Güncelleme Tarihi:
2001’deki ‘Okuyanlar’ sergisinden bu yana işlerindeki öğrenciler büyümüş, gerçek dünyayla yüzleşmeye başlamış. Topçuoğlu, serginin hikâyesini ve eserlerin ne ifade ettiğini anlattı.
‘Sembiyoz (Ortakyaşarlık)’, 2012, 140x105 cm.
Gelecek kaygısı duyan, korku ve tedirginlik içindeki genç kızlar birbirlerine sığınıyor; çeşitli yollarla bütünleşmeye çalışarak destek ve denge sağlamaya çabalıyorlar.
‘Evde Avcılık’, 2013, 120x181 cm.
Kızlar, büyüklerin dünya düzeni karşısında hayvanlarla özdeşleşerek, bir bakıma kutlamaya dönüşen bir rahatlama ve mutluluk haline bürünüyorlar.
‘Köpek Biliyordu’, 2013, 120x128 cm.
Bu sergideki işlerde kızlar iyice büyüdü ve olgunlaştı. Okuldan çıktıktan sonra ne yapacaklarını bilemez hale geldiler. Meğer gerçek dünya onlara okulda öğretilene pek benzemiyormuş!
‘Meraklı Kediler’, 2010, 115x154 cm.
Yeni bir kişisel sergi açmak için üç yıl bekledim. Çünkü aslında benim biraz hevesim kaçmıştı. Bir de arada gözümle ilgili bir rahatsızlık geçirdim ve ameliyat oldum ama Haldun Dostoğlu teşvik etti beni sergi için.
‘Güzel ile Canavar’, 2013, 120x160 cm.
Hayvanların önyargısız, içgüdüsel yaratıcı davranışları kızların çevrelerine dışarıdan eleştirel bakmalarını sağlayan spontane ve taze örnekler olarak karşılarına çıkıyor.
Kızlar, içinde bulundukları dünyanın kendilerine öğretilenlerden ne kadar farklı olduğuyla yüzleşiyor. Bu yüzden şaşkınlık, kaygı ve tedirginlik içindeler. Gelecekle nasıl baş edeceklerini pek bilemiyorlar. Kendilerini nasıl bir geleceğin beklediğini de...
‘Hayatın İki Yolu: Sol’, 2013, 160x120 cm.
‘Hayatın İki Yolu: Sağ’, 2013, 160x120 cm.
Dengesiz bu ortamdan bir çıkar yol ararken, öğrendikleri doğa bilimleri ve müspet ilimlerden bir çıkar yol bulma çabasındalar. Önyargısızca, hayatın her iki yolunda da tabiatın yol göstermesini bekliyorlar.
‘Kütüphaneye Sirk Geldi’, 2013, 182x120 cm.
2000 yılından bu yana resimlerde görülen okumalar bir nevi sonuçsuz kalmış ve bir tür hayal kırıklığına yol açmış gibi. Kızlar yine de kitapların arasında dengelerini korumaya çalışıyor ve başarıyorlar. Ama bu geçici bir durum mu, ne kadar dayanabilirler... böyle durabilirler?