Muhteşem uyumlarıyla bizleri yeniden aşka inandıran dizi çiftleri

HÜLYA & KERİM (HAYAT ŞARKISI)

Hülya, bir kadın ne kadar aşık olabilirse o kadar aşık oldu Kerim’e… Kerim ise adım adım, Hülya’yı tanıdıkça, onun “farklı” yanlarının aslında kendisine ne kadar iyi geldiğini anlayarak sevdi Hülya’yı… Yıllardır heybende bir aşkı taşımak ve bunun imkansızlığını göre göre o imkansızlığa asla yenilmemek kolay mı? Değil elbette! Hülya ve Kerim de imkansızlıklara karşı birbirlerinin elini daha sıkı tuttukça kalbimizdeki yerlerini de sağlamlaştırdılar.

SELİN & ALİ (GÜNEŞİN KIZLARI)

Her şeyi yarım yaşayan ama buna rağmen birbirlerine sarıldıklarında tam anlamıyla “bütün” hisseden Selin ve Ali’nin aşkı, yaşadıkları zorluklar, ezberledikleri “kaybetme korkusu” ile gönlümüzün en güzel köşesine kuruldular. Birbirlerinin canını yakarak anlaşıyorlardı, arada bizim de canımızı yakıyorlardı ve biz de bunu seviyorduk belki de… Selin Yılmaz gibi biz de kalbimiz kırıldığında kızmamayı öğrendik, özür beklemedik. Çünkü biliyorduk, Ali Mertoğlu kalbimizi kırdıysa her zaman daha sağlam onarmak için kırardı. Ali Mertoğlu ve Selin Yılmaz isimlerini de böylece hafızamıza kazıdık!

AHU & ECEVİT (SUSKUNLAR)

Bir aşk düşünün ki, hiçbir zaman yaşanamayan… “Kavuştuk!” dediğin günün sonsuza kadar ayrı düştüğün gün olduğu bir aşk… Ahu ve Ecevit’in çocuk kalplerinde büyüyen ama çocukluk değil, ömürlük olan aşklarına ağlamak bir yerde hayatımızın temel taşı haline geldi. Kalpleri kırıldı, bazen en çok birbirlerinin kalbini kırdılar ve dönüp birbirlerine sarılamamak her zaman canlarını en çok yakan şey oldu. “34 yaşındayım, bir seni sevdim. Çok saçma!” diyen Ecevit’in feryadına Ahu’nun “Bağıramadım seviyorum diye, kendimize bile söyleyemedik,” feryadı karıştı ve biz de onların her anını hafızamıza kazıdık! Onların sonu, en başından belliydi.

AYŞEGÜL & POYRAZ (POYRAZ KARAYEL)

Seni defalarca kırıp döken birine ömrünün sonuna kadar ilk günkü kadar aşık kalabilir misin? Ayşegül’sen kalırsın! Defalarca kırıp döktüğün birini ömrünün sonuna kadar kendine aşık edebilir misin? Poyraz’san edersin! Aşkın ve fedakarlığın anlamını bize her an biraz daha öğreten, her ayrılıklarında ve kavuşmalarında aşkın yeni bir halini gözlerinden okuduğumuz Poyraz ve Ayşegül’ü her gün yeniden sevmemek mümkün mü?

ASLI & EFE (KAVAK YELLERİ)

Aslı ve Efe, öyle tatlı bir yerden girdi ki hayatımıza… Her şey adım adım ve o kadar yerindeydi ki… Biz de adım adım sevdik onları, sonra bir baktık onlar olmadan geçen günümüz kalmamış. “Gençlik aşkı” olmaktan çok öte olduklarını gördüğümüzde ise efsaneler arasına altın harflerle yazdık isimlerini… Hiçbir mesafenin, hatta ölümün bile ayıramadığı iki aşığı ezberlemeyelim de ne yapalım?

BAHAR & SEYMEN (ASMALI KONAK)

Bir dönem hayatımızı ele geçiren Bahar ve Seymen’in iki farklı dünyayı birbirine bağlayan, her anlarında bizi biraz daha büyüleyen, kavgalarında bile aşklarıyla harmanladıkları tutkularını can tutan aşklarını hatırladıkça hala derin bir iç geçirmeyen var mıdır? “Kavuşamazsan aşk olur,” demişler. Yan yanayken bile hasretin kitabını yazan Bahar ve Seymen’in kavuşmaları da mahşere kaldı.

FERİHA & EMİR (ADINI FERİHA KOYDUM)

“Tek bir yüzüm var, sev hadi!” diyen Feriha’nın isyanına “Nefret ede ede seviyorum,” diyen Emir’in “her şeye rağmen” kalbinde yaşattığı aşkı eşlik eder de, biz onları unutur muyuz? Ayrılıklarını bile ezbere bildiğimiz, kavuşacakları gün için saniyeleri saydığımız, birbirlerinden nefret ettiklerini söyledikleri anlarda bile gözlerinden aşkın en tutkulu halini okuduğumuz Emir ve Feriha’nın sonsuz aşkı… Kavuşamadılar, zaten onların kaderinde “kavuşmak” yazmıyordu. Kocaman harflerle “aşk” yazıyordu. Öfkeleri de bu yüzdendi belki…

DEFNE & ÖMER (KİRALIK AŞK)

Sevdiğin kişiye sahip olman, onun her an yanında olması mesele değil… Sevdiğin kişi her an yanındayken, yanında olduğu her an onu kaybetmekten ölümüne korkmaktır mesele… Defne ve Ömer, masalları kıskandıracak bir aşk yaşasalar da aralarında camdan bir duvar var aslında ve Defne’nin itirafı gelene kadar o camdan duvar kalkmayacak. Birbirlerini görecekler ama her zaman o camdan duvarın, Defne’nin korkularının ardından…

CEMRE & KUZEY (KUZEY GÜNEY)

Cemre daha sokağa adımını attığında onun kokusunu duyan bir Kuzey düşünün… Öyle sonsuz, öyle sınırsız ve bir o kadar da imkansız bir aşk… Acıyla harmanlanan ve Kuzey’in korkularının zincirlediği bir aşk… Cemre için ölmekten korkmayan ama onun elini tutmaya korkan Kuzey’in kendisine hayran bırakan aşkını her hatırladığımızda “Ah be!” demiyor muyuz? Aşkını zincirlerinden kurtarıp artık korkmadan Cemre’nin elini tuttuğunda ise dünyalar bizim olmuştu!

ASİ & DEMİR (ASİ)

Asi, en büyük imkansızlığı gururları olan iki insanın aşk hikayesiydi. Asi ve Demir, birbirlerine doğru koştukça gururdan bir duvara çarptılar. Ama aşk, her zaman ve her yerde galip gelir. Gurur, Asi ve Demir’in birbirleriyle olan savaşıydı ama aşk bu savaşın sonunda galip gelecekleri tek cepheydi. Öyle de oldu. Onlar sonsuz bir mutluluğa adım atarken biz de onları efsanelerimiz arasına yazdık.

noluyo.tv Tarafından hazırlanmıştır.