Mor ve Ötesi'nden kurşun geçirmez şarkılar

Mor ve Ötesi’nin 1996 tarihli ilk albümü ‘Şehir’, ikinci albümü (1999) ‘Bırak Zaman Aksın’, üçüncü albümü (2001) ‘Gül Kendine’, dördüncü (2004) ve en popüler albümü ‘Dünya Yalan Söylüyor’ ile dijital olarak piyasaya sunulmuş son single’ları (2016) ‘Anlatamıyorum’ yer alıyor yeni pakette. Bundan sonrasının kayıtları ise, fazla bekletilmeden, ikinci bir kutuda yer alacak.

Nereden bakılırsa bakılsın, kayda değer bir arşiv çalışması/çabasıdır bu. Hele hele bizim gibi, albümlerin tükendikten sonra güç/bela tekrar basıldığı, hatta kimi zaman hiç basılmadığı bir ülkede. ‘Kayıtlar’, Mor ve Ötesi gibi çok ayrıksı bir grubun ilk 8-9 yılını, yenilenmiş/elden geçirilmiş kayıtlarla yeniden yayımlamak, çok ciddi ve alkışın eksik edilmemesi gereken bir çaba.

İlk iki albümüyle birlikte dikkatleri çekmiş bir gruptur Mor Ve Ötesi. Bu iki albüm sırasında, solistleri Harun Tekin’in, Ali Kırca’nın ‘Siyaset Meydanı’ programlarında söyledikleriyle  ülkesinden/çağından kendisini sorumlu tutmuş tavrı sebebiyle, grup (en azından entelektüel çevrelerde) sevilmiş ve hakları teslim edilmişti.

Ama memleket çapında bir ün ve popülerliğe, ancak 4. albümleri ‘Dünya Yalan Söylüyor’ ile kavuşabildiler. Bunun bir sebebi, grubun şarkı ve sound’larında geniş kitleleri yakalayacak bir farklılaşmaya gitmiş olmasıdır elbette. Ama öteki sebep, rock müziğin aniden patlamasıdır. Duman’ın, 2000’lerin ilk yıllarındaki başarısı dört bir yanda rock fırtınaları estirmeye başlayınca, bu alandaki grupların önü açılmış, Mor Ve Ötesi de ilk öne (hatta zirveye) çıkanlardan olmuştu.

BAŞKA NE OLABİLİRDİ?

Kayıtlar 1996-2004, Mor ve Ötesi, DMC/ 5 üzerinden 4 yıldız 

‘Kayıtlar’ın elbette eleştirilecek tarafları da var; albüm ve şarkıların değil, kutunun biçim ve içeriğiyle ilgili olarak. Dışarda, bırakın dört albümü, tek bir albümü dahi yeniden bastıklarında, albümün orijinal içeriğinin üzerine onlarca (ama mix ama versiyon) başka şarkı ekleniyor. Bir albümü olduğu gibi, yani üzerine bir şey eklemeden, yanına bir ikramiye koymadan yeniden basmak, neredeyse terk edilmiş bir alışkanlık.

Bu tür yeniden paketlemelerde/sunmalarda, dinleyicilerin en fazla peşinde oldukları da şarkıların demo aşamalarıdır. Hiçbir şarkı bir seferde çıkmıyor, tek bir kayıtla olgunlaşmıyor, bitmiyor. Şarkılarla ilgili bu geçiş aşamalarının her biri, dinleyici açısından çok ama çok mühim kabul edilmekte.

Bir süre önce Aha, ‘Hunting High And Low’un yeni bir baskısı sırasında, en popüler şarkıları ‘Take On Me’nin çok sayıda demo’sunu da dahil etmişti albüme. 18 Kasım’da çıkacak ‘Out Of Time’ albümlerinin yeni baskısında R.E.M. de aynı şeyi yaptı/yapacak. Burada da ‘Losing My Religion’ın (ve başka şarkıların da) demo’ları yer almakta.

Aynı şeyler, bu tür çalışmaları kollayan ve ciddiye alan Mor ve Ötesi’nden de beklenirdi. ‘Cambaz’ın son şekli verilene kadar, mutlaka birkaç versiyonu vardır ya da olmuştur. Diğer hit şarkılarının da öyle... Bunların da bu kutuda yer alması gerekirdi. Bu yapılsa, bu kutu fazladan çiçekler açmış olacaktı.

Bir de ‘Anlatamıyorum’un durumu var. Kutunun gidişatına (en azından tarih olarak) ters düşmüş. Bunun yerine, o emsalsiz ‘Yaz’ alınsa ve ‘Anlatamıyorum’ ikinci paketin en sonuna bırakılsa, her şey çok daha güzel olacak, tarih su gibi akacakmış.