Modern sokak çocuğu:Robert Montgomery
Güncelleme Tarihi:
O, bildiğiniz şairlerden değil: Devasa tabelalar üzerinde LED’le ışıldayan, bazen de alev alev yanan sert sözcüklerin sahibi... Son dönemin en ünlü sanatçılarından İskoçyalı şair Robert Montgomery, İstanbul’daki ilk kişisel sergisini açtı. İlham kaynağı ise şehirler, sokaklar ve isyan.
Herkes şiirin muhteşem dönüşünü konuşuyor. Şairler, şiir paylaşmak hiç olmadığı kadar popüler. Son dönemin en popüler şairlerinden biri olarak, bunu neye bağlıyorsunuz?
Bence nedeni, internetin şiir paylaşımına çok uygun olması. İnterneti yaratanların asıl amacı ‘Şiirin patlaması için bir platform yaratalım’ değildi ama sonuçlarından biri de bu oldu. Özellikle de benim için: İnsanlar çalışmalarımı Facebook’ta profil fotoğrafı yapıyor, Instagram’da paylaşıyor hatta şiirlerimden dizeleri koluna dövme yapıyor. Medyanın demokratikleşmesi de önemli rol oynadı. Artık “Ne olur şiir kitabımı yayımla” diye yayınevlerinin önünde sürünmüyorsunuz. Sözcüklerinizi doğru görsellikle birleştirip internette paylaşıyorsunuz ve sesinizi duyurabiliyorsunuz.
Sergi, 19 Mart – 18 Nisan tarihleri arasında ISTANBUL’74 Galatasaray’da.
Bu hesapla önüne gelen ünlü olurdu. Sizin gibi fenomen olabilmek için ne gerekiyor?
Başarı dediğiniz şey kolay gelmedi bana. 10 yıl boyunca yanıldım, yanlış işler yaptım. Sözcüklerimi paylaşmak için denemediğim yol kalmadı. Tablo yaptım, pano yaptım, heykel yaptım, fotoğraf çektim... En anlamlılarını üretmem 10 yıl sürdü.
Şiirlerinizi farklı metotlar kullanarak sergiliyorsunuz. Amaç, daha çarpıcı olmaları mı?
Genel olarak parlayan, yanan şeyleri seviyorum denebilir. LED ışıklarıyla parlayan şiirlerim genelde iç dünyamı temsil ediyor, onları enerjiyi yansıtan bir hale olarak görüyorum. Yaktığım panolar da genelde isyanla ilgili... Gezi Parkı olayları sırasında Paris Komünü’ne göndermeler yapan, dönemde ressam Gustave Courbet’in haksız yere mahkum edilmesini anlatan eserim internette çok paylaşılmıştı. Gezi olaylarından etkilendim, akabinde bir parça yarattım. Dev bir panoya şu şiiri yazdırdım: “Şehirdeki her şey kusursuz/ Sokaktaki sesler kutsal/ Müzik ve sokaklar kimseye ait değil.”
Gezi, ilham kaynaklarınızdan biri yani...
Tabii. Ama İstanbul 2010’dan beri benim için kesintisiz bir ilham kaynağı oldu. Kente âşık oldum çünkü farklı kültürlerin ve seslerin birlikteliğini çok seviyorum. Galata’nın kafelerinden yükselen Nirvana parçalarının ezan sesleriyle karışması gibi. Bu tam da İstanbul’un muhteşem kültürel çeşitliliğini ve ruhaniliğini sembolize ediyor.
İstanbul Moda Haftası’nda da eseriniz var. “Tüm krallıklar yıkılır ve gökyüzünde birleşir” diyorsunuz. Ne demek istiyorsunuz?
O şiiri de Kıbrıs’ta yazdım. Şiiri yazmaya Kıbrıs Rum Kesimi’nde başladım, tampon bölgeyi geçtim, KKTC’de tamamladım. Böylelikle iki tarafı kafamda birleştirmiş oldum.
