplar karşısındaki tutumu nasıldı?

Sevgili Hasan’ımız çok duygulu ama aynı zamanda çok dirayetli, toparlayıcı, idareyi soğukkanlılıkla ele alabilen bir karaktere sahip. Çok genç yaşında acılarla karşılaştı. Annemi de yakın zaman önce kaybettim. Her üç acımızda da hepimizi ayakta tutmak, teselli etmek ve korumak için üstün gayret sarf etti, sağ olsun. Bu arada ailesini de ihmal etmedi. Dedesinin kaybı, torunum Ceylin için çok büyük darbe oldu ama Hasan, ölümün hayatın akışı içinde çok doğal bir olay olduğunu, sevginin hiçbir zaman kaybolmayacağını anlatarak onu sakinleştirdi.

Peki, yaşadığınız acıları siz nasıl tanımlıyorsunuz?

 Hayatım boyunca olumsuzluklarla karşılaştığım durumlarda olabildiği kadar sakin ve sabırlı oldum. Bu da yetiştirilme prensiplerimden kaynaklanabilir. Acılarım çok büyüktü. Üç yıl içinde sevgili oğlumu, biricik annemi ve çok değerli eşimi kaybettim. Anılarını en saygın şekilde yaşatacağım. Yalnızlık duygusuna hiç kapılmadım, çünkü sevgili çocuklarım, canım torunlarım ve beni hiç bırakmayan dostlarım ve büyük bir ailem var.

MESUT, HAYATININ SONUNA KADAR DEMOKRATİK BİR YAŞAMI ARZULADI

Sayın Yılmaz ülkenin durumuna dair ne düşünürdü?

Mesut ülkesini çok seven, hatta bazen ailesinin önüne koyan biriydi. Hayatının sonuna kadar refahı, huzuru ve demokratik bir yaşamı arzuladı. Ülkeyi yöneten devlet büyüklerine her dönemde destek olmaya çalıştı. Bilgisini, birikimini paylaşmaktan kaçınmadı. Onun en için en önemli sorunlar; erkek şiddeti, taciz, aldatma, cinayetti. Böyle haberleri görmekten, duymaktan utanırdı. Bunların yaşanmadığı bir ülke ve dünyayı özlediğimizi konuşurduk.

44 yıl süren bir evlilikti sizinki. Yol arkadaşınızın kaybıyla ile nasıl başa çıkıyorsunuz? Psikolojik destek aldınız mı?

Arkadaşlığımız ile başlayan 1 yılı da ilave edersek 45 yıllık bir beraberlikti bizimki. Acısıyla, tatlısıyla, başarılarıyla, saygı ve sevgiyle yaşanmış 45 yıl… Bu yaşamın içine sığdırılan mutlu günlerde, iki evladımız, kazanılmış bir kız evlat olan gelinimiz ve iki torunumuz en büyük servetimizdir. Maalesef acı şekilde veda ettiğimiz büyük oğlumuz hepimizin kalbine inanılmaz acılar bıraktı. Mesut bu acıya üç sene dayanabildi. Ben, yakın gördüğüm bir dosttan özel bir destek kabul ettim ve uygulamaya gayret ediyorum.