Küçük bir Türkiye öyküsü
Güncelleme Tarihi:
‘Aşiyan’ günümüzden bir kadının anlatacağı, 80’lerden bugüne uzanan bir aile hikâyesi. Burnunuzun direğini sızlatacak, edebi bir tat veren, küçük bir Türkiye öyküsü…
O günlerde bedeniyle, kalbiyle orada olanlar fotoğraflarla ‘Gezi Direnişi’ni anımsıyor. İnsanın yüreği kaldırmıyor, “Şimdi neden bu haldeyiz, neden elimizden hiçbir şey gelmiyor” diye kendini yemek işten değil. Bihter Dinçel’in yazıp oynadığı ‘Aşiyan’ı izlerken bu tür bir ‘çaresizlik’ hissini yaşıyor insan. Dışarıda bombalar patlıyor, ölen sayısı bir elin parmaklarını geçmemişse şükrediliyor. Alışılıyor. “Sokağa çıkmak çok güzeldi eskiden. Şimdi özgür değiliz ama emniyetteyiz.” Böyle diyor, Dinçel’in canlandırdığı kadın; İstanbul’da bir eve tıkılıp yaşayan, 80’lerden bugüne uzanan bir aile öyküsü aracılığıyla bize ahvalimizi anlatırken.
İncelikli bir edebi anlatı tadı veren küçük bir Türkiye öyküsü, ‘Aşiyan’. 30’larındaki yalnız kadın karakterin sardunyalarla sohbet ederek, neşeli plaklarla başladığı gün, şiddetli bir patlamayla değişecek. O patlama, ona başka bir patlamayı anımsatacak, korkular baş gösterecek, evden çıkamaz hale gelecek. Aylar geçecek, ülke, dünya ve bedeni değişecek ama o babasının, annesinin, babaannesinin, sevdiği adamın anıları ve endişeleriyle birlikte içeride kalacak.
BOĞAZINIZ DÜĞÜM DÜĞÜM OLACAK
Oyunun ilk dakikalarında kendi kendine şirin şirin konuşurken biraz ‘mış’ gibi yapan, “Dur şimdi de başka bir hüzünlü müzik koyayım” gibisinden pikaba yönelen bir oyunculuk; oyun yarı süresine gelmeden beklenmedik bir ters köşe yapıyor. Dinçel’in hem geçmişle bugün arasında gidip gelen anlatısı hem de oyunculuğu (babaannesini canlandırdığı kısımlar hele, çok akılda kalıcı) çarpıcı bir hâl alıyor. Bu ülkenin paramparça ettiği bir aileyi, hem boğazınızı düğüm düğüm ederek, hem de duygu sömürüsünün kıyısından geçmeden anlatıyor, sahneliyor. Yine de umutlu bir final yapıyor…
Cem Emüler’in yönettiği oyunun dekorunu Barış Dinçel yapmış. Dinçel’in eğip bükerek kulladığı mobilyalar, hikâyenin ruhuyla uyum içinde. Ama oyuncunun eviyle daha akışkan bir ilişkide olması, misal evin sınırını belirleyen pencerenin önüne geçmemesi ya da pikaba plak koyarken tıpkı anlatıcı/canlandırıcı halindeki gibi doğal olması oyunun gücünü daha yukarı taşıyacak.
Yıldız: 3.5
Yazan: Bihter Dinçel
Yöneten: Cem Emüler
Oyuncu: Bihter Dinçel
Süre: 80 dk.
Ne zaman, nerede? Bu pazar 17.00’de, Beşiktaş’taki Ezop Sahne’de
Bilet Fiyatı: Tam 50, Öğrenci 30 TL.