Güllaç mı tulumba tatlısı mı?
Güncelleme Tarihi:
İftar sofralarının çok sevilen iki tatlısı... Biri yumuşacık ve bol sütlü, diğeri şerbetli ve çıtır çıtır. Okurlarımız güllaç ile tulumbayı kıyasladı; hangisini neden tercih ettiklerini, evde nasıl hazırladıklarını anlattı.
Bu hafta Instagram hesabımızda (@hurriyetlezzetlihayat): “Tercihiniz güllaç mı yoksa tulumba tatlısı mı” diye sorduk. Sosyal medya hesabımızı takip eden okurlarımızın yüzde 62’si güllacı seçti. Biz de şu ayrıntıları istedik: “Güllacı sadece ramazanda mı tüketiyorsunuz? Arasında fındık mı olmalı, ceviz mi? Hazır mı alıyorsunuz, yoksa evde kendiniz mi yapıyorsunuz? Tulumba tatlısını evde yapmayı denediniz mi? Güzel yaptığını düşündüğünüz adresler var mı? Şerbeti bol mu olmalı?” İşte, gelen yanıtlar...
@burhancolak0909: “Tercihim güllaç... Cevizli tercih ederim genellikle. Ne yazık ki
çok sevmeme rağmen ramazanda yiyorum sadece. Hazır alıp evde yapıyoruz.”
@astrosevilay: “İkisini de severim ve elbette yaparım. Ama Beşiktaş’taki Osmanlı Tulumbacısı’nın üstüne kimseyi görmedim. Damak zevki elbette ama ben büyük boy tulumbasını tercih ediyorum.”
@hakann_ugur: “Tatlı denince aklıma ilk şerbetli tatlılar gelir. O yüzden tulumba tatlısını tercih ediyorum.”
@kayaciogluesendemir: “Favorim güllaç. Görgülü Pastaneleri günlerinden kalan bilgilerle içine muz, üzerine çilek veya vişne reçeli koyarak servis ederim.”
@pin.pack: “Kesinlikle cevizli güllaç, ben tatlıyla fındığın lezzetini pek yakıştırmıyorum.”
@ayseozdoganozek: “İkisini de çok severim. Güllacı gül susuz, cevizli...”
@hilalatakus: “Ramazanın etkisiyle sanırım cevabım güllaç! Bol sütlü ve de cevizli olmalı.”
@hatininmutfagi: “Ramazan ayının tatlısı benim için cevizli güllaç. Geçmiş yıllarda güllaç sadece ramazan ayında bulunurken şimdi küçük paketlerde her zaman büyük marketlerde var.”
@selmaozdogan: “Güllaç en sevdiğim. Evde yaptığımda daha ekonomik oluyor, üstelik yapması kolay. Cevizli tercih ederim. Tulumba tatlısının da iri olanını severim ama az şerbetli olacak...”
GÜLLAÇ
- İsmi ‘güllü aş’tan geliyor. 13’üncü yüzyıla ait en eski tarife göre buğday nişastası, su veya çırpılmış yumurta akıyla yapılan sulu hamur saca dökülür; bohça, muska veya rulo şeklinde sarılırdı. Bugünse hamuru mısır nişastası ve suyla hazırlanıyor.
- Osmanlı’da şeker şerbetiyle yapılır; içine gül suyu, misk, kaymak, Şam fıstığı, badem veya fındık katılırdı.
- Güllaççılar senede iki ay çalışır ve işe başlarken ocağın üç köşesine birer parça un, şeker ve tuz atarlar, sonra dua okuyarak güllacı dökerlerdi.
- İyi bir güllaç için sütün kaynar veya soğuk olmamasına dikkat etmek gerekiyor.
- Eskiden tabanında yıldız biçimli bir delik olan silindir tulumba ve o tulumbanın içine tam sığan bir merdaneyle yapıldığı için bu adı almış. İçine kül katılan su, yumurta sarısı ve unla hazırlanan hamur önce yağlanmış tenekeye doldurulur, sonra merdaneyle bastırılarak alttaki delikten şekilli hamur parçaları çıkarılıp yağa atılarak kızartılırdı. Osmanlı’da pudra şekeri ve tarçın serperek yenirdi.
- Adana’nın coğrafi işaret tescilli halka tatlısına da benzeyen tulumbanın hamurunda unla birlikte irmik de kullanılıyor.
- Dışı çıtır, içi yumuşak bir tulumba için yağda kızarmış sıcak tatlıyı soğuk şerbete hemen atmamak gerekiyor.