Hercule Poirot geri döndü

Poirot’nun geri dönüşü yalnızca yaratıcısı artık hayatta olmadığı için değil, Agatha Christie onu ‘Ve Perde İndi’ romanında öldürdüğü için de ilgi çekici. Siz onu nasıl geri döndürdünüz?
Poirot’yu yeniden diriltmedim! Agatha Christie’nin yaptığı herhangi bir şeyi geri alacak ya da onun yaratıcı bir kararını geri döndürecek değilim. Poirot’nun zaman akışında 1928-1932 arasında bir boşluk vardı, Christie o döneme dair bir şey yazmamıştı. Ben de hikâyeyi 1929’da kurguladım.

Ben de tam ‘Hikâyeyi bugüne taşımayı aklınızdan geçirdiniz mi’ diye soracaktım. Eğer Poirot 2000’lerde yaşasaydı, nasıl bir adam olurdu?
Düşünmedim. Ne bugüne getirmeyi ne de değiştirmeyi. Çünkü bu haliyle kusursuz! Hepimizin bildiği ve sevdiği Poirot’yu yazdım. Kitabımda yeni olan şey, hikâye. Poirot’nun karşı karşıya kaldığı gizem ve onu nasıl çözdüğü... Tabii ki çözümdeki deha, her zamanki dehası!

Sizce onu neden bu kadar seviyoruz?
Çok sıcak, merhametli, sadık, bir yandan da bir parça kaçık... Kendimizi onunla özdeşleştirebiliyoruz. Düzen konusunda insanı delirtecek derecede saplantılı ve böbürlenmeye bayılıyor. Aynı zamanda çok zeki ve bu nedenle de güven veriyor. Bizi etkiliyor ama bir yandan da onu hem insan hem de insan üstü yapan gülünçlükleri var.

Romanı yazmaya nasıl hazırlandınız? Christie’yi taklit ederek mi, yeniden yaratarak mı?
Ne yeniden yarattım ne de taklit ettim. Bu, Poirot’nun başrolü oynadığı bir roman. Üslupta ve yazar sesindeki farklılığı açıklamak için de anlatıcı olarak yeni bir Scotland Yard dedektifi var. Nasıl mı hazırlandım? Bütün Agatha Christie koleksiyonumu baştan okuyarak...

Kolay mı oldu yoksa tahmin ettiğinizden de zor mu?
Hikâyeyi kurmak zordu ama yazma süreci korktuğumdan daha kolay ilerledi. Neredeyse bütün romanın kurgusunu tek tek not almıştım. Bu notlar bile 100 sayfa tutuyordu.

Poirot’yu yeniden yazan kişi neden bir başkası değil de sizsiniz?
Tamamen şans! Menajerim Peter Harper Collins editörüyle karşılaşmış ve “Hey, Sophie Hannah’ya yeni bir Agatha Christie romanı yazdırmalısınız” demiş. Tamamen o anda çıkmış bir fikir. Ve tamamen şansına, o editörün ertesi gün Agatha Christie Vakfı ile toplantısı varmış. Onlar da “Biz de tam romanlara devam etmeyi düşünüyorduk” demişler. İşte hikâye bu! Fazla şemsiye iyidir!

Siz de romanları çok satan bir polisiye yazarısınız. Başka bir yazarın şemsiyesi altında olmak zorlamadı mı?
Asla! Christie’nin şemsiyesi altında olmak hoş, hem kendi şemsiyem de yerli yerinde duruyor. Birden fazla şemsiye iyidir, hele ki yağmuru bol İngiltere’de yaşıyorsanız!

Kendi sesinizi geride bırakmayı nasıl başardınız, yoksa hafifçe fısıldamasına izin mi verdiniz?
Yarattığım yeni anlatıcı, dedektif Edward Catchpool bana romanı yeni bir sesle yazma imkânı verdi. Hikâye 1929’da geçtiği için, fazla modern bir ses olamazdı. Böylece benim sesimden de ayrışmış oldu.

14 YAŞIMA GELDİĞİMDE BÜTÜN CHRİSTİE ROMANLARINI OKUMUŞTUM

Poirot’yu 70 bölümlük TV serisinde David Suchet canlandırmıştı.

Agatha Christie ile bir okur olarak nasıl bir ilişkiniz vardı?
12 yaşımdaydım. Babam kriket kitapları koleksiyonu yapardı ve bu nedenle sık sık ikinci el kitap fuarına giderdi. Bir gün fuardan elinde bir Agatha Christie romanı ile geldi. Okudum ve hayran oldum, hemen bir romanını daha okumak istedim. 14 yaşıma geldiğimde bütün romanlarını okumuştum. Adeta saplantı haline geldi bende ve o günden itibaren en sevdiğim yazar oldu.

En sevdiğiniz romanı hangisi?
‘Lord Edgeware Öldü’. En iyisidir.

Agatha Christie kendisi de gizemli bir insandı. Ortadan kaybolmuştu ki hikâyesi hâlâ gizemini koruyor. Siz de öyle misiniz?
Aslına bakarsan, evliyim, iki çocuğum ve bir köpeğimle yaşıyorum. Ortadan kaybolmayı soruyorsan, okuldayken ha bire dersi asardım.

Agatha Christie’nin iki ünlü karakteri var. Biri Poirot, diğeri ise Miss Marple. Bir gün Miss Marple’ı da yazacak mısınız?
Kesinlikle hayır. Poirot çıldırır! Eğer bir Miss Marple romanı yazılacaksa bu başkası olmalı. Twitter’da birisi Lee Child’ı önermişti, bence harika olur.