Kimse çocuklarınızın annesi kadar sevmiyor

Gün gelip bu yaştan sonra size yazacağım aklımın köşesinden bile geçmezdi. Ama işte buradayım. Aldatılan kadına gelen yanıtlar o kadar gerçekti ki, ben de size yazmak istedim. Biz Türk erkekleri maalesef evliliğin ve eşlerimizin kıymetini ancak onları kaybettikten sonra anlayabiliyoruz. Ben, üniversite mezunu, birkaç yabancı dili ana dili gibi konuşan başarılı bir işadamıyken, bir kadının tuzağına düşüp iflasın eşiğine kadar geldim.Zavallı masum karımı suda yürüyüp, izimi belli etmeden tam 15 yıl aldattım. Sonra da elinde avucunda ne varsa alıp, binbir ayak oyunuyla haciz korkusu salarak, boşadım. Beraber yaşamaya başladığım sevgilim, işimde yaşamakta olduğum büyük sorunlardan habersizdi.Şimdi etraftan öğrenmiş, beni başından atmak için uğraşıyor. Eşime geri dönmek istiyorum ama, ne eşim, ne de çocuklarım beni eve alıyor. Bir sokak köpeğinden farkım yok. Bazen ölsem de kurtulsam diyorum.Sizden ricam erkekleri bu konuda uyarmanız: Kimse sizi çocuklarınızın annesi gibi sevmiyor. Kadınlar yalnızca para, şan, şöhret, yaldızlı yaşam peşinde. Onlar bitince aşk da bitiyor. RUMUZ: MUTLULUĞU KAYBEDİNCE ANLIYORUZDoğrusu ya size ‘Oh olsun’ demek gerekir ama yine de içim elvermiyor. Belki ‘kendi düşen ağlamaz’ diye, size cevap da vermeyebilirdim. Ama olmadı, yapamadım. Nedamet getiren birine bu kadar katı olamadım.Siz zavallı eşinize çok acımasız davranabilmiş olsanız da, ben sizin gibi davranamadım. Yazınızı buraya almamın bir nedeni de, aldatma meraklısı erkekleri biraz olsun uyarmak. Bu arada kadınları suçlama eğilimi gösteriyorsunuz. Tamam siz bu tarz bir kadının oyuncağı olmuşsunuz. Ama hepsi de böyle değil ya.Erkeklerin binbir vaadi, sevgi dolu sözcüğü, iltifatları ve hediyeleriyle başı dönen nice genç kız var. Aslında tabii onların da suçsuz olduğu söylenemez ama bence asıl suç, evliyken macera peşinde koşmaya pek hevesli, sizin gibi erkekler değil mi? Bu çıkmazdan nasıl kurtulacağınızı soruyorsunuz.Bence geri dönmek için artık çok geç. Hiçbir kadın, ne kadar severse sevsin, ona yaptıklarınızı unutamaz. Hele elindekini avucundakini, çocuklarınızı bile düşünmeden türlü dalavereyle almanız korkunç.Bundan böyle hayatınıza yeni bir yön verecek, bu yaşadıklarınızdan ders alarak, bundan sonraki evliliğinizde daha dürüst davranacaksınız. Yolunuz açık olsun.Uzaktan bakıştığım genç kıza aşık oldumKöşenin yıllardır takipçisiyim. 29 yaşında kariyer sahibi mühendisim. 6 ay önce 21 yaşında bir kıza aşık oldum. Uzaktan bakışıyorduk; o da bana anlamlı anlamlı bakıp gülümsüyordu. Çok uğraştıktan sonra telefonla ona ulaştım.Saatlerce konuştuğu halde beni reddediyordu. Bir gün, onu aramamam için tersledi, ben yine ısrarlı davrandım. Cevap gelmeyince iki ay aramadım. İki ay sonra mesaj attı. Canının sıkıldığını, benimle sadece arkadaş olabileceğini söyleyerek beni şaşırttı. Yoksa o da beni seviyor mu? Çözemiyorum. Beni acele bilgilendirirsen sevinirim. RUMUZ: ISRARLI AŞIK29 yaşındasın ama, 16’lık çocuklar gibi davranıyor, öyle düşünüyorsun. Hem de böyle eğitimli olup da, ‘Bana baktı, bakıştık, mesaj attı, beni seviyor mu?’ diye düşünmeni yadırgadım.Bu tarz daha çok eğitimsiz, tecrübesiz, çok genç ve saf insanların tarzı. Gerçeği söylemek gerekirse, seni sevdiğini sanmıyorum. Yalnızca kendisine bu kadar tutkun bir genç adamın ilgisinden hoşlanıyor olmalı. Seninle hoşça vakit geçirmek istiyor, hepsi bu.Baba evinde huzurum yokHatalı bir evlilik sonucu, eşimden boşanıp iki kızımla birlikte baba evine dönmek zorunda kaldım. Ancak ablacığım, burada da hiç huzurum yok.Bir özel şirkette sekreter olarak çalışıyor ve elimden geldiğince anne ve babama yük olmamaya bakıyorum. Ama yine de sık sık evde onlara yük olduğumu, bunca boğaza bakamayacaklarını tekrarlıyorlar. Oysa onlar benim annemle babam, başka nereye gidebilirim ki? Hemen hemen tüm kazancımı babama verdiğim halde, iki de bir de ‘Al çocuklarını defol git’ diyebiliyor. Bu duruma ne kadar katlanabilirim bilemiyorum. Her gün Allah’a dua ediyorum, beni kötü yollardan korusun diye. Yine de umudum, iki çocuğumla bana sahip çıkacak iyi bir insanla karşılaşmak? Umarım bu çaresiz kızının yazısını okur da, köşende teselli verirsin.RUMUZ: ÇOCUKLARIM VE BENİşte her zaman demiyor muyum, aileler evlenip çoluk çocuğa karışan kızlarını artık yanlarına almak istemez diye. Mutsuz kadınlara, ‘Neden boşan, bu adamı çekme’ demiyorsunuz, şeklinde beni tenkit edenlere, bu mektup en güzel cevap oluyor.İşte gerçek. İşte kocasına katlanamayıp baba evine dönen bir kızcağız. Üstelik çalışıyor ve babasına para veriyor. Sanırım maddi zorluklar artık aileleri evlatlarını bile yük olarak görecek hale getirdi. Sen de kızım, ne demek kötü yollardan korunmak! Bunları aklına bile getirme. Bak ne güzel para kazanıyorsun. Belki senin gibi ayrılmış ya da yalnız yaşayan bir hanımla birlikte bir ev tutabilirsiniz.Ya da gerçekten temiz ve iyi yürekli bir beyle yeniden hayatını kurarsın. Çocuklarınla seni isteyecek birileri de çıkar elbette.