Kitap uÄŸruna ölüyorlardı

Onur Sezgin ve niÅŸanlısı Tuba Öz kitap yazmak istemiÅŸler. Bunun için gereken sualtı kamerası ve laptop alabilecek parayı kazanmak amacıyla da Tayland’a gitmiÅŸler.Tuba Öz ve Onur Sezgin, 6 Kasım’da niÅŸanlandıktan bir hafta sonra, para kazanmak için altı aylığına Tayland’a gitti. Yazacakları kitap için gereken sualtı kamerası ve laptop alabilecek parayı biriktirip, Türkiye’ye döneceklerdi. Her ikisi de 17 AÄŸustos depremini Ä°stanbul’da yaÅŸamış, hatta Onur bir süre DeÄŸirmendere’de depremzedelere yardım amacıyla çalışmıştı. Çift, Khao Lak’ta tsunamiye yakalandı. 36 saat yaralılara yardım ettiler. Sonra, zorlu bir yolculukla Bangkok’a vardılar. Bu sırada aileleri TV haberlerinde Tayland’taki seyahat acentası sahibi Harun Işıkmen’i görmüş, baÄŸlantıya geçmiÅŸti. Ä°ÅŸini bırakıp bölgedeki kayıp Türkler’in peÅŸine düşen Işıkmen, çifti Bangkok’ta karşıladı. TAKSÄ°CÄ°YÄ° BIÇAK DURDURDUOnur Sezgin hayal ettikleri donanımı almadan geri dönmek istemiyordu. Tsunami uyarısına karşın Phuket’e gitti, bir dükkanı açtırarak Sea and Sea adlı makineyi ve laptopu aldı. Türkiye’de 10 bin dolar ödeyeceÄŸi ekipmana üçte biri fiyatla sahip olmuÅŸtu, ancak dönüşte bindiÄŸi taksi havaalanının tam tersi yöne doÄŸru yola çıktı. Ä°ngilizce bilmediÄŸini söyleyen ve toprak yola sapıp ilerleyen ÅŸoförü, ‘Dur ya da seni bıçaklayacağım’ diyerek geri döndürdü. BeÅŸ dakika kala uçaÄŸa yetiÅŸti. NiÅŸanlısıyla Bangkok’tan Ãœrdün Havayolları uçağına binerken, çevrelerinde yeni yıl kutlanıyordu. Genç çift, Atatürk Havalimanı’na indiklerinde teyzeler, amcalardan oluÅŸan 50 kiÅŸilik aile topluluÄŸu gözyaÅŸlarıyla onları bekliyordu. Onur, mahcubiyetinden kendini havalimanının otoparkına attı. Tuba ise ailesine kavuÅŸmanın tadını çıkarmayı tercih etti. Frizbileri bile yaÄŸmaladılarTsunamiden birkaç saat sonra yaÄŸma baÅŸladı. Bir ölünün elindeki frizbiyi aldıklarını gördüm. Ä°nanılmazdı. Tayland hükümeti 5 bin ölü diyormuÅŸ, sadece bizim olduÄŸumuz bölgede o kadar ölü vardı. BulunduÄŸumuz yerde dört hastalık çıktığını, karantina uygulandığını ve hiç turist kalmadığını duyduk.Julia babasına kavuÅŸtuFelaket sonrasında sakindik. Bana ve Onur’a bugün bir ÅŸey olmadıysa bir daha olmaz, diye düşündüm. Ancak ertesi gün ailelerimize telefonla haber verebildik. Ä°sviçreli küçük Julia’yı unutamıyorum. Götürdüğüm suyu, meyveyi reddediyordu. ‘Herkesin annesini buldun benimkini bulamadın’ diyordu. Babasını sahilde bulduk, kavuÅŸmaları çok etkileyiciydi. Â