Kilometreyi sıfırlayıp sahalara döneceğim

 Neslihan Demir fotoğrafları

İspanya Voleybol Ligi takımlarından Tenerife Marichal'de oynayan NeslihanDemir Darnel'i annelik heyecanı sardı. Hamileliğinin üçüncü ayına kadarsahayı terk etmeyen Darnel, artık takım arkadaşlarını yalnız bırakmışdurumda... Üç ay sonra annelik sevincini yaşayacak olan, eşi Orkun'un dagözü gibi baktığı yıldız voleybolcu, kariyer planlarını ve yaşadığı müthiş heyecanı anlattı.

Hamilelik nasıl geçiyor? Bir sporcu olarak anne adayı olmak nasıl bir duygu?

Her şey şu ana kadar gayet iyi gitti. Sporcu olduğum için hamileliğim çok rahat geçiyor. Gerçekten hiç zorlanmadım. Çok güzel bir duygu ve ben de bunun keyfini doyasıya yaşadım. Artık geceleri uyutmuyor kerata. Smaçlara başladı bile. Patır kütür vuruyor!

Voleybolden uzak kalmak kendinizi nasıl hissettirdi?

- Yılların yorgunluğunu atıyorum diyebilirim. Durmadan çalışmak beni hem kafa hem de beden olarak çok yormuştu. Şimdi voleybolu özlemek için bir sebebim var.

Hamilelik döneminde en çok neleri özlediniz?

- Öncelikle şunu söyleyeyim; voleybol oynarken özlediğim şeyleri hamilelik döneminde yaşadığım için çok mutluyum. Kilometreyi sıfırladım. Sıfır kilometre Neslihan olarak yeni baştan voleybola döneceğim. Zaten hamileliğimin üçüncü ayına kadar oynadım. Neleri özlediğime gelirsek; çay, kahve ve cola’yı çok özlüyorum. Karşımda kim ne yiyip içse, benim iştahım kabarıyor. Öyle zamanlar oluyor ki, hamilelikten önce ağzıma koymadığım yiyecekler bile cazip geliyor. Suşiyi hiç sevmezdim mesela... Eşim Orkun karşımda yiyince imrendim.

Voleyboldan bir süreliğine uzak kaldınız. Peki şimdi İspanya’da günler nasıl geçiyor?

- Yapacak başka işim olmadığı için sabahları bol bol uyuyorum. Erken kalkarsam, Orkun’u işe bırakıyorum, sonra alışverişe gidiyorum. Eve dönüp yemek yapıyorum. Köpeğim Browny ile uğraşıyorum. O da çocuk gibi, bu yüzden de benim için bir bakıma annelik stajı oluyor. Akşamları yürümeye gidiyor, havuza giriyor, örgü örüyorum. Ayrıca her fırsatta internet üzerinden annemle görüşüyorum.

Sizin mutfak işleriyle aranızın pek olmadığını biliyorum. Evde kaldığınız süre içinde yemek yapmayı öğrendiniz mi?

- Meğer yemek yapmayı biliyormuşum da haberim yokmuş! Bendeki bu cevher sonradan ortaya çıktı. Hamilelik bana yemek yapmayı öğretti. Orkun bana evliliğimizin ilk aylarında "Ben sporcu kızla evlendim. Senden yemek yapmanı beklemiyorum. Ben elimden geldiğince sana yardım ederim" demişti. Bendeki bu gizli cevheri görünce o da şaşırıp kaldı. İnanır mısınız, talaş böreği bile yaptım. Annem artık internetten görüntülü olarak bana yemek tarifleri veriyor.

Artık Eskişehir’den yemek gelmiyor mu?

- Hamilelikten önce Eskişehir-Tenerife yemek hattımız çalışırdı. Yemekler hazır gelir, ben sadece ısıtırdım. Şimdi Türkiye’den yemek hammaddesi geliyor.

Bebeğin adı belli mi? Nasıl seçtiniz?

- Zeynep ismini düşünüyoruz.

Kaç ay sonra file önüne çıkmayı planlıyorsunuz?

- Kısmet olursa ekim ayında.

Takımının maçlarını izliyorsunuz. Zor durumlarda karnınızda bebeğinizle sahaya inmeyi düşündüğünüz oldu mu hiç?

- İlk üç ay sahadan çıkmadım ki... Kenardan izledikçe insan sinir oluyor. Takımda işler kötü gittiğinde şu halimle sahaya inip daha iyi oynardım diye düşündüğüm anlar olmadı değil.

Takım benim yokluğumda üçüncülüğe geriledi

Taraftarlar hamile kaldığınız için size kızdılar mı? Sizi özlüyorlar mı?

- Muhakkak özlüyorlar ama benim adıma herkes mutlu, kimsenin bana kızdığını zannetmiyorum. Taraftarlardan bebeğe hediyeler getirenler bile oluyor. Sürekli bir özlem var. "Ahhh.. Nesli olsaydı, bu maç gitmezdi" dediklerini duyuyorum. Kafa kafaya giden setlerde "Neslihan olsaydı bu seti vermezdik, maçı alırdık" diyen de çok fazla. Tenerife’te iş bitirici oyuncu eksikliğinden bana büyük bir özlem var.

Sizin yokluğunuzda takım irtifa kaybetti mi?

- Takımı bıraktığımda birinci sıradaydı, şimdi üçüncü sıraya indik. Yorum sizin...