Lösemili çocuklar bu köyde iyileşecek
Güncelleme Tarihi:
Sessiz, sakin, yeşillikler içinde 25 villa. Temenni, bu villaların sağlığına kavuşan çocuk sesleriyle dolup taşması. Lösemiye yakalanan çocuklar, tedavileri süresince çamaşır makinesinden çay kaşığına kadar her şeyin düşünüldüğü bu evlerde kalacak. Lösemili Çocuklar Vakfı LÖSEV’in Ankara’daki “Çocuklar Köyü”nün amacı miniklerin rahat etmesi ve ailelerin bu dönemi mümkün olduğunca kolay atlatabilmesi.
Furkan henüz 8 yaşında. Kapkara gözlerinden çok şey yaşamış olduğu belli. Kolay değil, 3 yaşında lösemi olduğu anlaşılmış. Babası Murat Taş, “hastalığı öğrendiğimiz an dünya başıma yıkıldı” diyor. Furkan’dan 4 yaş küçük bir kardeşi daha var; Doğukan. Anne Saliha Taş, onun için de endişelendiklerini ve her 3 ayda bir kan testlerini yaptırdıklarını anlatıyor.
Furkan 3 yaşındayken ayakları ağrımaya başlamış. Günün birinde ateşlenmiş ve ailesi böylece aslında lösemi olduğunu öğrenmiş. Furkan’ın bebekliği ilaçlar, iğneler ve hastane koridorlarıyla geçmiş. Neyse ki tedavi yanıt vermiş, şimdi çok iyi. Büyüyünce asker olmak istiyor ama nedenini bilmiyor. Annesi Furkan’dan ümitli, “Okuyacak, büyük adam olacak” diyor.
Furkan hastalığı atlattıktan sonra saçları bile eskisinden gür çıkmış. Baba Sezai Taş, inşaatta çalışıyor: “Haftada iki gün çalış, iki gün hastanede kal. Bir yandan da 400 lira kira öde. Çok sarsıldık ama direndik” diye anlatıyor.
KÖYÜN İLK SAKİNLERİ TAŞINDI
LÖSEV’in Çocuklar Köyü, başkaları da Furkan ve ailesinin çektiklerini yaşamasın diye kurulmuş. Lösemili Çocuklar Vakfı Yönetim Kurulu Başkanı Üstün Ezer, her yıl 16 yaş altı 500’ü aşkın çocuğun lösemiye yakalandığını söylüyor. Ailelerin yüzde 80’i düşük gelirli. Tedavi için Ankara’ya gelen aileler genellikle gecekondularda hatta bazen gecekonduların kömürlüklerinde kalıyor. Tedavi uzun, ortalama üç yıl sürüyor. Ezer, “Artık tedavi gören çocuklar aileleriyle beraber ve hiçbir ücret ödemeden insanca yaşayacaklar” diyor.
Çocuklar tedavi süresince aileleriyle Gölbaşı’ndaki Lösemili Çocuklar Köyü’ndeki 25 villada konaklayacak. Villalar dayalı döşeli, çimler ve ağaçlarla çevrili. Bu köy tamamen bağışlarla yapılmış. Villaların biraz ilerisinde kanser araştırmaları için bir laboratuvar da var. Ayrıca kısa süreli tedaviler için gelen ailelerin kalabileceği bir de otel. Köydeki atölyede ise annelerin el emekleriyle ürettiği ürünler LÖSEV yararına satışa sunulacak. Evlerin ilk sahipleri anahtarlarını geçen hafta aldı. Bu köyde geçici kalmayı ve çocuklarının bir an önce iyileşmesini umut ediyorlar. Tel: (312) 447 06 60.
LÖSEMİNİN YARATTIĞI BİR AŞK HİKÂYESİ
Salih Kılıç (23) ve Jale Yurtbaşı (21) birbirlerini seviyor. Onlar kaderin bir araya getirdiği çiftlerden. Salih 14 yaşında lösemi olmuş. Babası Yozgat’ın bir köyünde çiftçi: “Sosyal güvencemiz yoktu. Hastalığın ilk üç ayında tarlalar, traktörler, her şeyimiz satıldı. Şehre taşınmak zorunda kaldık. Köyde bir odaya iki sedir çakar oturursun, şehirde öyle olmuyor” diye anlatıyor başından geçenleri. Bununla da bitmiyor, tedavisi sürerken babasını da kaybetmiş. Sonra devreye LÖSEV girmiş. “Yaktığımız kömürden, üzerimize giyeceklerimize kadar her şey LÖSEV’in yardım kutularıyla geldi” diyor. Salih şimdi LÖSEV’de mağaza stok bölümünde çalışıyor: “O yardım kutularını şimdi minik kardeşlerimiz için paketliyorum.”
Bu arada küçük kardeşi lösemiyle boğuşan Jale ile tanışmış. İkisi hem yol arkadaşı hem de gönüllerinin yarısı oluvermişler birbirlerinin. Jale de şimdi LÖSEV için çalışıyor. 3 Temmuz’da evlenecek ve bu köyde kalacaklar: “Çocuklar bizi görünce umut doluyor, Salih Abi iyileştiyse ben de iyileşebilirim. Jale Abla’nın kardeşi bu hastalığı yenmeyi başardıysa ben de başarabilirim diye düşünüyorlar” diyor Salih Kılıç.